"Nine"lerden Mektuplar

Yııdim, üseyinim, Nasısın eyimisin, işallah eyisindir. Eyi olmanı bizleri yaratan Allah’tan niyaz ederim. Sende bizleri merah ediyosan, çoh şükür bizde eyiyiz. Tek sıhıntımız sensin.

Oralarda ne var ne yoh, havalar sodumu, buralara hinci kar yagıyo, souhlar artıyo, herkes tezeklerini, yapmasını yahmıya başladı.

Ötüunlerde kör osman emmi öldü, ondan evvelide tad ziynebin emin öldüydü. Sen gideli çoh ölenler oldu. Bekir emmiyin gızı miyrem yagdalı musanın oglu şükrüynen gaçtı. Bıyıl tavıhlara gıran girdi, bütün tavıhlar gırıldı öldü. Len üseyin bıyıl ekinlerde iyi olmadı, o gadar çabalar boşa giddi, yiyeceh bugday anca çıhdı. Ne biliyim herif, sana ne haber yazıcam buralardan, topal tasin ogluna karşı köyden gız aldıydı, gız geri gaçtı, kel yabın oğlu, duranın güççük oglu, ırzanın ali, çolahların seyid, hacer bacının sami, yetim bekir, hayrinin veli hepicigi asgere gitdi. Gıllının gara askerden gelince motur devirdi bir ayagı gırıldı. Burda başka yaramazlıh yoh, sende bana yaz herif oralarda ne var ne yoh.

Uzun zaman oldu gitdin bidaha haber maber alamıyom. Hayatından umudumu kesdim desem yeri var. Ülen gendin gelmiyon bari iki kelam yazda gönder, kör olmıyasıca bu gadarmı hayırsız çıhdın. Ülen nerdesin, bu nasıl alamanya, seni benden goparıp aldı bi daha haber vermiyo. Sen en son giderken ıramazan’ın gırhı yeni çıhdıydı, ıramazan okulu bitirdi saolsun benim mekdubu yazıyor, ıramazan hinci köyün koyunlarını güdüyo, sen gideli kaç yıl oldu bilmiyom ama ıramazana bahınca az zaman olmadını görüyom. Ülen herif geceleri kötü kötü üryalar görüyom, senin yanında başka avratlar var, sagda solda onunla dolaşıyon, söyle kör olmayasıca kimlerle gezip tozuyon, alaman garilarıynanmı halleşiyong yosam. Bana bak herif boyundan bosundan utanmadan oyle bir boh yersen ben sana yapacamı bilirim.

Hacı babam geldi eveli gün, gızım senin bu halın ne olucah, bu herif gavurlarnan düşüp galıyo, öyle olmasa cohdan gelirdi diyo. Çoluh çocuh buralarda ne yapıcan, aha soguhlar başladı, gış geldi, bu uşahlar hastalanır dohtura kim götüre, aha benim bir ayam çuhurda, gızım ahlını başına al, densizlik edme, bu körolasıdan sana hayır yoh diyo. Ne biliyim herif şaşdım galdım, napıcamı bilmiyom. Babama bahıyom babam hahlı, amma işin içinde çoluh çocuk var, erim deyip yolunu bekliyom. Beni daha coh sıhıntıya sokma. Cocuhların seni hep merah ediyo, ana bizim bubamız ne zaman gelecah diyolar. Onlara vereceh cevap bulamıyom. Sana yazıcahlarım coh ama şimdilih burada kesiyom ve yollarını gözlüyom. Bize getirdigin ıradyoda bi türkü duyuyodum, gara gözlüm efgarlanma gel gayri diye, o türkünün üstüne bende şöyle diyom;

GAYRi GEL

Pos bıyıhlım, gülemiyom gayri gel,

ibibikler göçdü giddi haydi gel.

Sütler pendir oldu hala nerdesin,

Yaşıyonmu, öldünmü sen neylersin?

