İnadına Tiyatro Diyenlere...

Herkese Merhaba,

Yazımın konusu aslında başlığında çok net olarak görülüyor..Bu konuyu neden kullandığım zaten gün gibi ortada..Ben kendimden yola çıkarak neden inadına tiyatro diye haykırdığımızı belirtmek istiyorum. Ama bundan önce bu kavramı biraz açmak isterim..

Öncelikle son zamanlarda olan özellikle tiyatro’yu hedef almış güdümlü tavır hepimizi çok üzmektedir.. Tiyatro onlar için bir tehlikedir ve olmaya devam edecektir..Çünkü tiyatro muhaliftir, halkı bilinçlendirir ve sanatların en büyüğüdür..Sanat ve kültür gelişip büyüdüğü zaman karanlık düşünceler yerini aydınlığa bırakır..

Peki bu nasıl olacak..? Tabii ki birilerinin her zorluğa rağmen sanat yapmasıyla, daha doğrusu inat etmesiyle gerçekleşecek..Bence tartışmasız sanatların en büyüğü olan tiyatro ise bu kararlı inatlaşmada başı çekmelidir.Halen bu coğrafyada tiyatro yapılıyorsa zaten bu kavram var olduğundandır.. Ama bu inatlaşmada bireysel olarak daha çok şey yapmamız gerekiyor..

Kendimden yola çıkarsam..Tiyatro’ya başlama şeklim çok ilginçtir..Uzun zaman Müzik yaptım..Gruplarım oldu ve dağıldı.Ben yine bir topluluk oluşturdum..Yine dağıldı ve yine yine..Bu yineler en az 10 defa tekrarlandı..Bir zaman sonra o inadım ve gücüm kalmadı..Sonra tiyatro ile tanıştım..Amatör,Ödenekli ve özel olmak üzere birçok tiyatroda görev aldım..Hepsinde olmasa da arkadaşlarımla beraber birkaçında sömürüldük..Diğer birkaçından zamanı gelince ayrıldım..

Arkadaşlarım arasında tiyatro’ya nefret edip bırakanlar oldu..Bu bana çok saçma geldi..Birkaç düzeysiz insan yüzünden mesleğimi bırakamazdım..İnadına devam ettim.Ben inat ettikçe sanki tiyatro benden uzaklaşıyordu..İçimden zorluklar aşıldıkça güzellikler daha çok netleşir diyerek düşündüm ve görmezden gelerek devam ettim.. Sonra kendi tiyatromu kurmaya karar verdim..Ciddiyetine inandığım arkadaşlarımı aradım..İyi bir ekip kurmak istiyordum..Birçoğundan olumlu yanıtlar aldım..Bir şekilde başladık..Tiyatromda Oyunu yazma, dekor ve kostümleri tasarlama ve yönetme işi bana kalmıştı..Kısacası tiyatro’nun her şeyiyle uğraşıyordum.. Elimden geldiği için de bu uğraşdan çok zevk alıyordum... Bir zaman sonra daha oyun çıkmadan amatör bir tiyatronun başına gelebilecek bütün tersliklerle karşılaştım ve arkadaşlarım mücadeleyi bıraktı..Ben yine devam ettim..Bu işi yapacağım başka çaresi yok diye defalarca düşündüm..Düşündükçe hırslanarak, tek kişililik avant-garde bir oyun yazdım..Provalarına başladık..Bir arkadaşım ismi Aynur, bana ışık ve teknik konularda çok yardımcı oldu..Provalar bitme aşamasında bir rahatsızlık geçirdim ve oyun iptal oldu..Bir süre bu olaylara isyan ettim..Fakat oyun daha bitmemişti..Bu Oyunun daha ikinci perdesi vardı..

Tiyatro kurma işini erteleleyip eğitmenliğe başladım..Halen çeşitli okullarda yaratıcı drama ve kültür evlerinde tiyatro eğitimi veriyorum..Bu eğitimlerde öğrencilerime tiyatro ruhunu ve güzel disiplini anlatmaya çalışıyorum..Ama sahne özlemim sürmekte, tek tabanca bu inat’a devam ediyorum..Umarım..Çok özlediğim tiyatro sahnesine bir gün kavuşurum..

Benim gibi düşünen insanlar varsa beraber inatlaşmaya beklerim..

Tiyatro bir ihtiyaçtır…..

Tarkan ÇUHACI

İnadına Tiyatro, İnadına Hayat....

İnadına Yaşamak...