Şu An Nasılsın? Ne Düşünüyor, Ne Hissediyorsun?

Millet yalnızlıktan sıkılır aurora ablamız yalnız olmamaktan yakınıyor:rofl:Heralde istanbul havası böyle olsa gerek.Yani insanı kalabalık bunaltıyo olmalı ve yalnız kalma ihtiyacı hissediyor olmalısın.İstanbulda yaşamayı düşünüyodum ama yalnız kalıcaksam ne gereği var .gerçi burdada yalnızım.böyle bir şehirde bu kadar yalnız olmamam gerekirdi.Ben en iyisi Fillory'ye gideyim, Öyle bir yer gerçekten varsa tabi:dance2:

İnsan her zaman yalnızdır. Sadece bunu kabullenmekten hazzetmiyor çoğu zaman. Ve yalnız olduğunu kabullenmemek için bana yapışan bazı arkadaşlarım var. Bazı zorunlu görüşmem gereken insanlar da var... Eğitim yüzünden her akşam bir sınıf dolusu insanla muhabbet halindeyim ve bir yaştan sonra çekilmiyor... Yani içinde bulunduğun yalnızlık duygusundan asla kurtulacağını sanmıyorum. Alışmaya çalışman daha iyi

Bende ise gerçekten yalnız kalabilme ihtiyacı çok yoğun... Bir süredir evde, sokakta ve sair hiçbir yerde yalnız kalıp kafamı dinleyemiyorum. Ve bu çok zor benim için.

Yalnızlık insana verilmiş en güzel nimet. Diğer insanlar(arkadaş, komşu, iş ve okul çevresi, akraba, çevre esnaf vs) kadar bana gereksiz gelen bir şey daha yok. Dost ve aileyi istisna sayabilirim, o da bazı durumlarda geçerliliğini yitiriyor. Ayağımda çocukla ve telefondan ancak bu kadarını söyleyebilirim.

İnsan her zaman yalnızdır. Sadece bunu kabullenmekten hazzetmiyor çoğu zaman. Ve yalnız olduğunu kabullenmemek için bana yapışan bazı arkadaşlarım var. Bazı zorunlu görüşmem gereken insanlar da var... Eğitim yüzünden her akşam bir sınıf dolusu insanla muhabbet halindeyim ve bir yaştan sonra çekilmiyor... Yani içinde bulunduğun yalnızlık duygusundan asla kurtulacağını sanmıyorum. Alışmaya çalışman daha iyi

 

Bende ise gerçekten yalnız kalabilme ihtiyacı çok yoğun... Bir süredir evde, sokakta ve sair hiçbir yerde yalnız kalıp kafamı dinleyemiyorum. Ve bu çok zor benim için.

Seni anlıyabiliyorum,ama benim ise yalnız oldugum icin,sırf yalnız oldugum için yaşadığım bir yığın hadise var.Neden yalnızlığı seçiyorum/seçiyoruz. Belki de acı çekmek için.Kendimizi bulmak için.Kendi acımızda yoğrulup daha güçlü olabilmek için.Ama ömrüm boyunca yalnızlıktan kıvranıp(kendi isteğimle) belkide normal birisinin yaşadığı hayatı tersten yaşadım.Ama artık s....r ediyorum. ve diyorum ki, insanın en azından yanında bulunduğunda zevk aldığı biri olmalı.Bu ister 14 yıl önceki ister 10 yıl önceki olsun.Senin açından düşününce gereksiz insanlar o kadar çok ki eminim yalnız kalmak ilaç gibi geliyodur.

..

Ah ulan bugün sırf 10 senelik platonik sevdiğim kızı gördüm sandım meğer başka biriymiş.Boşuna karsısına geçip tanısabilirmiyiz dedim bide kıza.O kadar ahım şahım güzel bir kız da değildi:D

Yalnızlığını başkalarıyla kapatamazsın. Yalnızlıktan kurtuluyormuş gibi yapmak, sadece kendine yalan söylemektir. Ben kendime yalan söylemiyorum. Birlikte takılmaktan keyif aldığım birçok insan var. Her ruh halim için farklı arkadaşlarım var hatta... Ama bu insanlar beni yalnızlığımdan kurtarmaz, kurtaramaz... Ben sadece zaman zaman onlarla iletişimde olarak rahat zaman geçiriyorum hepsi bu...

