Seyahat Fotoğrafı İçin İpuçları

Yazı ve Fotoğraf: İzzet KERİBAR

Daha önce görülen bir coğrafya, kaç defa giderse gitsin, fotoğrafçı için aynı yer değildir

Farklı amaçlar ve koşullar, bambaşka kareler oluşturur. Bunları yakalamak için, fotoğraf için seyahate çıkanların bazı ipuçlarına ihtiyacı vardır.

Hindistan'ın Varanasi kentinde çekilen fotoğrafta, Hinduların kutsal kabul ettiği Ganj Nehri kıyısında ibadetleri estetize edilmiş.

Bu konu hakkında yazılacak her şey şu iki nokta arasındaki ayrımı anlamakla yakından ilgilidir: Seyahat ederken fotoğraf çekmek ile fotoğraf çekmek için seyahat etmek arasında ciddi bir boyut farkı vardır. İki başlık da birbirine yakın görünseler de apayrı şeyler. Ben bu yazıda, özellikle ciddi fotoğrafçıların, fotoğraf çekmek için çıktıkları seyahatlerde çalışırken uymaları gereken bazı temel kuralları gözden geçirmek istiyorum.

Bu tür gezileri sevenler bana kesinlikle hak vereceklerdir. Yeni coğrafyalara açılmak fotoğrafçılar için; yeni heyecanlar, yeni ufuklar, yeni renkler, farklı yaşam tarzları keşfetmek ve bunları belgelemek demek. Bu saydıklarımın tümü, yaşamımızın en mutlu ve nadide günleri arasındadır. Yaşanan heyecanı başkalarıyla paylaşmak, onları daha anlamlı kılar. Her yıl, yapılan yorucu hazırlıkların, seyahat maliyetlerinin buna değip değmediğini kendi kendime sorarım; yanıt kesinlikle 'Evet' olur.

Bir seyahatten döndüğümüzde, gördüklerimizi en etkili şekilde fotoğrafa aktarmanın ipuçları, aşağıdaki başlıklar altında açıklanabilir:

Yurt içinde ya da yurt dışında olsun, tanımadığımız bir makine ile yola çıkmak çok sakıncalıdır. Eğer yeni bir makineniz varsa, alışmak için birkaç makara çekmek ya da dijital bir kamera aldıysanız karakterini iyice öğrenmek için birkaç hafta kullanmanız gerekir. Seyahat esnasında makineye alışmaya çalışırsanız, istediğiniz birçok kareyi sağlıklı çekemeyebilirsiniz.

Seyahate çıkmadan önce oranın gezi rehberini satın almak, konu ilgili kitap ve eski dergileri karıştırmak gerekir. Bu araştırma bize örnek fotoğraflar sağlar. Orası hakkında tarihi bilgilerimizi arttırırken, konuyu hangi yönde çalışacağımızı şekillendirir.

Yeni bir yere gittiğiniz zaman, orası hakkında teşhir edilen kartpostallara bir göz atmak daima faydalıdır. Çekeceğiniz fotoğrafların, o karelerin kopyası olması için değil, civarda gezilmesi gereken ilginç yerleri keşfetmek için kartpostalları incelemek yararlı olabilir.

Konuların çekim sırası önemlidir. Uzaktan yakına gelme prensibini uygularsak; ister şehir ister kırsal kesim olsun, bir yeri genel olarak tanıtan geniş alan fotograflarına ihtiyacımız hep vardır. Yaklaşarak, oranın mimari yapılarını, çarşı ve pazarlarını; işlerinin başında bulunan insanları, sokak, cadde, dükkân görüntüleri çekmek konuyu tamamlar.

Tarihi eserlerin ışık yönünü belirlemek en önemli noktadır. Yanlış saatte 'Ne yapalım bir daha gelmeyebiliriz' düşüncesi ile istenmeden çekilen karelerin çoğu işe yaramaz. Araç penceresinden fotoğraf çekmeyi hiç denemeyelim, tümü boşa gider.

Gece fotoğrafları her konuda hep zevkle çekilip etkili sonuçların alındığı çalışmalar olur. İç çekimler de en az dış görüntüler kadar önemlidir. Hem iç mekân hem de gece fotoğrafları için sehpa taşımak 'angarya' olarak görülmemelidir. İkiden fazla fotoğraf makinesi taşımak hem ağırlık yaratır, hem de risklidir. Bazen fotoğraf çantası taşımak da problem yaratır; yabancı bir ülkede çalınma olasılığı var. Gerçek bir fotoğraf yeleği veya bele takılan ufak bir çanta ile her şeyi daha sağlıklı bir şekilde taşımak mümkün.

İnsanlara yaklaşmak başta zor gelebilir ama buna alışmak şart. İçine girilmeyen, uzak kalınan konular sıkıcı ve fotograf sanatı bakımından fazla önem taşımayan sonuçlar verir. Yaklaşmaktan hiçbir zaman korkmamalı: Ön planlar bularak, fotoğrafa boyut ve derinlik kazandırmak gerekir.

İnsan fotoğrafları çekerken de konuya yaklaşılmalı, fakat onlara saygı göstermek de gerekli. İnsanları rahatsız etmek etik kurallarına aykırı olduğundan, güler yüzle izin istemek çok yerinde bir davranış olur. Ne var ki bir insanı doğal haliyle yakalamak istiyorsanız, izin almak yerine daha uzakta kalmayı denemelisiniz.

Güneş batarken çekilen manzaralar ne kadar dramatik olursa olsun, hem sıkıcı hem de çok fazla kullanılmış konular olur. Klişe diye adlandırılan (Kapı-çocuk-yaşlı adam veya sokak-çocuk-geçen kadın gibi) kareler milyonlarca kez çekilmiş yerleştirmelerdir. Bunlardan kaçınmak çok yerinde olur. İnsan fotoğrafları çekerken, dolgu flaşı ile desteklenen ters ışık fotograflar daha çarpıcı sonuçlar verir. Işığı iyi kullanmak, duman, sis ve ters ışıkta oluşan durumları, gölgede kalan siluetleri ön plan olarak yerleştirmek hep iyi sonuç yaratır. Düşük enstantane kullanarak, bazı hareketlerin iz bırakarak çekilmesi ya da önünüzden geçen hareketli bir konuyu tarayarak çekmek, çok beğenilen fotoğraflar kazandırabilir.

Müzelerde fotoğraf çekerken, yalnız oradaki eserleri değil, gezen, onları hayranlıkla izleyen insanları çekmek de ilginç kareler verir. Müzelerde özel izin almadan sehpa kullanmak imkânsız olduğundan, makineyi bir yere dayayarak çekmek de sağlıklı bir yöntem değildir. Bunun yerine ISO değeri ayarlanabilen dijital makineler daha iyi sonuçlar verir.

Kötü havada, eğer dışarıda şiddetli yağmur yoksa, gri tonlarından ve yumuşak ışıktan yararlanmak gerekir. Yağmurdan ıslanan sokakların yasıması, sıra sıra şemsiyeler güzel görüntüler oluşturur.

Yedek piller, bol film veya yeterli hafıza kartı, gerekli filtreler gibi teknik hazırlıklar önceden yapılmalı, günlük makine temizliği de ihmal edilmemelidir.

Fotoğraf çekmeyen insanlar için seyahat bitince, heyecan da birkaç gün içinde tükenir. Fotoğrafçılar için asıl seyahat, döndükten sonra başlar.

harika bir yazi, cok guzel fikirler vedin........

fikirler harika teşekkürler paylaşım için