Cam Tavan Sendromu

CAM TAVAN SENDROMU

''Bir seyin imkânsiz olduguna inanirsaniz, akliniz bunun neden imkânsiz

oldugunu size ispatlamak üzere çalismaya baslar.

Ama bir seyi yapabileceginize inandiginizda, gerçekten inandiginizda,

akliniz yapmak üzere çözümler bulma konusunda size yardim etmek için

çalismaya baslar"

Dr. David J. Schwartz

Bilim adamlari pirelerin farkli yükseklikte ziplayabildiklerini görürler.

Birkaçini toplayip 30 cm yüksekligindeki bir cam fanusun içine koyarlar.

Metal zemin isitilir. Sicaktan rahatsiz olan pireler ziplayarak kaçmaya

çalisirlar ama baslarini tavandaki cama çarparak düserler. Zemin de sicak

oldugu için tekrar ziplarlar, tekrar baslarini cama vururlar. Pireler camin

ne oldugunu bilmediklerinden, kendilerini neyin engelledigini anlamakta

zorluk çekerler. Defalarca kafalarini cama vuran pireler sonunda o zeminde

30 santimden fazla zipla(ya)mamayi ögrenirler. Artik hepsinin 30 cm

zipladigi görülünce deneyin ikinci asamasina geçilir ve tavandaki cam

kaldirilir. Zemin tekrar isitilir. Tüm pireler esit yükseklikte, 30 cm

ziplarlar! Üzerlerinde cam engeli yoktur, daha yüksege ziplama imkânlari

vardir ama buna hiç cesaret edemezler.

Kafalarini cama vura vura ögrendikleri bu sinirlayici 'hayat dersi' ne sadik

halde yasarlar. Pirelerin isterlerse kaçma imkânlari vardir ama kaçamazlar.

Çünkü engel artik zihinlerindedir. Onlari sinirlayan dis engel (cam)

kalkmistir ama kafalarindaki iç engel (burada 30cm'den fazla ziplanamaz

inanci) varligini sürdürmektedir. Bu deney canlilarin neyi

basaramayacaklarini nasil ögrendiklerini göstermektedir.

Bu pirelerin yasadiklarina 'cam tavan sendromu' denir. Bir insanin

gelebilecegine inandigi en üst nokta, onun cam tavanidir. Cam tavaniniz

hayallerinizin tavan yüksekligini gösterir.

Insan inandigina denktir.

Yapabilecegini düsündügü kadardir.

çok güzel bi paylaşım tşkler...ilgi çekici..

Çünkü engel artik zihinlerindedir.

inanmak ve gerçekten istemek olacağını düşünmek gerçekten bu kadar önemli mi. Paylaşım için tskler....

saol paylaşım için güzel bir konu..

Düşüncelerimiz sınırlı tutmamalı ve önümüze engeller koymamalıyız..Sonuçta başrmak bizim elimizde

çok mantıklı çok doğru...teşekkürler

cok guzel bir deneymiş.o zaman zihnimizi mumkun oldugunca serbest bırakalım:)

Cam Tavan Sendromu

http://www.ucuncugoz.org/Content/Images/PostImg/Big/0297048_2171363076558_1021170107_2451248_4088434_n.jpg“Bir Şeyin imkânsız olduğuna inanırsanız, aklınız bunun neden imkânsız olduğunu size ispatlamak üzere çalışmaya başlar. Ama bir şeyi yapabileceğinize inandığınızda, gerçekten inandığınızda, aklınız yapmak üzere çözümler bulma konusunda size yardım etmek için çalışmaya başlar” Dr. David J. Schwartz

[/font]

Bilim adamları pirelerin farklı yükseklikte zıplayabildiklerini görürler. Birkaçını toplayıp ortant]30 cm yüksekliğindeki bir cam fanusun içine koyarlar. Metal zemin ısıtılır. Sıcaktan rahatsız olan pireler zıplayarak kaçmaya çalışırlar ama başlarını tavandaki cama çarparak düşerler. Zemin de sıcak olduğu için tekrar zıplarlar, tekrar başlarını cama vururlar. Pireler camın ne olduğunu bilmediklerinden, kendilerini neyin engellediğini anlamakta zorluk çekerler. Defalarca kafalarını cama vuran pireler sonunda o zeminde 30 santimden fazla zıpla(ya)mamayı öğrenirler.