İnsanlar gereksiz değil. Onlarla iletişim kurarak ya da onları gözlemleyerek çok şey öğrenir insan. Sadece ben yalnız kalmayı özledim çünkü bu ara hiç yalnız kalamıyorum

Herkesden bekleyipte en yakınlarım olanlardan beklemediğim şeyleri tek tek zaman zaman yaptıkları şeyleri öğrenmem işte bu acı verici,güven sarsıcı.İçimdeki kırgınlık mı öfkemi yoksa nefret mi karar vermiyorum.Ani duygu değişimleri yaşıyorum ve sonumu hiç iyi görmüyorum

konu hakkında mütamadiyen bir kaç fiikrimi sunmak istiyorum

Madde 1:Yalnızlıkdan şikayetçi olma durumunda izlenilecek yolun durumu yalnızlığın kişinin hür iradesiyle seçimi mi olduğu yoksa fiziksel yada mental sorunlardan kaynaklı mı olduğu izlenir eğer sorun kişinin hür iradesi dışında gerçekleşen madde üzerinde belirtilen olaylara bağlı ise olay Tanrıya bağlanır.

Madde 2:Yalnız olduğunu duyuran bir insan üzerinde izlenilecek yolları ise kişinin çevresi ve kişilik özellikleri belirler , eğer kişinin çevresinin düzgün olduğuna hükum verilirse kişi çevresindeki insanları küçümseme gerekçesi ve izinsiz ego kullanımı gerekçesi ile madde 25 fıkra 6da belirtilen cezalar ile hükme tabi tutulur , Kişi samimi duygular ile arkadaş edinmeye çalışıyor lakin arkadaşaları kişiyi daha yalnız hissettiriyorsa kişi yalnızlıktan şikayetçi bulunma hakkına sahiptir ve gereken hüsuslar değerlenerek yargıya taşınır.

Bütün kış, havalar ısınsın diye bekledim. Isındı .. Ama güneş tenimi deliyor resmen. Askılıyla gezsem bile, ecel teri döküyorum. Klima ve küvet en iyi dostlarım olacak bu yaz.

konu hakkında mütamadiyen bir kaç fiikrimi sunmak istiyorum

Madde 1:Yalnızlıkdan şikayetçi olma durumunda izlenilecek yolun durumu yalnızlığın kişinin hür iradesiyle seçimi mi olduğu yoksa fiziksel yada mental sorunlardan kaynaklı mı olduğu izlenir eğer sorun kişinin hür iradesi dışında gerçekleşen madde üzerinde belirtilen olaylara bağlı ise olay Tanrıya bağlanır.

Madde 2:Yalnız olduğunu duyuran bir insan üzerinde izlenilecek yolları ise kişinin çevresi ve kişilik özellikleri belirler , eğer kişinin çevresinin düzgün olduğuna hükum verilirse kişi çevresindeki insanları küçümseme gerekçesi ve izinsiz ego kullanımı gerekçesi ile madde 25 fıkra 6da belirtilen cezalar ile hükme tabi tutulur , Kişi samimi duygular ile arkadaş edinmeye çalışıyor lakin arkadaşaları kişiyi daha yalnız hissettiriyorsa kişi yalnızlıktan şikayetçi bulunma hakkına sahiptir ve gereken hüsuslar değerlenerek yargıya taşınır.

İnsanlar yalnız doğar, yalnız ölürler... Dünya üzerinde verdikleri bu sınavda tamamen yalnızdırlar. Algıladıkları her şey sadece kendi algılarına göredir ve başkasıyla bire bir aynı olamaz. Anlatmaya çalıştıkları karşılarındaki için, o kişinin algıladığı kadardır dolayısıyla kendisini %100 anlatması da mümkün değildir. Zaten sözcükler de buna yeterli değil... Dolayısıyla insan aslında tamamen yalnızdır.

Diğer insanlar da yalnızdır. Hep birlikte birbirlerine bakarak, birbirlerini gözlemleyerek kendilerine farklı algılar katarak değişik tatlar yakalarlar bu dünyadan

Burası bıraktığım gibi , bunun için üzüldüm. Ama şuradaki güzel insanları özlemişim. Umarım hepiniz iyisinizdir ..

