Yorgun Savaşçının Şiiri...

YORGUN SAVAŞÇININ ŞİİRİ

İnsan bir açmaza düşmeye görsün

Başlamasın bir çöküntü yürekte

Ölümdür o yerde düşündüğün

Sevilmek de boştur artık sevmek de...

Gün ortası karanlık diz boyudur

Acıdır hep geçmişten ne kalmışsa

Yaşamak! O yanıtsız bir sorudur

Huzur bitmiş, hayaller dağılmışsa...

Nefes almak yitirir anlamını

Boğazına dizilirken lokmalar

Bir çaresizlik sarar dört yanını

Sesler uzaklaşır, söner lambalar...

İsyanın yüreğine sığmaz olur

Hep kader gelmişse sevinç yerine

Ölümün kara gölgesini bulur

Şimdi bakanlar yorgun gözlerine...

Bir bozgun başlamıştır ki amansız

Düşmüştür kalelerin birer birer

Bak! Savaşçıların yatıyor cansız

Onlar ki hep sevdiler, hep verdiler...

Yitirdin neyin varsa, anla artık

Tek başına kalan sensin ortada

Düşlerin toz duman, umutlar kırık

Dün anlamsız, yarınlar paramparça...

Yapayalnızsın koca bir evrende

Uzakta, taparcasına sevdiğin

Gelmiyecek, ne kadar gel desen de

Ondan böyle bir yangın yeri için...

Ondan böyle yıkılan bir dünyanın

Altında bak tek başına kalmışsın

Uzağında özlediğin bir anın

Çökmüşsün, devrilmişsin, yıkılmışsın...

Sarmış kollarını boynuna ölüm

Ne yapsan boş, kurtulamazsın artık

De ki:-- Hep yalanmış, bitiyor öyküm--

Bak! Can kuşun havalarda çığlık çığlık... (Ümit Yaşar OĞUZCAN)

karma veremedim.. sonradan mutlaka gelicek..

teşekkür ederim:)

tesekkurler blassed..çok hoş bir şiir begendım;)

Favorilerime ekledim:) Çok güzel saol Blessed +

Arkadaşlar, beğenmiş olmanıza gerçekten sewindim:) :) saolun...

kankim bayıldım harıka bi şiir o güzel yuregıne saglık..

kankama ayrıca yürekten teşekkür ederim :D:D