Şu An Nasılsın? Ne Düşünüyor, Ne Hissediyorsun?

Yorgunum, hiç bir şey yapasım yok.

Plan yaparken ,tanrıyla satranç oynuyor gibi hissediyorum.

Her yerim ağrıyor. Sanırım üşüttüm

Tüh ya... Yapılacak bir sürü iş var...

Çok fena koşasım var, hiç durmadan saatlerce koşabilecekmişim gibi hissediyorum. İçimde çok fazla enerji birikti, ne ev işi yarıyor ne de bi saatlik bisiklet sürmeler. Evden çıkıp uzun bir süreliğine dönmemeyi, şehir şehir gezmeyi, yeni yerler keşfetmeyi çok isterdim. Bebek büyü artık büyü. Büyü de alayım seni gezelim.

Her yerim ağrıyor. Sanırım üşüttüm

Tüh ya... Yapılacak bir sürü iş var...

Bende de her şey öyle baslamisti. Simdi resmen hastayim. Dikkat et kendine... : (

Bende de her şey öyle baslamisti. Simdi resmen hastayim. Dikkat et kendine... : (

Aynı hastalığı dört ay önce kadar yaşadım. Kanım enfeksiyon kapmış. Hal böyle olunca normal bir üşütme olmuyor ne yazıkkı

Sanırım artık çok gec.. Ağrılarım başladı bile

(Geçmis olsun ededa:) )

Midem sabahtan beri aşırı derecede bulanıyor.. Kontrollü olmasam, hamileyim derdim.

Borçtan net kapandı ama vpn olduğundan 1 mbit de olsa kullanıyorum iş görüyor az çok

Beklenti yok, hayal kırıklığı yok

Birisi gidiyooorr birisi geliiyooorr

İnsanların arkamdan ağlarlar yada bensiz yapamazlar düşüncesi çok saçma ...

Şu berbat ağrıdan kurtulamadım bir türlü biraz uzansam iyi gelir gibi

Sadece 4 ayım var.

iyi ki yarın için planlar kurdum. Acil işler resmen sıraya girdi ve delirmek üzereyim Ne zaman bitirip uyuyacağım da yarın sabah gönül rahatlığıyla gideceğim?

Havalara aldanıp soğuğu yedim galiba tuvalet odam oldu

Eğer bir insan sizi çok övüyorsa, hatta hak etmediğiniz övgüleri söylüyorsa,

Hak etmediğiniz iftiralarıda atacak kapasitede birisi oluyor...

Gizli olmak hep iyidir. Güzel şeylerinizi almaya çalışıyorlar. En iyisi yetenekleri fazlasıyla göstermemek.

Sehirden ve insanlardan uzak bir bugday tarlasında nefesim kesilene kadar koşmak istiyorum....

Sadece ayak seslerim ve haykırışlarım duyulsun istiyorum.

Yalnızca müziğim ve ben....

Herseyi bir anlıkta olsa unutmak bence en güzel sey....

Sadece 4 ayım var.

Duruma göre biraz daha uzaması an meselesi. :/ Karışık.

Asosyal miyim yoksa sosyalleşmeyi mi sevmiyorum bilmiyorum. İnsanlardan sürekli kaçıyorum, bu durumdan rahatsız mıyım bilmiyorum. Durup düşününce hiç arkadaşım olmadığını farkediyorum. Gerçekten hiç arkadaşım yok benim. Arada bir faceden ordan burdan yazıştıklarım dışında sürekli görüştüğüm, birlikte yiyip içtiğim, gezip tozduğum biri yok. Ama eksikliğini de hissetmiyorum. Sanki biri sosyalleşme ihtiyacımı çekip almış gibi benden.

Enerjimi oğluma veriyor da olabilirim belki ama işin kötüsü o da yalnız. Geçende şöyle bir baktım ona, yavrum yalnız başına oynamaya çalışıyor. Eşyaları, oyuncakları ordan oraya taşıyor, ayıcıkları diziyor ağlayasım geldi. Ben ona ne kadar arkadaşlık edebilirim ki, yaşıtı biri olmalı yanında. Ama bırak çocuklu kadınlarla sadece çocuklar için arkadaşlık etmeyi, kendime arkadaş bulamıyorum ben. Sırf çocuğu var diye biriyle anlaşmaya zorlayamam kendimi, zoraki gülümseyemem, sohbet için konu aramakla uğraşamam. Hele çoğu çocuklu kadın standart kültür seviyesindeyken bunalırım, kaçarım, anneme yüklerim kadınla ilgilenmeyi.