]Artık hepsinin 30 cm zıpladığı görülünce deneyin ikinci aşamasına geçilir ve tavandaki cam kaldırılır. Zemin tekrar ısıtılır. Tüm pireler eşit yükseklikte, 30 cm zıplarlar! Üzerlerinde cam engeli yoktur, daha yükseğe zıplama imkânları vardır ama buna hiç cesaret edemezler. Kafalarını cama vura vura öğrendikleri bu sınırlayıcı 'hayat dersi'ne sadık halde yaşarlar. Pirelerin isterlerse kaçma imkânları vardır ama kaçamazlar. Çünkü engel artık zihinlerindedir. Onları sınırlayan dış engel (cam) kalkmıştır ama kafalarındaki iç engel (burada 30cm'den fazla zıplanamaz inancı) varlığını sürdürmektedir

]Bu deney canlıların neyi başaramayacaklarını nasıl öğrendiklerini göstermektedir. Bu pirelerin yaşadıklarına''cam tavan sendromu'' denir

]Psikoloji eğitimi aldığım sırada edindiğim bilgi ; psikolojide cam tavan sendromuna ‘'öğrenilmiş çaresizlik’'adının da verilmesiydi..

]Öğrenilmiş çaresizlikte, yenildiğine uzun süre inanırsan sonunda yenilgi bir gerçek olur. Öğrenilmiş çaresizlik içerisinde olmak sonuçta ATALET durumunu oluşturur. Atalet fizik biliminde “eylemsizlik hali” kişisel gelişim terminolojisinde ise “amaca yönelik eyleme geçememe”dir...

]Ataleti oluşturan inanç ve düşünceler şunlardır:

* Değişmezlik inancı: Böyle gelmiş böyle gider.

* Etkisizlik inancı: Bu işe yaramaz ki

* Gereksizlik inancı: Yapsam ne değişecek ki

* Yararsızlık inancı: Bunu yapmanın hiçbir faydası olmaz

* Erteleme inancı: Bunu daha sonra yaparım

* Kontrolsüzlük inancı: Bunu yapmak benim elimde değil ki

* Yetersizlik inancı: Ben kim oluyorum bu işi yapamam ki

* Mükemmeliyetçilik inancı: En iyisini yapabilecek seviyeye gelinceye kadar hiçbir şey yapmamalıyım

* Başarısızlık beklentisi: Ben bu işi yüzüme gözüme bulaştırırım.

]Yaşamımızda çıkardığımız öğrenilmiş başarısızlık dersleri üç şeyi unutmamıza neden olur.

* Daha büyük hayatı hayal edebilmeyi,

* Bir daha deneme cesaretini,

* Daha fazlasını başarabilme özgüveniniz

]Kişinin kendine koyduğu sınırın üzerine çıkamaması durumu; Uzunca süre aynı şekilde çalışmış, sınırlarını zorlamamış kişiler kendi koydukları sınırlar kadar çıkabiliyorlar. Bu sendrom kişide yetersizlik duygusu uyandırıyor. Bir insanın gelebileceğine inandığı en üst nokta, onun cam tavanıdır. Cam tavanınız hayallerinizin tavan yüksekliğini gösterir. İnsan inandığına denktir. Yapabileceğini düşündüğü kadardır...

]Cam tavan, tükenmişliğin yanısıra bir yandan bedensel, diğer yandan zihinsel engeller hem kişiyi hem de çevresindekileri etkiliyor. Sendrom kişileri sadece zihinsel olarak etkilemiyor, stresi vücudu da vuruyor. Halsizlik, yorgunluk, bazılarında kilo kaybı veya tam tersi olarak kontrolsüz kilo alışı, mide, bağırsak, sindirim sisteminin bozulmasına sebep olabiliyor… ...Kısacası beyin düzgün çalışmadığı zaman bu durum diğer organları da etkiliyor...

Öğrenilmiş başarısızlık ve ataletten kurtulmanın ilk koşulu farkına varabilmek ve eyleme geçmek için özgüveni yeniden kazanmaktır...

Demek ki çaresizsen çare sensin!

Çiğdem Demirezen