Bunalım....

BUNALIM AKIYOR ellerime, ordan da yere damlıyor, bak...

Aynaya bakıyorum, aynadaki kişi şöyle diyor bana:

'Seni tanımıyorum!'. Ben de onu tanımıyorum...

Odama dönüyorum, aynı tanımadığım kişi, kırmızı gözleri...

'Gözlerindeki şarap mı, kan mı?' diyorum.

'Sen cevabı zaten biliyorsun. Hangisi daha tatlı?' diyor.

Sonra yüzüğünün kenarı ile bileğinin bir kısmını kesiyor,

Ağzıma dayıyor, kana kana içiyorum.

Ardından derin bir uyku, kimsenin görmediği, göremeyeceği kadar derin...

Kabuslar saldırınca beynime uyanıyorum...Ellerime bakıyorum,

O kişinin elleri gibi yaşlı. Bilğime bakıyorum kanıyor...

Klozete koşup kusuyorum bilmiyorum kaçıncı kez...

Bunalım damlıyor gözlerimden, bak!

Bırak beni bu fil mezarlığında, bırak...

kendimi buldum bu şiirde gerçekten harika bir şiir. emeğine sağlık ....

beğendiğine çok sewindim :)

kilitledin beniiiii bu kadar mı yüreğine seslenebilir sözcükler....

ah kankam benim şu sıralar ki halimi çok ii anlatıo o yüzden ben de çok sewiom bunu:D:D:D:D

hikaye gibi anlatmışın..sade ama yine etkileyici

ulen daıttın beni bea:blink:

ulen daıttın beni bea:blink:

Toplayım istersen:D:D:D:D

kimse bilememiş... bu şiir aslında beni anlatıyor..tşkhttp://www.msndelisi.com/bye.gif

eğer duygular senden dökülmüşse cümlelere bileğini kesen yüzüğe daha ne kadar tahammül edeceksin merak ediyorum. ayrıca bu kadar kanayan yaraya hangi eczaneden yada hangi aktardan çare bulacaksın merak ediyorum.merak ediyorum yaşadığın hayat senin eserinmi kaderinmi tartışmaya açıyorum varmısın?

yara bandını buldu merak etme

tartışmaya ne gerek war ki hayat benle ben de hayatla oyun oynuorum...Fazla söze hacet yok sanırım...

ellerine sağlık blessed..ama bunalım yakışmıo sana:) mutlu görmek isterim seni...ellerine sağlık çok güzel şiir:)

teşekkürler balfalas:)