Aile; Gerekli midir?....

Sosyal politikanın konusu olarak ele alınan aile, devletin ana eğilimi doğrultusunda, toplumsal denetim için özel bir alan olarak konumlanır. Aile kendiliğinden kendine özğü bir varlık olarak tarih sahnesinde belirir ve tarihsel, toplumsal süreçler boyunca aile kendini yeni sisteme göre şekillendirir.

Çekirdek aile kimliğinin açık ve somut temsiline soyunum devlet ve toplumsalınkendini tarif etme biçiminin güvencesidir. Kapitalist üretim tarzının ilksel aile normları aileyi bir yandan toplumsal hayattan izole ederken bir yandan da aile üyelerini birbirinden yalıtmanın mekanizmalarını oluşturup yaygınlaştırır.

Aile tipleri ne vakit geleneksel yapı ve tolumsal sistemin dışında yalnız başlarına bir bakış ve anlamlar yaratıp, onları sırtlasa toplumsal sistem bu biçimlenmeye yanıtını geçikmeden verir.Zira farklılaşan aile tipleri merkezi örgütlenmenin dayanak ve kompozisyonunu inkar edince toplumsal sistemin işleyişinde aksama oluşur.

Bu uzun alıntıdan sonra soruya geçelim;

Aile gerekli midir ya da ne zaman gereksiz hale gelir?

Bence bi yaşa kadar gerekli...Ben ailemle aynı şehirde oturuyorum ama ayrı evlerdeyiz.Öyle 30 40 yaşlarında da değilim.Çocuklar bence 22 yaşında evden ayrılmalı.

hukuksal acıdan karsılacak durumlar problemler bır grubun tanımlanmasını gerektırıyor kı bu aıle oluyor...yalnız aılenın kapsamı teorık de olmsada pratıkte gıderek degısıyor...bu durumda devletın kısıye sundugu aıleden zıyade kısının devlete belırledıgı aılenın daha ıslevsel bı yanı olabılır...

Maddi olarak 16 yaşına kadar şarttır,20'ye kadar gereklidir.Manevi açıdan ise olabildiğince var olmalılardır.

gereksizdir..yanlar kısa , önler ve arkalar uzun tutulmalıdır..kıssadan hisse bu tıraş bizi bozar...

Bence de gereksiz varlıkları da yoklukları da bir...

Aile, ilk oluştuğu dönem dışında bugüne kadar, içinde bulunduğu sistemlere adapte olmuş, kendi ayrı bir sistem örgütleyememiştir. Bunun sebebi, ailenin toplum düzeninin sağlanamsında ki rolüdür ki bu rol değiştirilemez mi?... Değiştirilir, aile sistemlerin ona yüklediği misyonun dışında bir misyona ya da kendi özgün misyonuna kavuşabilir ama burada en önemli güç, bireye düşmektedir.Birey aileyi dönüştürme de önemlidir. sorun buradan sonra yine birey'e, birey'in özgürlüklerine dayanır.

Alie kurumu, ilk insan topluluklarının oluşmasına sebeptir. İnsan, yalnız yaşamak ve tek düşünmekten, toplumsal düşünmeye aile kurumunun oluşumu ile geçmiştir. Toplumsal düşüncenin ilk temellerinin atıldığı bu konumlarda olması gereken bir yapı olan aile, sistemeler ve devletler ortaya çıktığından sonra kendi özgünlüklerinden koparılıp, devletin hizmetine sunulmuştur. İktidar her zaman ayakta kalmak ve yıkılmamak için her yolu mübah görür ki iktidar kirlenmenin toplumsallaştığı bir deneyimdir. Aile de bu kirlenmeden nasibini almıştır. Dikkat edilirse, ilk dönemler özgür düşünceye dayanan aile kurumu, sistemler ve devlet oluştuktan sonra özgür düşünceye karşı çıkmıştır. İlk özgür örgütlenme biçimi olan aile, sistemler tarafından birey'i hapsetmek için kullanılmıştır. Burada soruyu şöyle değiştirmek gerekir:

Özgür aile olabilir mi?..

ya da;

aile içi özgürlük ne kadar olur?...

Öncelikle aile ne acidan bakarsan baq omrunun sonuna kadar gerekli!Bu arada cogunuz ailenizle ozgur olmadiginizi dusunebilirsiniz.Ole dusunmeye devam edin...Anne-baba olunca aile ici ozgurlugun boyutunu siz belirleyeceksiniz ki o zaman da cocuklariniz onlari sktiginizi ozgur olmadigini dusunecekler.Bu kisir dongu de bole surup gidecek......

Saygilarimla...

insanlık tarihi boyunca yoğunca tartışılan ama herşekilde ön planda olan aile daha belli bir dönem gerekliliğini sürdürecek olsa bile, bu gereklilik zamanı geldiği zaman bitecektir. Tarihe baktığımız zaman, ailenin ilk biçimi ile şu andaki biçiminin çok farklı olduğunu görebiliriz ki sadece bu bile yaşanan bu değişimin sonunda bitişe götüreceğine işarettir.

locked puppet arkadaşıma katılıyorum, manevi olarak ailenin var olması insanın atacağı adımları daha sağlam kılıyor... ilk önce manevi destek önemlidir... ama çocuklara küçük yaştan itibaren güzel bir eğitimle birgün yuvadan uçmak gitmek zorunda kalacakları anlatılmalıdır... batıya göre bu konuda daha hassas bir toplumuz, sevgi, sahiplenme o kadar yoğunki, kişinin alacağı kararlar bazen dinlenmiyor bile bu tabiki çok kötü, ilk önce bu konuda aileler bilinçlendirilmeli diye düşünüyorum...

