Şu An Nasılsın? Ne Düşünüyor, Ne Hissediyorsun?

Arkamdan neler demişsin öyle. uyku zafere galip geldi. Artık başka sefere yenerim seni. anın tadını çıkarta koy. Ahshd:D

Içimde bilgisayarla ilgili bir şeylerle uğraşmaya özlem kaldı. Gnoxisi bana versenize bir şeyler deneyeyim ama ne deneyecegimi bende bilmiyorum

Banada moderatörlük versenize demiştim. Bir günlük Hevesimi alayım demişti ama lafta kaldı.

Arkamdan neler demişsin öyle. uyku zafere galip geldi. Artık başka sefere yenerim seni. anın tadını çıkarta koy. Ahshd:D

:D asdfg:D

Dürüst olalım beyler

ilk adım sizden

sökün savaş gemilerinden

can simitlerini

Uykusuzum, yorgunun, halsizim, gebersem iyi

Uykusuzum, yorgunun, halsizim, gebersem iyi

Hello Rein:I

Uykusuzluktan midem bulanıyor, gözlerim yanıyor :S

Hello Rein:I

Ölmedim daha

Ölmedim daha

Uykusuzluktan midem bulanıyor, gözlerim yanıyor :S

bir şey olmaz,yemek ye,kahve/çay iç açılıyorsun:rofl:

Rein hayırdır. Beni mi aldatıyorsun.

bir şey olmaz,yemek ye,kahve/çay iç açılıyorsun:rofl:

30 saat oldu iş yerinde.. Ve daha gece 3 e kadar dükkandayım Biri üstümü başımı parçalayıp beni zencilerin içine atsın ya bıktım artık :D dsf

Aslında gülmüyor.. Fazla emoji kullanmış.

30 saat oldu iş yerinde.. Ve daha gece 3 e kadar dükkandayım Biri üstümü başımı parçalayıp beni zencilerin içine atsın ya bıktım artık :D dsf

eh kolay gelsin o zaman:(

eh kolay gelsin o zaman:(

Aslında gülmüyor.. Fazla emoji kullanmış.

Bi insana kendimi izah edebildiğimde çok mutlu oluyorum. Yanlış anlaşılmaktan veya yanlış tanınmaktan nefret ediyorum. Başkasının benim hakkımda söylediklerinden yola çıkarak beni tanıyan insanları sevmem açıkçası. Çünkü insan herkese başka yüzünü gösterir. Ortamın ve karşısındakinin samimiyetine göre şekillendirir herşeyi. Düşünün bi siz hayatınıza giren veya tanıdıgınız herkese aynı şekilde mi davrandınız bugüne dek? Komşunuza mesafelice başka bi yanınızı tanıtırken kankanıza en ücra köşelerinize kadar döktünüz. Bunun gibi yani. Insanın tanıdığı herkese %100 şeffaf olması mümkün değil. Kim bunu iddia edebilir. Eğer öyle olsaydı tum dünya dürüstlükle kaplanır ve tüm halklar barış içinde yaşardı. Yine de... Ben bugün bilmesini istediğim bi insana karşı yanlış izlenimlerin doğrularını anlattığım, kalbimden gelen en temiz haliyle en yalansız en doğru haliyle herşeyi anlattiğım için kendimi iyi hissediyorum. Bi insanı tanımak istiyorsanız bırakın kendisi anlatsın size kendini. En anlamlı ve en doğru olanın rehberi daima yürektir. Yüreğinizden gelen hisse inanın. Gerisi önemli değil. Tüm bunlardan bahsettikten sonra ; kaybedecek hiçbir şeyi kalmamış ve hiç kimseyi bir şeylere inandırmak için çabalamayacak birisi olduğumu eklemek isterim. Ben izah ederim, takdir kişinin kendisinindir, eğer samimiyetime inanmakta problem yaşıyorsa uğraşmak yerine uzaklaşırım. Hepsi bu.

Anneme en ufak olumsuz bir şey söylediğimizde öyle bir tepki veriyor ki;

gören bizi anne katili, annesini döven, söven, eziyet eden, aç bırakan, hırpalayan birileri zanneder. Ya delireceğim.

