Şu An Nasılsın? Ne Düşünüyor, Ne Hissediyorsun?

Boş konuş alanına giriş yapmaya çalıştığınızda herkeste database error veriyor mu?

Hayır.....

al işte doktorun yazdığı reçete de boşa gitti . Kafamın arkası ağrıyor şu an

Çok istediğim ama olmayacağını bildiğim bir durum oldu, ama ben yalnızca 5 dakika ile kaçırdım... bazen diyorum ki bu kadar da olmaz...

Evden apar topar al, şelaleye götür, içir, geri bırak, mal ettiniz beni mal, öğlen vakti mal oldum.

Kendime bugün kütük gibi bir kitap hediye ettim, hadi bakalım başlayayım

kafamı duvarlara vurayım

Yok artık ya yemin ediyorum sinirden gülüyorum şu an, Bana bunu atıyor öküz herif

Ağız tadıyla yürüyüş de yapamıycaz artık illa ısırılıyorum ya 1 yeri de değil ısırdılar mı en az 5-6 yeri ısırıyorlar pis sivriler

İki saattir diyor eskisi gibi değilsin cok farklısın değiştin... vs. Vs... sonunda çıkardı ağzındaki baklayı, meğer eskisi gibi çıldırmıyor muşum... ben sizin eğlencenizdim zaten...

Neyse... ama eskisi gibi olmadığım bir gercek.. ve bir cok sey... bunları düsünüyorum. Yoruyorum kafamı şuan. Tek bir hedef icin. Bu kez korkusuzum.... ve ne hissediyorum, ...........?

Öyle dertlendim ki geçmişin özlemiyle ve saklanılan onca şeye... Bir kral vardı zamanında, şimdi halkın arasında ama tanımayan ve değersiz sıradan bir insan sadece... Yitip giden onca şeye bakıp, "çok farklı olabilirdi" diye iç geçirmekinsanın göğsünü sıkıştırıyor... Sigarayı bırakan bünyeme sigara istetiyor... Bütün o maskelerin ardında olanı bilen kim kaldı.. 10 yıl nasıl da geçip gitti... Çoğu kişiye göre genç olan yaş, diğer kesim için ne kadar da yaşlı hale geldi... Bira Darkzine yok oldu gitti... Sen hala direniyorsun gnosis... İnsanlar gelip geçiyor... Öyle çok gelip geçiyor ki insanlar başkalarını unutuyor... Olaylar unutuluyor.. Yanlışlar hatalar geçmişte kalıyor.. Biz büyüyoruz, sen de büyüyorsun... Ama değişmeyen şeylerden de çok var... En güzeli de bu zaten. Evine gelmek gibi yoktur hiçbir zaman... Kaç kişi burayı evi görür ki.. Ortaya koyulan emekler ve kaçırılan fırsatlar öyle çok ki... Özlem özlem özlem... Burum buram özlem kokuyor burası. Ne yazım kuralını umursuyorum ne de kelimelerin ahengini. İçinde bir şeyler acıyorken insan neye dikkat edebilir ki.. Hafızayı zorlayan anılar beyne hücum edince nasıl eskide olanlsr hiç yaşanmamış sayılabilir.. Çocukluğun geçtiği topraklara tekrar ayak basan insan nasıl ilk kez basıyor gibi rol yapabilir.. Her karışını bildiğin yeri yeniden keşfetmeye çalışmak ne kadar mantıklıdır ki..

İnsanoğlu hatalarıyla doğrularıyla geçmişini geri bırakıyor ama en çok da o anlara dönmek istiyor. Çünkü çok şey öğreniyor. Öğrenip geliştikten sonra o eski haline gelip akıl vermek doğruya yöneltmek istiyor. Bak bu zamanları bir daha bulamayacaksın demek istiyor...

Yine de öyle güzel zamanlar gördüm ki, çoğu şeye bedel... Mesleğime de bedeldi, eğitimime de, sevgime de.... Ben de böyle yaşadım işte. Yaşananlar geçmişte kaldı. Her bir anı ruha işledi. Eşsiz bir benlik haline dönüştü, herkes gibi.

126 mb ram, 4 gb hard diskten, elimizdeki akıllı telefonlara geçiş yaptık ama o zamandan beri gnosis burada. İlk geldiğim günü dahi hatırlıyorum. Konuşulan konuyu, ortamı ve parapsikoloji alanındaki boşluğu öyle iyi hatırlıyorum ki. İlk telekinezi yaptığımız kişi şu an kendi kişisel gelişim merkezini açmış durumda. Reikiyle ilgilenmezken reiki master olmuş durumda (bahsettiğim sen değilsin sirius).

