Şu An Nasılsın? Ne Düşünüyor, Ne Hissediyorsun?

I have witchcraft in the rain.

bazen düşünüyorum yorulduğumu ne yapmam gerektiğini bilmediğimi bazen alıp başımı gitme istiyorum

düşünüyorum bir yol var ama ne yolu bok yolumu yoksa yükselişe geçiren mi yol insanlar yürüyüşümle dalga geçiyor garip garip bakıyorlar aralarında özürlü yada deli diye konuşuyorlar hepsinden nefret ediyorum hepsini öldüresim geliyor ama yapamıyorum hakim oluyorum kendime

aşk hayatı iş hayatı toplum hayatı hiç yok insanlar bana fırsat vermiyoki ben kendimi kanıtlayım

neyse bugün başka başıma neler gelicek

Midem bulanıyor başım ağrıyor açım ve uyumak istiyorum = Diyetin ilk günü.

kendime kalemle geçici dövme yaptım para oluncada hint kınasıyla yapıcam hayatımda değişimler yapıcam

Forumda yeniyim üyeliğin aktif olmasını beklerken ümidimi kaybetmiştim açıkcası mailleri silerken rast geldim , herkese selam

Gılgamış yaşamda değerli olan tek şeyin dostluk olduğunu anlamıştı. Bugün yaşasa yine dostluk derdi belki ama müziği de eklerdi.

bugün geçici dövmeyi yaptırdım 15 lira verdim sonra gezdim dolaştım sonra akşam oldu yemek yedim ondan sonra düş aldıım koku süründüm sonra kelt müziği açıp mum yakıp meditasyon uaptım sonra dua ettim ondan sonra melek postası adlı uygulamayı yaptım dileğimi diledim bu arada herkesin kandili kutlu olsun inananların da inanmayanların da diğer inançlardan olan insanlarında rahmet bereket sevgi saadet huzur aksın

Espiri yapmayı ve gülmeyi anlamsız bulduğum için bu kadar asosyalmişim. 4 aydır birlikte çalıştığım müdürüm de geçen hafta beni ilk kez gülümserken görüp şaşırdı. Arada bir oluyo öyle dedim.

gnoxise ne amaçla yada ne düşünerek üye olduğumu hatırladım da dün gibi hatırlıyorum bir rüyamın izinden giderken gelmiştim zaten benim bu hatırlamalarım insanların başına bela oluyor her bku bir bir hatırlarsanız sizi enayi yerine nasıl koysunlar efenim

Hayat boku no pico izlemeni öneren arkadaş kadar alçaktır

Bir insana ölene dek tükenmeyecek kadar umut verilmez, vermemelisin.

Artık şu test kitaplarını alıp çalışmaya başlasam iyi olacak ama o kadar tatil havasındayım ki, ders çalışmayı canım istemiyor... Ada'da yaşamak inzivaya çekilmek gibi geldi. Herkesten, her şeyden ve özellikle bilgisayardan ve işlerden uzak kalmak ruhumu yeniledi resmen. Ama bir süre sonra inziva halinden çıkıp derse gömülmem gerekiyor... Haydi bakalım hayırlısı

İntihar ..

Espiri yapmayı ve gülmeyi anlamsız bulduğum için bu kadar asosyalmişim. 4 aydır birlikte çalıştığım müdürüm de geçen hafta beni ilk kez gülümserken görüp şaşırdı. Arada bir oluyo öyle dedim.

Aynısını benim için diyorlar.

-Oha herif güldü!

Aynısını benim için diyorlar.

-Oha herif güldü!

Shakespearin bir oyunu aklıma geldi ;

Ne kadar somurtkandır çoğu insan ..

Oysa şakanın gülünç olduğuna hektor bile parmak basar .

( Hektor burada kedi . ) .

İntihar ..

Bana yem atmayı tekrar, Tekrardan seviyorsun ..

İntihar ;

Tatmin olamamış bir iradenin , geç kalınmış bir tepkisidir . İradenin Hızlı dönüşüm dürtüsüdür . İradede eylemsizlik ve isteksizlik yasası yoktur . Dolayısıyla psiko- Fizyolojik bir problem olunca kendisinde harekete gerçekleştirmek istediği bir dönüşüm dürtüsüdür . İntihar bir illüzyondur . Tahammülsüzlük ve yaşam istencinin fakirliğinin ; ölümsüzleşmek istediği bir maskedir ...

Verdiğin değer kadar değer görecekmişsin.