Burası bıraktığım gibi , bunun için üzüldüm. Ama şuradaki güzel insanları özlemişim. Umarım hepiniz iyisinizdir ..

Yeniden hoş geldin hysnson1...

Yeniden hoş geldin hysnson1...

Hoşbulduk , teşekkür ederimm

Burası bıraktığım gibi , bunun için üzüldüm. Ama şuradaki güzel insanları özlemişim. Umarım hepiniz iyisinizdir ..

Geldi gönlümün efendisi biz de buradaki varlığını özledik

Hoş geldin, güzel insan *-* Hatırlattığın için teşekkür ederim gelişini

Hoş geldin, güzel insan *-* Hatırlattığın için teşekkür ederim gelişini

Geldi gönlümün efendisi biz de buradaki varlığını özledik

Sizleri görünce tekrar sevgi doluyorum

Hastayım! .................

Benden kaynaklı tabi ki de gereksiz görmem. İnsan toplumsal canlıdır. Ticaret, sağlık, eğitim bunlar için diğer insanlara mecburuz. Ama bana- ki bıraksan kilometrelerce koşabilecek, tüm gün hiç oturmadan ayakta iş yapabilecek bir insanım- markete gitmek çok zor geliyor. Sırf insanlarla iletişim kuracağım diye. Sahte gülümsemelerim, gereksiz ve aşırı kibarlığım, ultra çekingen asosyal tavırlarım.. Artık midem bulanıyor, kendimden tiksiniyorum. Psikiyatriste de anlattım, kadın ne güzel canım kibarlık güzeldir dedi. Ona aslında öyle olmadığımı, özümde soğuk, misantropik, konuşmayı sevmeyen(sıradan insanlarla) bir insan olduğumu anlatamadım. Oğlum doğduğundan beri insanlara olan ihtiyacım iyice azaldı. Sosyal ihtiyaçtan bahsediyorum. Bir gün gelecek toplumsal ihtiyacım da azalacak, hatta yok olacak. Ondan sonrası sanırım yabani hayat. Bu resim beliriyor yıllardır gözümde. Ona doğru gittiğimi hissediyorum.

Sonra bu kız neden sorunlu....

Deliricem...

Uykusuzluk ve yorgunluktan bayılmak üzereyim >~>

öfke hiç bu kadar bedenime hakim olmuş muydu acaba? olmuştu...

Işık hızına ulaştım sanırım zaman geçmiyor...Yine kısılıp kaldım gecenin düşünseline...Tepeleme doldu yine kül tablası dökeyim bari içim şişti.

İleri. Hep ileri. Geceye aşığım.

Yazıp yazıp sildiğim günlerden biri daha.

Ah Ellerim Titriyor, Of Bir Ateş Basıyor, Özlemek Bu Dokunmakla Geçmiyor. Öyle Sev Ki Beni, Yaramaz Sevgilim, Mey Diye İçeyim. Kalbim Tekliyor, Ah Gel Hasta Gibiyim.. (¢)

nereye gidiyorum bilmiyorum artık hayallerime değil ama bilirim her hayalde bir umut vardır her umudun olduğu yerde bir şeytan gördüm...gizemli kasaba meşalelerine gitmiyorum ya da karlı buz dağında aşka sarılmaya da değil bir müzikalde palyaço kılığında bir şarkı söylemeye de gitmiyorum ben gidiyorum işte sadece öylesine hepsi bu...yağmurlarda boş caddelerde dans etmeye gidiyorum sevgiliyle bana aşkla dokunacak bir el bulmaya gidiyorum bir şeyler yapmaya değil bir şeylere sahip olmaya gidiyorum kendim için değil adım için değil yüreğim için çıkıyorum bu sefer yola...bilinmeye değil yaşanmaya gidiyorum ben gidiyorum işte hepsi bu...serseri bir gecede bir yudum bira içmeye gidiyorum soğuk zaten sarhoşluğun kahkahasıyla soyutlarken bedenimi hazlardan...

Dün çok yoruldum ama bu sabah mis gibi temizlik kokusunun içine uyandım ❤️-❤️ Hail vileda!