Şu An Nasılsın? Ne Düşünüyor, Ne Hissediyorsun?

Bazen tutunmak bırakmaktan daha fazla acı verir

yolcuyum ben,kalacak mısın diye sorma misafirim.çok geç olmadan kalkayım gideceğim uzun bir yol var

Deniz kızı olsada beslesem

İki yüzlü insanları uzay boşluğuna gönderesim var ama korkuyorum evrenin dengesini bozarlar diye..

İnsanları sevmiyorum, bana sadece acı yaşatanları nasıl sevebilirim ki. Bu nefretim ve kinim çocukluğumdan dolayı bence, Ben sevildiğimi hiç hissetmedim ki, ceza ve ilgisizlikle büyüdüm. Her çocuğun annesi, çocuğunu dizlerine yatırıp saçlarını tararken : ben annemin azar ve " hiç kimseye muhtaç olmayacaksın, saçlarını bile kendin tarayacaksın " saçmalıklarıyla geçirdim zamanımı. Kimin umrundaydı ki güçlü durmak, istediğim sevgiydi sadece. İntihar ettim, o bile öldürmedi, bu dünyaya lanetlemişlerdi sanki beni. Keşke maddi yönden zayıf ama mutlu bir çocukluk geçirseydim.

bugün bazı iğrenç insanlardan iğrendim, midem bulandı, resmen kusmanın eşiğinden döndüm.

Ama bazı insanlar da bana tekrar bi şeyleri hatırlattı bugün. teşekkür ederim.

Neden tek bir programlama kartı ile tüm mikroişlemcileri programlayamıyorum ? Her birine ayrı ayrı para ödemek ney lan ? Kanser olucam sinirden. Şu anki ruh halim resmen şudur ;

https://www.youtube.com/watch?v=WOErsic3Ti4

Sen kendini bıraksan da o seni bırakmıyorsa ; aşktır

hayata tutunmaya çalışıyorum iyi yani uyusammı acaba...?

E nomine.. iyi geliyor.

şu an böyleyim sanırım :/

şu an böyleyim sanırım :/

[ATTACH]15605[/ATTACH]

O senin aslına rücu edişin, mag.

O senin aslına rücu edişin, mag.

i sinin islini rici idişin mig. laf sokmasan olmaz dimi

i sinin islini rici idişin mig. laf sokmasan olmaz dimi

You know you love me xoxo

Kafam çok karışık , Küçükken fazla kuzu beyni salatası yemişim ..

İnsan ırkının ızdırabı bu mu? Hep ağlarız, bazen mutlu oluruz, sahteliğin ve yalanların ördüğü duvarda, görmek istediklerimizi görürüz. Hiç arkasına bakmayız ama. Cesaret edemeyiz çünkü. Garip olan şey yaşıyor olmamız, hoş hiç kimse bunun sebebini bilmiyor. Aklımızı kaçırmamız gerekirken sahip olduklarımıza bağlanıyoruz. Ne yani? Bunlar olmasa nasıl yaşayacaktık ki? Sonuç kısmı değil mi, önemli olan bu? Sonuç: Izdırabını ****.

Her güzel şeyin sona erdiği gibi , Kendi kendi sıfırlayarak . Her çirkin şeyin de yüzeye çıktığı gibi , Kendi kendini rejenere ederek . Kaldık bu paradoks içinde , bir otistik gibi ? ...

İçesim, Sarhoş Olasım, Kendimi Dağıtasım Var.

Hayatımın "en özel" günü olacağını bilemezdim 14 Aralık.

Bir boşluk oldu sanki.

Ne kadar ikilem varsa mk.

Hormonlarından mı, yaşadıklarımdan mı bilmiyorum ama bir omuz a başımı yaslayıp güvenle uyumak istiyorum. Savaşlarımı, korkularımı, acılarımı unutmak ve huzur duymak istiyorum. Bir sabahta makyaj ve kıyafetlerle uğraşmadan dışarıya çıkmak istiyorum. Bir sürü şey istiyorum da, asla olmayacağını biliyorum..

Sanki üzerime ilk kez yağmur yağıyormuş kadar mutluyum! Daha mutlu olamazdım! Mutluyum!

Yaşadığım her şeyi daha önce yaşamışım gibi hissetmem ve sonumun nereye gittiğini bilmekten sıkıldım. Herşeyi unutmak istiyorum.

Demek ariel...