Wes Craven

Ocak 15, 2008

Korku sineması ile ilgilenenlerin şüphesiz ki en çok sevdiği yönetmenlerdir Craven. People Under The Stairs yani Merdiven Altındakiler filmi benim için unutulmazlardandır. Kendisi Elm Sokağı serisi ile bizleri tanıştıran yönetmen de aynı zamanda. Hakkında bir kaç bilgi ;

Wes Craven korku türüyle ilgilenmesinin aksine aslında İngiliz edebiyatı ve psikoloji üzerine diploma almış, felsefe alnında da yüksek lisans yapmış ve üniversitede uygarlık tarihi dersi vermiştir bir süre. Çektiği filmlerde neredeyse tüm işlerle ilgilenen Craven çok yönlü bir insandır. Bizi ilgilendiren ise sinemanın korku türüne verdiği yön. İlk filmi The last house on the left in çok fazla şiddet içermesi üzerine bir çok kesimin tepkiyle karşıladığı Craven kötü de olsa yavaş yavaş tanınmaya başladı. Ardından çektiği The hills have eyes, Deadly blessing ve The serpent and rainbow gibi filmlerde de görüleceği üzere klişe gibi görünen senaryolarında aslında çok iddaalı ve karmaşık sosyolojik olaylar anlatmaya çalışmıştır. Bunu ne açık örneğini her ne kadar eğlence kısmı vermeye çalıştığı mesajın çok üzerine çıksa da The people under the stairs filminde görmekteyiz. Zenciler ve beyazlar arasındaki ırk ayrımını ve toplumdaki sınıfları ele aldığı The People Under The Stairs yönetmenin kariyerindeki kayda değer işlerden.

Elm sokağına geldiğimizde bu filmi türün diğerlerinden ayıran en önemli özelliği gerçek üstü atmosferi. Yönetmenin dini temalara pek bel bağlamaması en çok dikkat çeken nokta. Zamanına göre gerçek anlamda ileri bir film olan Elm sokağında kabus filminin devam filmlerinden yalnızca 7. yi çekmiştir Craven. Elm sokağının açtığı kapıdan geçmeyenimiz yoktur sanırım. (Not, unutulmaz Freddy Krueger isminin lise yıllarında Craven’a çok çektiren haylaz bir öğrenci olduğunu biliyor muydunuz?)

Shocker filmiyle korku türü metal müziğe iyice ısınmış ve o vakitten sonra artık rock ve metal müzik türleri korku filmlerinin vazgeçilmez öğeleri olmuştur. Her ne kadar pek iyi bir film olmasa da bu filmde de yönetmenin unutulmaz karakterler yaratmadaki başarısı Mitch Pileggi’nin canlandırdığı Horace Pinker karakteriyle bir kez daha gözler önüne seriliyor.

Scream filmiyle 90’lı yıllarda adeta korku filmleri yeni bir seyre girdi. Hatırı sayılır bir süre boyunca Scream’in açtığı yoldan giden genç kolejli gençlerin katlediğildi (teen-slasher) filmler furyası korku sinemasına yepyeni bir ekmek kapısı olmuştur. Scream gerek bu etkisi gerekse senaryosunun başarısıyla yönetmenin Elm sokağında kabus, Merdiven altındakiler gibi filmleriyle birlikte sinemanın korku türü tarihinde yerlerini sağlam bir şekilde almışlardır.

Wes Craven korku sinemasını komediyle harmanlamaya çalışmıştır yer yer. Filmleri sosyolojik konulara göndermeler üzerine kurulmuştur. Craven’ın filmlerinin ortak özellikleri din duygusunu sömürmeyen filmler olmaları, insanın aklına kazınan kötü karakterlere sahip olmaları, ve her seferinde izleyiciye aynı zamanda klişeymiş izlenimi veren fakat bir yandan hep şaşırtmayı başaran bir yapıda olmalarıdır.

Filmlerini genellikle ardışık bir kurguyla çeker. Craven sineması, sinemanın teknik özelliklerinden ziyade senaryoya dönük ilerlemektedir. Kurguda herhangi bir sanatsal kaygıdan ziyade amaç senaryoyu ön plana çıkaracak şekilde arka planda kalmasıdır. İzleyicilere kalan ise filmin karakterleriyle ekran başında yalnız kalmaktır. Wes Craven tıpkı George A. Romero’nun zombie filmleri gibi, Edgar Allen Poe’nun karanlık hikayeleri gibi ya da Vincent Price’ın oyunculuğu gibi sinema dünyasının korku türüne kendini kabul ettirmiştir.