İçini dök benzeri bir yazı oldu biliyorum ama ne düşünüyorsun kısmında bunların hepsini ve daha fazlasını düşünüyorum.... Aklımda o kadar çok şey dönüyor ki... Sanki beynimde yıldırım taraması gerçekleştiriyor gibiyim. Uykusuz kalmalarım, yazılan onca yazı, onca iletişim ve gelişmeye atılan her adım... Altın çağının bütün ihtişamı... Aileden yapılan uyarılar, ders çalış telkinleri... Ama benim parapsikolojiye ve enerjilere olan tutkum... Araştırma isteğim ve bundan zevk alışım...

Aklıma gelen onlarca üye... Yüz kişi sayabilirim!!!

Hepsini tek tek ayırt edebilirim... Ama neredeler? Herkes nerede? Bunca kalabalık içinde yalnız hissetmek o kadar acı ki.

Siz de özlemiyor musunuz o günleri? Neden gelmiyorlar... Herkes mi memnun yerinden... Herkes mi evlendi, uzaklaştı buralardan...

Yoksa all old members are watching us mı?

Eskiden bir iki kişiyi beklerdim, gelsin diye... Neden yok diye... Sorardım, nerede gelmeyecek mi diye... Şimdi kimi kime sorayım... Kimleri sorayım...

İnsan... Özlüyor işte.... Doğamız böyle değil mi....

İnsan birini çok özler de, o da beni özlüyor mu, aklına geliyor muyum diye merak eder ya... Bendeki de böyle bir şey işte...

saat 7de uyanmam gerekiyor fakat ben hala uyuyamadım. Şimdi uyusam uyanamam e zaten uyuyamıyorum da...

Umarım hiç aşık olmam.Zaten bu yaşa gelene kadar türlü şekilde rezillik çıktı başıma.Birde onunla uğraşamam.Hayal bile edemiyorum...

Umarım hiç aşık olmam.Zaten bu yaşa gelene kadar türlü şekilde rezillik çıktı başıma.Birde onunla uğraşamam.Hayal bile edemiyorum...

Aynen... Ben de hep böyle diyorum.

Aynen... Ben de hep böyle diyorum.

Ben küçüklükten beri kimseye hoşlantı duymadım zaten.Böyle devam ederse de bir gün kendi başımın çaresine bakmam gerektiğinde çok daha rahat olacağım:)

Aşık olmak istemeyenler olarak yeni bir dernek kuralım, bende sizdenim ve bizden olanlar için. ... .

Ben de duymadım, hiç gerek yok zaten değil mi...

Bizi gidi filofobililer...

“Samimiyetle duymadığınız şeyleri niçin yazıyorsunuz? Duyduklarını, duyamayacağın bir tarzda yazıp komikleştirmekle kendinize iftira ettiğinizin farkında değil misiniz?”

Nazım hikmetin bu sözünü duyunca yazdığım bir kaç şey aklıma geldi.Sanırım yine yırtıp atacağım.

Hadi mesajlaşıp derneği kuralım:D

Annemler yurt dışından bugün dönecekleri için tüm evi temizledim. Şimdi de dağıtmamak için kıpırdayamıyorum bile evde

Yöneticilik adayımı koyuyorum...

Yapmanız gereken aşktan kaçmak değil, aşık edip kullanmak. Ruhunu emdiğinde onunla işin bitmiş demektir

Bu yolu izlediğim için karşıma bir adam çıkıp beni çarpacak ama neyse whs

Uzun zamandır ortalıklarda yoktum. Her yerden çekip gitmiştim. Şimdi oyuna geri dönmeye karar verdim. Hello darkness my old friend kıvamındayım. Adeta bir yardım yarasasıyım. Melek olamadım. Sorry.

Yapmanız gereken aşktan kaçmak değil, aşık edip kullanmak. Ruhunu emdiğinde onunla işin bitmiş demektir

 

Bu yolu izlediğim için karşıma bir adam çıkıp beni çarpacak ama neyse whs

Yok artık, evren bana oyun oynuyor. Karşıyakalı biri gelip bunu buldu whs

Bazı insanlar ne hassas oluyor hayret ediyorum... "Konuşmadığım biri benim de bulunduğum eski bir resmi facebookta paylaşmış bunun bir yaptırımı var mı" diye soru geldi az önce He canım he hepiniz ünlüsünüz hepiniz mankensiniz ya...

terk edilmiş kararmış duvarlar olan harabe bir evdeki bir çaydanlık gibi püfür püfür ötüyorum ama anlamı yok.

Gece olsa da kopsak