Anneliği çok seviyorum yavrumu hele çok çok seviyorum. Onun gülümsemesini, tatlı tatlı şımarmasını, kuş gibi cıvıldamasını... Huzur katıyor bana. Ama toplumun yüklediği annelik kalıplarına giremiyorum. O garip oyun gruplarını, tuhaf buluşmaları, sırf çocuk ev işi koca muhabbeti yapılan toplantıları hiç mi hiç sevmiyorum. Sırf çocuğum için katlanmalı mıyım bilmiyorum. Kaç yıllık kadınlar kulübü üyesiyim, kaç bin mesajım var ama artık ucundan kıyısından bakasım gelmiyor. Çok değiştim çünkü çok uzaklaştım eski benden. Ama iyi yönde bir değişim mi bu yoksa kötü yönde mi bilmiyorum...

Biri beni uçurtma yapıp uçursa ya

Asosyal miyim yoksa sosyalleşmeyi mi sevmiyorum bilmiyorum. İnsanlardan sürekli kaçıyorum, bu durumdan rahatsız mıyım bilmiyorum. Durup düşününce hiç arkadaşım olmadığını farkediyorum. Gerçekten hiç arkadaşım yok benim. Arada bir faceden ordan burdan yazıştıklarım dışında sürekli görüştüğüm, birlikte yiyip içtiğim, gezip tozduğum biri yok. Ama eksikliğini de hissetmiyorum. Sanki biri sosyalleşme ihtiyacımı çekip almış gibi benden.

Enerjimi oğluma veriyor da olabilirim belki ama işin kötüsü o da yalnız. Geçende şöyle bir baktım ona, yavrum yalnız başına oynamaya çalışıyor. Eşyaları, oyuncakları ordan oraya taşıyor, ayıcıkları diziyor ağlayasım geldi. Ben ona ne kadar arkadaşlık edebilirim ki, yaşıtı biri olmalı yanında. Ama bırak çocuklu kadınlarla sadece çocuklar için arkadaşlık etmeyi, kendime arkadaş bulamıyorum ben. Sırf çocuğu var diye biriyle anlaşmaya zorlayamam kendimi, zoraki gülümseyemem, sohbet için konu aramakla uğraşamam. Hele çoğu çocuklu kadın standart kültür seviyesindeyken bunalırım, kaçarım, anneme yüklerim kadınla ilgilenmeyi.

Anneliği çok seviyorum yavrumu hele çok çok seviyorum. Onun gülümsemesini, tatlı tatlı şımarmasını, kuş gibi cıvıldamasını... Huzur katıyor bana. Ama toplumun yüklediği annelik kalıplarına giremiyorum. O garip oyun gruplarını, tuhaf buluşmaları, sırf çocuk ev işi koca muhabbeti yapılan toplantıları hiç mi hiç sevmiyorum. Sırf çocuğum için katlanmalı mıyım bilmiyorum. Kaç yıllık kadınlar kulübü üyesiyim, kaç bin mesajım var ama artık ucundan kıyısından bakasım gelmiyor. Çok değiştim çünkü çok uzaklaştım eski benden. Ama iyi yönde bir değişim mi bu yoksa kötü yönde mi bilmiyorum...

Çocuğunuz kaç yaşında acaba, sorabilir miyim ?

Biri beni uçurtma yapıp uçursa ya

Söz veriyorum ağaç dallarına ve elektrik tellerine takılmayacağım

Biri beni uçurtma yapıp uçursa ya

Gel rein, ypayım seni uçurtma. benim yaşım tutuyor.

Benim de ayağıma taş bağlayıp denize bırakın pls

Çocuğunuz kaç yaşında acaba, sorabilir miyim ?

2 yaşında. 1 nisanda dolu dolu 2 yaşında olacak.