Oturup buna bir saat gülebilirim. Verdiğim değer(ler) yüzünden benden bana bir parça kalmadı,hala verdiğin değer kadar diyorlar. Ancak ve ancak bir sözle kalır bu. Ya kendini unutup başkası için yaşayacaksın, ya da kendini hatırlamak uğruna başkalarını unutacaksın. Başka çaren yok!

Verdiğin değer kadar değer görecekmişsin.

Oturup buna bir saat gülebilirim. Verdiğim değer(ler) yüzünden benden bana bir parça kalmadı,hala verdiğin değer kadar diyorlar. Ancak ve ancak bir sözle kalır bu. Ya kendini unutup başkası için yaşayacaksın, ya da kendini hatırlamak uğruna başkalarını unutacaksın. Başka çaren yok!

Çok dejenere ve Önyargılı yaklaşıyorsun , Genç dostum . Senin hayat realiten ile özdeşleşemeyen kişi , verdiğin değer ile de özdeşleşemeyecektir . Karşılıksız bir armağan sunduğunda , sana ne kadar karşılıksız armağanlar sunuyor . ? . Bedava verilen yemeğin arkasında gizli bir yükümlülük ve sorumluluk beklentisi vardır . Oysa ki insanın kendisinden beklentisi ne kadar . ? . Bu soru daha önemli . İnsanın realitesi onu ebediyen temize çıkaracaktır . Realiteni onların kalıplarına uydurma ..

.

 

Çok dejenere ve Önyargılı yaklaşıyorsun , Genç dostum . Senin hayat realiten ile özdeşleşemeyen kişi , verdiğin değer ile de özdeşleşemeyecektir . Karşılıksız bir armağan sunduğunda , sana ne kadar karşılıksız armağanlar sunuyor . ? . Bedava verilen yemeğin arkasında gizli bir yükümlülük ve sorumluluk beklentisi vardır . Oysa ki insanın kendisinden beklentisi ne kadar . ? . Bu soru daha önemli . İnsanın realitesi onu ebediyen temize çıkaracaktır . Realiteni onların kalıplarına uydurma ..

Haklısın. Haklısın tabi ama yakındığım bu değil. Benim beklentilerimle çevrelenmiş insanlar yok. Ya da bana ayak uydurmalarını beklediğim. Beklentimin karşılığını da alamamaktan bahsetmiyorum. Onları kendi içimde koyduğum seviyeden aşağı bir hevesle inmeyi nasıl başarıyorlar anlamıyorum? Bu benim verdiğim değerin azalmasından değil de,onların kendilerini bozmasından. Aman ne bileyim ya kafam allak bullak oldu. Ben mi bir yerde hata yapıyorum yoksa çevremdekileri mi değiştirmeliyim henüz anlayamadım da karar da veremedim...

Değersiz ve harika hissetmek arasında bir bozukluk benimki, ya sonsuza kadar yaşamayı ya da hemen şimdi ölmeyi isterim daima. İkisi de henüz gerçekleşmediği ve ölüme duyulan aşkla kavuşamamanın verdiği haz aynı zamanda beni delirttiği için yaşama karşı hiçbir zaman duymadığım arzuda küçük fakat yeterli umutlarımla yüzmeye kendimi bir komplonun içindeymişçesine mahkum ederek mazoşist ruhumu acının damakta bıraktığı tat ile besliyor ve boşluğuma nefretle boyun eğiyorum. Bir de üzerine alın ama, seni seviyorum.

Ben üzerime alındım bir kere kusura bakmayın. Alınmam mı gerekiyordu? Olsun banane yine de alındım.

Lana HoneyMoon'u yayınlamış.

hiçbir şey beni heyecanlandırmıyor.mutsuz olmamın bir rutine dönüşmesi sinir bozucu.

"Mutluluğumu güçlendirmek" adına yaptığım en çılgınca şey kemeri belime bağlayıp sıkarak nefes almakta zorlanmam için uğraşıp, daha sonra kemeri serbest bırakıp rahat rahat nefes alınca da şükürler olsun demekti. Evet bunu az önce yaptım. Farklı bir terapi yöntemi. Yoktan yere bunalmak yerine kendinizi bunaltacak bir şey daha bulun. Somut bir şey. Daha sonra onu atın/vb. Çözüm bulduğunuz için kendinizi güçlü hissedip mutlu olacaksınız.

Olmaya devlet, cihanda bir nefes sihhat gibi diye bosa dememis. Hayatimda ilk kez burnumdan doya doya nefes alabiliyorum ve bazen sadece bu bile mutlu olmaya yetebiliyor.