Şu An Nasılsın? Ne Düşünüyor, Ne Hissediyorsun?

Uğrayacağım yakınlarda kuledibi karaköy taraflarına ararım paslaşırız.

Bana da haber ver bari

Bazen böyle esip gürleyesim geliyor, yakıp yıkasım, taş üstünde taş bırakmayasım geliyor. Ama kendimi tuttuğumda -ki neyse ki sabır taşı gibiyim kendimi rahatça tepkisizleştirip kontrol altında tutabiliyorum- genellikle karşımdakiler yaptıkları saçma davranışlardan dönüşe geçiyorlar ya da bir şekilde ben bunu daha uygun bir zamanda suratlarına vurabileceğim bir zamana kadar yüz göz olmuyoruz... Dünkü olayların da bir sırası bir zamanı var... Hadi bakalım.

Yüzlerce insanın arasında yürüdüm bu akşam tek başıma. Hayalet olduğumdan şüphe ettim, neden hiçkimse görmüyor beni.

Ne yapsam acım azalır acaba bilmiyorum.bildiğim şey burda kalmak istemediğim ama nereye gidilir ki bilmiyorum

Ne yapsam acım azalır acaba bilmiyorum.bildiğim şey burda kalmak istemediğim ama nereye gidilir ki bilmiyorum

Gidecek yeri olmadığı için olduğu yerde acıdan bir betona saplanan insanları sevin.

Forumdaki depresif hatunların sayısı arttıkça hem üzülüyorum hem seviniyorum. Kendimi yalnız hissetmiyorum tanımasam da iyi ki varsın sen de.

Deyişlerin beni iyileştirdiğini farkettiğimi hatırladım birden bire hiç durmadan açtım kesinlikle iyi geliyor nefes aldım sanki

Gözlerim acıyla doluyken gülümsedim bir yerlerde iyi insanların yaşadığını biliyorum

Bunaldım. Gölge gibiyim sanki. Aydınlıkta benimle herkes. Karanlık bastırdığı anda,ben de kayboluyorum,yanımda sandıklarım da. Karanlık bittiği gibi zaten ne yanımda biri var, ne de benim gölgem eskisi kadar.

Bunaldım. Gölge gibiyim sanki. Aydınlıkta benimle herkes. Karanlık bastırdığı anda,ben de kayboluyorum,yanımda sandıklarım da. Karanlık bittiği gibi zaten ne yanımda biri var, ne de benim gölgem eskisi kadar.

http://36.media.tumblr.com/57a1b77809dfd7abcb5a22122adc4145/tumblr_nhncxmsB3u1sac714o1_500.jpg

Karanlık, başka hiçkimse yanında olmadığında seni saran'dır.

Bu yüzden ondan kurtulmak böylesi zor.

Canını acıtsa da, sana canın acıdığında ondan başka sarılan hiçkimse yok Yağmur.

http://36.media.tumblr.com/57a1b77809dfd7abcb5a22122adc4145/tumblr_nhncxmsB3u1sac714o1_500.jpg

 

Karanlık, başka hiçkimse yanında olmadığında seni saran'dır.

Bu yüzden ondan kurtulmak böylesi zor.

Canını acıtsa da, sana canın acıdığında ondan başka sarılan hiçkimse yok Yağmur.

Beni sardığı kadar,korkutuyor üstelik. Korkuyorum. Geri çekiyorum hemen kendimi. Kollarını atıyorum üstümden bir daha hiç değmeyecek şekilde bana. Sonra da yakınıyorum. Yalnızım diye. Ama en büyük dostum, en büyük korkum. Ya korkumu yenmeliyim,ya dostumdan vazgeçmeliyim. Ama ikisine de imkansızdan başka bir sıfat yakıştıramıyorum.

Beni sardığı kadar,korkutuyor üstelik. Korkuyorum. Geri çekiyorum hemen kendimi. Kollarını atıyorum üstümden bir daha hiç değmeyecek şekilde bana. Sonra da yakınıyorum. Yalnızım diye. Ama en büyük dostum, en büyük korkum. Ya korkumu yenmeliyim,ya dostumdan vazgeçmeliyim. Ama ikisine de imkansızdan başka bir sıfat yakıştıramıyorum.

Korkma, bir süre sonra sana karanlıktan başka hiçbir ''ışık'' huzur hissettiremeyecek olacak. Alıştığın kadar sevdiğin kadar aitsin karanlığa. Her karanlık, kişinin kendi ütopik krallığı aslında. İnsanlardan kork ille bir şeyden korkmak istiyorsan. Ben karanlıkla beraber doğdum fakat karanlığın cinayet işlediğini duymadım hiç.

Korkma, bir süre sonra sana karanlıktan başka hiçbir ''ışık'' huzur hissettiremeyecek olacak. Alıştığın kadar sevdiğin kadar aitsin karanlığa. Her karanlık, kişinin kendi ütopik krallığı aslında. İnsanlardan kork ille bir şeyden korkmak istiyorsan. Ben karanlıkla beraber doğdum fakat karanlığın cinayet işlediğini duymadım hiç.

