KATA Oluşturma zamanı: Kasım 7, 2007 Paylaş Oluşturma zamanı: Kasım 7, 2007 bugun de Giuseppe Ungaretti ıle tanıstım ve onur duydum:)onun siirlerinde oldugu gibi amacı herhangi bir izlenimi ya da duyulan bir duyguyu en az sayıda ve son derece dikkatle seçilmiş sözcüklerle anlatmak hermetik şiir(miş) YAŞAMI İtalyan şair Giuseppe Ungaretti 10 Şubat 1888'de İskenderiye'de doğdu, 1 Haziran 1970'te Milano'da öldü. Toscana'dan Mısır'a göç etmiş bir ailenin çocuğuydu. İskenderiye'deki bir Fransız okulunda öğrenim gördükten sonra 1912'de Paris'e gitti. Hukuk öğrenimi için yazıldığı Sorbonne Üniversite'sinde daha çok edebiyat ve felsefe derslerini izledi. 1914'te Birinci Dünya Savaşı çıkınca Milano'ya gitti, savaşa katıldı. 1918'de savaş bitince Paris'e gitti, 1921'de Roma'ya yerleşti, gazetecilik yaptı. 1931-1935 yılları arasında Avrupa ülkelerini gezdi ve İtalyan Edebiyatı hakkında konferanslar verdi. 1936-1942 yılları arasında Brezilya'da San Paolo Üniversitesi'nde İtalyan Dili ve Edebiyatı profesörü olarak çalıştı. 1942'de yeniden İtalya'ya döndü, Roma Üniversitesi Çağdaş İtalyan Edebiyatı Kürsüsü'ne atandı. 1932'de Gondoliere Ödülü'nü, 1949'da Roma Ödülü'nü, 1956'da Knokke-Le- Zoute Uluslar arası Şiir Ödülü'nü, 1960'ta Urbino Üniversitesi'nin Montefeltro Ödülü'nü, 1966'da Etna-Taormina Uluslar arası Şiir Ödülü'nü kazandı. 1962'de Avrupa Yazarlar Birliği başkanı seçildi. Ungaretti sembolist Fransız şiirini kendi yaşam deneyimi ile birleştirerek biçimi de önemseyen yalın bir şiir dünyası kurmuştur. MEZARA AİT LİMAN Şair ulaşır oraya ve sonra döner ışığa şarkılarıyla ve serpiştirir onları Bu şiirlerden geri kalan bana o hiçbirşeysizliği bitmez tükenmez gizemin Giuseppe Ungaretti,Mariano, Haziranın 29u 1916 GECE NÖBETİ Bütün bir gece yanında yere iğnelenmiş bir yoldaşın katledilmiş ağzı kırık dişlerin dolunayla yüzyüze gelmiş elleri davul gibi şişmiş içine sızarak sessizliğimin Aşkla dolu mektuplar yazdım Asla olmadım bu kadar hayata ilişik Giuseppe Ungaretti,Dört Numaralı Tepe, Aralığın 23ü, 1915 KARDAŞLAR Hangi alaydansınız kardaşlar? Sözcük titreyen içinde gecenin Güç bela doğmuş yapraklar Titrek havada irade dışı insanın etrafına sarılan varlığında onun kolay kırılabilirliğinin Kardaşlar Giuseppe Ungaretti,Mariano, 15 Temmuz 1916 BİR BAŞKA GECE Bu karanlığın içersinde buz gibi ellerle ayırt ederim yüzümü Görürüm kendi kendimi terkedilmiş sonsuzluğun içersinde YÜK Köylü güvenen madalyasına Sent Antoni’nin gider hafifçe Fakat ne kadar çıplak ve yalnız başına olmaksızın aldanma taşırım ben ruhumu Giuseppe Ungaretti,Mariano Haziran’ın 29u 1916 ceviren Vehbi Taşar ÖZLEM Bahardan az önce biterken gece ve tek tük geçerken yoldan birileri Koyu bir ağlama rengi çöker Paris'e Bir köPage Rankingü kenarında narin bir kızın engin sessizliğini seyrediyorum Kaynaşıyor sayrılık -larımız Gitsek de oradayız UZAK Uzak uzak bir ülkeye bir kör gibi götürdüler beni tutup elimden Giuseppe UNGARETTI Çeviren: Cevat ÇAPAN BİTİŞ Böğürmüyor artık, fısıldamıyor deniz, Deniz. Düşsüz, renksiz bir alan deniz, Deniz, Aşındırıyor da insanı deniz, Deniz Yansısız bulutlarda kımıl kımıl deniz, Deniz. Hüzünlü dumanlara bıraktı yatağını deniz, Deniz, Ölü de görüyorsun, deniz, Deniz. Giuseppe UNGARETTI Çeviren: Işıl SAATÇIOĞLU SABAH Işıyorum sonsuzlukla Giuseppe UNGARETTI Çeviren: Cevat ÇAPAN GÖMÜLÜ LİMAN Şair oraya varıyor sonra ışığa dönüyor şarkılarıyla ve onları çevresine saçıyor Bu şiirden bana kalan o hiçliği tükenmez gizin LUCCA Mısır'daki evimizde, akşam yemeğinden, Dua'dan sonra annem buraları anlatırdı bize. Bundan, şaşırmalar şaşırmalarla geçti çocukluğum. Sakınan, körce bir gelgit var kentin sokakları arasında. Burda amaç yola çıkmaktır. İkindi serinliğinde meyhanenin önünde, California'dan kendi mülkleriymiş gibi söz eden insanlarla oturdum. Dehşetle kendimi buluyorum bu insanların davranışlarında. Sımsıcak aktığını duyuyorum şimdi damarlarımda ölmüşlerimin kanının. Bir kazma aldım ben de. Toprağın tüten kalçalarında güler yakalıyorum kendimi. Elveda istekler, sıla özlemleri. Bir insanın bilebileceği kadar biliyorum geçmişi ve geleceği. Yazgımı tanıyorum artık ve köklerimi. Artık bir şey kalmıyor bana kehanette bulunacak, düşünü görecek. Her şeyi tattım, acısını çektim. Ölüme rızadan başka bir şey kalmıyor bana. Huzur içinde çocuk yetiştireceğim demek. Yaşamı överdim, kötücül bir iştah ölümlü aşklara iten beni. Aşkı, ben de türün bir güvencesi saydığım şu an, ölümü görüyorum. Giuseppe UNGARETTI Çeviren: Egemen BERKÖZ Çeviren: Bedrettin CÖMERT Alıntı Yorum bağlantısı Diğer sitelerde paylaş More sharing options...
Önerilen Mesajlar
Sohbete katıl
Şimdi mesaj yollayabilir ve daha sonra kayıt olabilirsiniz. Hesabınız varsa, şimdi giriş yaparak hesabınızla gönderebilirsiniz.