nightmore Oluşturma zamanı: Ocak 11, 2008 Paylaş Oluşturma zamanı: Ocak 11, 2008 kayıp şehrimin isimsiz sokaklarında yaşıyorum güneş görülmeden hayali kurulmuyor işte sadece adını duymuşum, kendime yetiriyorum... başka şehirlerin tanımadığım insanları uzaklardan el sallıyorlar bana uğultuları geliyor ama anlayamıyorum ne dediklerini ne de yüzlerini seçebiliyorum bu kadar uzaktan... onlar beni görüyor,duyuyor,farkındayım. kendime bakmayı deniyorum kendimden daha da uzağım, anlıyorum... şehirden önce kendimi keşfe çıkıyorum güneşten habersizliğime sebep kendimden kaçışım imiş anlamak istemesem de güneşin batışı,yüreğime acı imiş. güneş yüreğime mi batmış yoksa? kayıp şehri terk etmek istiyorum ki kapısına korkularımı gardiyan etmişim. yıkıyorum ellerimle yumruklarayak tüm kapıları şehrin kapıları açılıyor... gülümsüyorum! avuçlarım kayıp şehrin masalları kaybolmuşluğumu terk ediyorum. şimdi kayıp bir şehrim var benim ve ona dair masallarım... avuçlarımda kalan bir tek kendim'im! korkak olmuşum, sevgi korkağı... kendimle savaşımda kendime destek olmuşum, şimdi kayıp şehrimde kendi yaralarımı sarıyorum. Alıntı Yorum bağlantısı Diğer sitelerde paylaş More sharing options...
Önerilen Mesajlar
Sohbete katıl
Şimdi mesaj yollayabilir ve daha sonra kayıt olabilirsiniz. Hesabınız varsa, şimdi giriş yaparak hesabınızla gönderebilirsiniz.