Hiç denemedim. Cesaretim yok. Anılardan,istemediğim anılardan. Eskilerin yarattığı benim çektiğim acı bu. Hala ışık açık uyurum. Dalga geçiyorlar. Ne yaşadığımı ne hissettiğimi sormadan dalga geçiyorlar. İstedikleri kadar geçsinler dalga. Ben istediğim kadar varlar, istemezsem hiç olmamış sayılırlar. Karanlıkla ilgili sorunum da bu şekilde çözülebilir mi? Bilmiyorum açıkçası. Deneyemiyorum. Koşa koşa gidiyorum evin içinde. Vücudum önce gidiyor,elimi geriye uzatıp bakmadan kapatıyorum ışıkları. Karanlıkta kalınca göz kapaklarımı falan tırmalıyorum....

İnsanlar. İnsanlardan korkamam. Onlar için yaşadığımı yazmıştım daha önce. Sırf onlar için psikolog olacağım, sırf onlar için kendimi unuttum/unutacağım. Bunun için varım. Bunu hissediyorum gerçekten. Görevim bu gibi. Çok düşürdüler beni yere,kimsede tutup kaldırmadı elimden, ama ben kendim kalkıp diğer düşenlere de yardım ediyorum/etmeliyim/edeceğim. Her yediğim darbeyle biraz daha bağlanıyorum herkese...

Problemleri dile getirenler alkışlanırken çözümleri dile getirenler görmezden geliniyor genelde.

İyi ya da kötü hissetmediğim gibi güzel ya da çirkin de hissetmiyorum. Halının herhangi bir yerindeki kalabalık bir desenin ucunda bir yerlerdeyim adeta. Belki kıvrık köşesinde görülmüyorum bile. Umurumda da değil açıkçası. İnsan neyi istediğini bilmeli bu hayatta...

Yalvarırım deme hiçbir şey, çünkü yine inanırım. Ben sana, ben hep sana inanırım. Mantık aramıyorum artık, sana istemsizce ve aptalca verdiğim tepkilerde. Çünkü herkes aksini de söylese, tek bir kelimen dahi doğru olmasa... Ne olur deme bir şey, çünkü inanırım.

Korkuyorum... Ağlıyorum ve ne yaşadığımı bilmiyorum.

O zaman dans!

Düne göre daha iyiyim. Kafam biraz karışık. Şu anda sadece çok agır olnasabile aldıgım bu yaramın tamamen iyileşme s ini ve onun bir daha bana zarar verenemesi için güçlenmek istiyorum.

Ne yapacagım konusununda karar verme zamanı ol adıgını biliyorum. Doğru karar için her şey daha sağlıklı olmalı.

Hala üzgünüm.koltukta uyumuşum.kalktıgımda gitmişti.ihtimalen geldiginde ya hiç bir şey olmamış gibi davranacak ya da affettırmek için sarılacak falan malesef daha fazla canımı yakabilmek için bütün bunları ona bağımlı olmam için yaptığını artık biliyorum

Bu bir sevgi değil kesinlikle biliyorum artık.

Bugün saçlarımı yolup kahkaha attım. Ya her şeyden iğreniyorum.

Ya sen nasıl bi'şeysin! Akrep misin? Lan yaktın geçtin be!

Bazen hislerimi benden daha iyi anlatan dizelere rastlıyorum. Bu sözlere Ceza'nın yeni parçasında rastlamak da süpriz oldu benim için. Rap dinlemeyeli bi 7-8 yıl olmuştu.

Göz gözü görmüyor hep pus

Takipteler ses etme sus

Bir vakit donmuştu beynim

Düzlükteyken bitmiş seyrim

Göz gözü görmüyor hep pus

Nasıl olduğumu hiçbir mantıklı söz dizimi anlatamaz. Çünkü çok sarhoşum. Çünkü düşüncelerim nefret ve şehvet arasındaki kaotik döngüde tanrısal spiraller çiziyor.

Bu kadar çok gaza basılmaz hocam balatalar yandı frenler tutmuyo nolucak şimdi. @Aurora

Kaderin yol ayrımı

Bu son bölüm diye diye gece 4 de yattım lan uykusuzluktan geberiyorum. Resmen hayatımda kitaplar ve animelerden başka bir şey kalmadı. Korkuyorum iyice asosyale bağlamaktan da bakalım kader kısmet kıspet kısır her şey olabilir sonuçta.

Bu son bölüm diye diye gece 4 de yattım lan uykusuzluktan geberiyorum. Resmen hayatımda kitaplar ve animelerden başka bir şey kalmadı. Korkuyorum iyice asosyale bağlamaktan da bakalım kader kısmet kıspet kısır her şey olabilir sonuçta.

Senle benim sonumuz kötü Hüsiin, kısır döngü içine öyle bi sıkıştık ki bakalım sonumuz nolucak.