Umut verdin yıllar önce mektupla,

Bir tek resim, varsa parada yolla.

Unuttunmu gavur gari aldında,

Ben neyleyim beş çocuhla len burda.

Çoluh çocuh yollarını bekleşir,

Dimezmisin bunlar neyle eyleşir,

istemezsen haber salda bileyim,

Yaş geçmeden ben yerime ereyim.

Ganbır ali haber salıp duruyo,

Gelsin diye hayalimi guruyo,

Pos bıyıhlım gelecasen gel gayri,

Derde çare olacasen gel gayri.

Ninenin Özay'a Mektubu

Ey benim umudumun Gandili Göz yaşımın mendili Dağdan, bayırdan aşırmadığım Gözden, gönülden düşü® mediğim Duaynan böyütdüğüm Türküynen yörütdüğüm Gardan, gışdan gayı® dığım Bazlımaynan doyu® duğum Güneş’im, Ay’ım Yavrııım, bidenem,Özay’ım.

Acı habar tez uleşdi Elim, ayağım doleşdi Gözüm garardı, yüzüm sarardı Düğüm düğüm oldu boğazım Lokmamı yeyemedim Bi şey de deyemedim Dondum galdım Ne etcemi bilemedim. Ey Goca efem, arkedeşim Yavrıım, bidenem, can yoldaşım arhanam, unum, bulgurum Bu dünyada umudum, gururum Tencerede aşım Dinmeyen gözyaşım Nerdesin bidenem, yavrııım Ne ettin len Nereye gittin sen Benim yiğidimin ölüm nesine İnsan habar verme mi ninesine…

Olsaydı habarım Bu halimle goşarak Dağı- daşı aşarak Ben araya girerdim Dikilir garşısına Azrail’in Aslanımı bırakın, beni alın derdim. Olur mu yavrııım, olur mu Hiç böyle edilir mi Doksan yaşındaki ninen Goyup da gidilir mi... Ey büyük Allah’ ım Senin işine garışmam da Bu işde bi yanlışlık var ama Onun daha söylenecek sözü Dillenecek sazı vardı Ninesine mektupları Hem okur, hem çalardı Onu dinleyenler duygulanır Hem güler, hem ağlardı.

Ninem derdi bana Gocanam derdi Yanık sesiyle türkü söylerdi Böyle nasıl oldu bilemeyom Epeydir habar gelmedi Hasdeyim de demedi Sesi soluğu bitivemiş Aniden, sessizce yitivemiş. Şindi n’olcek gari Dostla bişeyle deyin bari...

‘’Tellidir anam tellidir Denizli’ nin horozları bellidir.‘’ Deye dağı – daşı aşan ses nerde... ‘’Tepsi de tepsi fındıklar Ayşe’ de Veli aga’ yı gıdıklar‘’ Deye fıkır – fıkır coşan ses nerde... Hanı nerde çoban Mustıfali Goyunları gütmeyo mu ‘’Çöz de al Mustıfali ‘’ diyen Ayşe gelin Oynemeye gitmeyo mu Ses gelmeyo mu efemden Garibim, yavrım, horozum Türkü - türkü ötmeyo mu...

Ey büyük Allah’ ım Neden böyle garar gıldın Neden onu benden aldın Neden beni derde saldın Affına sığınırım Bir sözüm var sana Ben bile yaşarken daha Neden gittin ona Söktün ciğerimi benden Tutuştu yüreğim, Yandı bağrım Affet beni Tanrım Adaletten yana İtirazım var sana. Ey duaynan böyütdüğüm Türküynen yörütdüğüm Güneş’im, ay’ım Efem, yiğidim, Özay’ ım Ben gideydim yavrııım senin yerine Sensiz yaşamak benim neyime Sana gurban olayım Gavuşdursun bizi Tanrım Orda da seni bulayım Yavrııım, bidenem, Özay’ ım. Yavrııım, bidenem, Özay’ ım…