Jump to content

İstanbul'a Yağmur Yağıyor...


birunsatan

Önerilen Mesajlar

İstanbul’a Yağmur Yağıyor…

 

 

İstanbul’a yağmur yağıyor!...

Üstüm başım yağmur içinde, saçlarımdan aşağıya savruluyor yağmur taneleri…

 

Dışarısı soğuk, dışarısı ıslak… Ben; yalnız kalmış bir vaziyette, elimdeki sigarayı ıslatmadan içmeye çalışıyorum. Dudaklarıma her değdiğinde korkuyorum sönecek diye, korkuyorum yalnızlığımı bir kez daha görmek zorunda olmaktan…

 

Yağmur yağıyor…

İstanbul, tanrının gözyaşlarında boğuluyor…

 

Herkes çekiliyor bir yerlere, herkes kaçıyor yağmurdan…

 

Neden kaçılır yağmurdan?...

 

Neden ıslanmak istemez insanlar?...

 

Yüreğim yanıyor, kanım çekiliyor yangından. Karşımdaki eski soluk yeşil renkte ki bir binanın paslı kapısının önünde bekliyor birkaç kişi yağmurun dinmesini…

 

Cama yağmur taneleri değiyor, her değdiğinde ben dağılıyorum…

 

Ben, içerde, elimde çay bardağı dışarıyı izliyorum sessizce…

 

Yüreğimin yangınına mı yanmalıyım yoksa insanların yağmurdan korkmalarına mı!?....

 

Bilmiyorum!...

Aslında hiçbir şey bilmekte istemiyorum. Canı yanıyor insanın öğrendiği her yeni şeyde…

 

Soğuk!...

Yağmura eşlik ediyor rüzgar, her yana yayılıyor tanrının gözyaşları… Üşüyorum, içimi ısıtmıyor içtim çay, soğuğa engel olmuyor yüreğimdeki yangın…

 

Soğuk!...

Her yanı sarıyor, her yana saldırıyor…

Karanlık çöküyor sokaklara, bulutlar kapatıyor güneşin önünü…

 

Karanlık hakim alırken tüm şehri, ben, elimde boş bir çay bardağı izlemekle yetiniyorum olup bitenleri….

 

Bir bir kararıyor sokaklar, yağmur bulutlarından çıkıyor saklanmış karanlıklar…

 

Sigaram bitti, çayım yok… Gözlerim camın buğusunda, öylece izliyorum, karanlık çökerken yağmurdan kaçmaya çalışan insanları…

 

Yağmur dindi…

 

Zaman geçiyor kendiliğinden, haber vermiyor kimseye…

 

Hava soğuk, güneş gösteremeden kendini ayrılıyor yanımızdan…

 

Saat:18:00

 

Gün bitmeye başlıyor, ömrümden bir parça daha kayıp gidiyor…

Yorum bağlantısı
Diğer sitelerde paylaş

Gün bitmeye başlıyor, ömrümden bir parça daha kayıp gidiyor…

 

"Gün hiç bitmemeli..Aslında hiç başlamamalıydı" diye mırıldandı kız. Bugünle yarın arasında sıkışmış gibiydi ve hatta zamanın çok gerisindeydi aslında. Yada ilerisindeydi ihtiyarlığı, yorgunluğu ve bezmişliği baz alındığında. Suratına çizik atacak kadar zamanı yoktu zamanın ama kalbi çizik çizik..yara bere içindeydi.Yağmurun sesi ve toprağın kokusu şu dakikalarda tek tesellisiydi.

Yorum bağlantısı
Diğer sitelerde paylaş

Sohbete katıl

Şimdi mesaj yollayabilir ve daha sonra kayıt olabilirsiniz. Hesabınız varsa, şimdi giriş yaparak hesabınızla gönderebilirsiniz.

Misafir
Bu konuyu yanıtla...

×   Farklı formatta bir yazı yapıştırdınız.   Lütfen formatı silmek için buraya tıklayınız

  Only 75 emoji are allowed.

×   Bağlantınız otomatik olarak gömülü hale getirilmiştir..   Bunun yerine bağlantı şeklinde gösterilsin mi?

×   Önceki içeriğiniz geri yüklendi.   Düzenleyiciyi temizle

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Yeni Oluştur...