Sonra da kendimi suçlu hissediyorum ve geri adım atıyorum... Bi yere varamıyoruz böylece.

Anlamıyorum. Yaşıtlarımla karşılaştırırsa, büyük çaplı sorun yaratan hiç bir kötü alışkanlığım yok. Yine de yaranamıyorum, dediğin gibi. Bi gerçekten çevresine baksa oysa ki...

Adımı unutuna kadar içmek var.

Motorlu kara taşıtları kullanmaya başladığınızda, kısa mesafeler için bile kullanıyor hale gelebiliyorsunuz. Ve en basiti yürümek ve faydalarından bile mahrum kalıyorsunuz. Daha da kötüsü bunun farkına bile varamıyorsunuz. Biraz düşüncelerime eşlik edip yürüyeyim dedim. Kendimi öyle çok kaptırmışım ki, gideceğim yeri geçmişim. Yerde, aralarında çizgiler oluşturan kilitli kaldırım taşları döşeli ve kendimi bildim bileli ayakkabının topuğu ve tabanı arasındaki boşluğa denk gelecek şekilde yürümeye özen gösteriyorum. Giderken kullandığım yolu dönerken kullanmamaya çalışıyorum falan. Kendi içimde bir tur atıyorum diyelim. Fena gelmiyor. Edindiğimiz lüksler hiç farkına varamayacağımız küçük şeyler götürüyor bizden veya getirisi tercih sebebi olmasını sağlıyor. Bunu buraya neden mi yazıyorum?

İnanın bilmiyorum.

Motorlu kara taşıtları kullanmaya başladığınızda, kısa mesafeler için bile kullanıyor hale gelebiliyorsunuz. Ve en basiti yürümek ve faydalarından bile mahrum kalıyorsunuz. Daha da kötüsü bunun farkına bile varamıyorsunuz. Biraz düşüncelerime eşlik edip yürüyeyim dedim. Kendimi öyle çok kaptırmışım ki, gideceğim yeri geçmişim. Yerde, aralarında çizgiler oluşturan kilitli kaldırım taşları döşeli ve kendimi bildim bileli ayakkabının topuğu ve tabanı arasındaki boşluğa denk gelecek şekilde yürümeye özen gösteriyorum. Giderken kullandığım yolu dönerken kullanmamaya çalışıyorum falan. Kendi içimde bir tur atıyorum diyelim. Fena gelmiyor. Edindiğimiz lüksler hiç farkına varamayacağımız küçük şeyler götürüyor bizden veya getirisi tercih sebebi olmasını sağlıyor. Bunu buraya neden mi yazıyorum?

İnanın bilmiyorum.

Yalnız değilsin

Nasılım biliyor musunuz?

Beynimden dakikalarca tren geçmiş gibi. Sanki raylara yapışıp kalmışım. Öyle bir ağrı işte..

Ayağımı sakatladığımdan neredeyse 1 aydır evde yatıyorum ama artık koltuklar batmaya başladı bana. Birkaç güne kalmaz işe dönücem. Bunaldım. Evde yapacak hiçbir şey yok. Uyu, uyan, kitap oku, bir şeyler izle/dinle, tekrar uyu. Evde yaşamak çok sıkıcı be. Hiç bana göre değil. Tüm gün evde oturan evli bayanları da anlamıyorum açıkçası, Esra Erol izleyip örgü örerek hayat mı geçer be. İnsan verem olur sıkıntıdan. Ben evli de olsam çalışırım mesela.

dinleye dinleye b*kunu(oraya yıldız koyunca küfür olmuyor) cikartamadigim sarkilardan simdi beni uzak hissettiren ne yasadiysam *************

Herşeyden,kendimden çok sıkıldım

Oysa

Kalem dans eder gibi akmalıydı kağıdın üzerinde

Kelimeler bir puzzle parçası gibi yerleşmeliydi

Her bir bakış ok gibi saplanmalıydı

Her dokunuş ateş gibi yakmalıydı.