Kişinin gerçek katilleri gülen yüzleriyle anne baba ve yakın akrabalarıdır; kişiyi olduğundan başkası yapmak için uğraşır dururlar. ---Jim Morrison

kendini doğmuş bulduğun aileden sıyrılıpta bağımsız, çekirdekten yeni bir aile olmaktır bana göre normal olan.

ayrıldığın an artık sen o aileden değilsindir, başka bir ailede tekrar kendi seçtiğin unsurlarla yapılanırsın, gerçek ailen de budur. aile olmak gereklidir, çünkü bizler kalabalıkta bir olmayı severiz, özümüzden ötürü.

gereksiz ..

Küçükken bir dergide şöyle bir başlık görmüştüm:

"Özgür kalmak istiyorsan, önce aileni öldür."

Çok saçma ve vahşice gelmişti, ama zamanla (gerçekten seneler sonra) bir daha aklıma geldi bu söz ve düşündüm. Kastettiği şey somut ölüm değildi elbette. "Bugüne kadar öğrendiklerini, gördüklerini unut ve dünyaya sıfırdan başka bir gözle bak"tı kastedilen. Beynimize yerleştirilen bazı bilgiler, bizi gelişimden ve özgürlükten alıkoyabiliyor.

Örneğin; çocukların 5 yaşına kadar dünyadışı varlıkları görebildikleri ispatlanmış. Peki ne oluyor sonra, gözleri mi köreliyor birdenbire? Hayır bu birden bire olmuyor. Toplumda yaşamaya başladıkça, asırlardır süren "normal" kavramı bizim de zihnimize yerleşmeye başlıyor. "Ne meleği canım, görülmez onlar.."

İşte bütün olay bitti. Gerçek algı kendini kapatıyor, ve bizzat ailelerimiz tarafından gözümüze perdeler çekiliyor. Bu basit örnekten yola çıkarak, özgür kalmak için aileleri değil de, bugüne kadar öğretilenleri yıkabilmek lazım diye düşünüyorum. Bilge olmadan önce biraz delirmek, biraz kafayı yemek, belki toplumdan dışlanmak ve bir süre içimize kapanmak gerekebilir. Yüzyıllardır bize anlatılan "normal"liğe karşı gelmek; en büyük delilik, en büyük cesarettir.

Aileler de biz ölene kadar gereklilik zincirleriyle değil, sevgiyle ve saygıyla bağlı olduğumuz insan topluluğudur, böyle olmalıdır derim.

kişinin aile kavramının ne ifade ettiğine, ailenin nasıl davrandığına bağlı aslında.

bana kalırsa mutluluktur destektir, her anında gereklidir.kimi maddi görür kimi taşıyıcı kimi bağlayıcı uzar gider bu.

yetişkin sorgulayan bir bireye dini dogmaları kabul ettirmek neredeyse imkansıza yakındır.bu noktada aile devreye girer bireylere doğumlarından itibaren sonu gelmeyen masallar dizesini aşılamaya başlarlar ,masallar artık bireyin bilinç altına işlemiştir.aileler şizofren bir toplum yapısı oluşturur ,hayal dünyasında yaşşayan gerçeklerden kopuk bireylere varlıklarından itibaren dayatılan şizofreni kapitalizmin en önemli silahlarındandı...aynı evde çıkarları doğrultusunda toplanmış insanlardır aile çocukların çıkarları ortada anne banınki ise yaşlılıkda kendini baktırmak vs değişir ...hiç bir çıkarı olmasa bile sevgi çıkarı vardır sırf o duygular için razıdırlar bu hapishane arkadaşlığına.

Aile eğer bilinçli bireylerden oluşuyorsa ömür boyu gerekidir. Ama bilinçsiz ve duygu bağı olmayan bir aile yapısıysa yetiştirme yurdunda büyümekten farkı yok. Mesela benim hiç özgürlük problemim olmadı, ancak yaptığım hiçbirşeyde bir desteklerini de göremedim. Öyle varla yok arası birşeyler kendimi bildim bileli.

kişiye göre değişir biri 30 40 yaşına gelir kendi başının çaresine bakamaz kimi 15 yaşında dünyanın sayılı kişileri arasına girer.

Aile gereklidir, doğumdan ölüme kadar şarttır...

Evinize gitmediginiz zamanlarda, nerede oldugunuzu merak eden birinin olmasi, cok eski bir insani gereksinimdir.

MARGARET MEAD

Ailemi seviyorum,şu dünyada yalnız olmadığımı hatırlatıyolar bana,kendi kurallarımızı koyabildiğimiz sürece sorun yok bence.

Gerekli gereksizden çok ailesiz insanlar hayata karşı daha dayanıklı daha çalışkan en azından zora daha çabuk alışırlar.Bunun dışında kişi nasıl mutluysa öyle olmalı.Ki imkan varsa zaten üniversite zamanı kurtuluyo insan

aile var,aile var.annesini doğrayana da sormak gerek, aile nedir diye, yanından ayırmyana da..

bence kesinlikle aile kötü ve iyi günlerde gerekli ,zaten zamanı gelince herşey yok olup gidiyor tek kalıyorsun sonra sende yokoluyorsun...

Şu an içinde bulunduğumuz yaşam koşullarında zora alışmak veya erken olgunlaşmak aslında pek de önemli değil. O yüzden insana manevi ve maddi olarak aile gerekli. Dinimize ve örfümüze göre aile kutsaldır. Eğer birkaç bin yıl öncesinde yaşasaydık ve tek amacımız hayatta kalmak olsaydı evet dedikleriniz doğru olurdu. Zaten o dönemde çocuk yapmak üremek içindi, zevk için değil. Aslında olması gereken de bu. İnsanlık olarak biraz dejenere olduk sanki.