İnsanca

Vietnam'da "Zayiat" vermek istemeyen bir Amerikan generali "temizlik" harekâtında alması gereken bir köyü tas tas üstünde kalmayana kadar bombalatır.

Özel birlikler köyü sarar ve tek tek evleri arayıp "temiz" raporunu verip, "alindi" listesine bir yenisini ekleyip tam köyden ayrılırken, arkalarından tek bir el ateş edilir.

Yine inanılmaz bir bombardıman baslar. Mantar gibi yükselen alev topları, makinelilerin sinir bozucu sesi ve arkasından korkunç bir ölüm sessizliği.

Yine özel timler her bir deliği ararlar ve döküntülerin arasında bir deri bir kemik Vietnamlı bir çocuğu elinde bir tüfekle bulurlar. Çocuğu doğrudan generalin önüne getirirler. General çocuğu görünce çok etkilenir. Kimseleri görmeden bombalar yağdırmaya benzemez karşılıklı ilişki. Generalin sağ gözü takmadır. Üstelik de hayli belirgin bir protez.

Çocuğa dönüp:

- Bak sana bir şans vereceğim. Hangi gözümün gerçek olduğunu bil, seni kursuna dizilmekten kurtarayım.

Çocuk bir an generalin yüzüne bakar ve

- Sağ gözün gerçek !

General şaşırır.

- Nasıl olur, sağ gözüm takma, niye böyle dedin ki ?

Çocuk

- O daha insanca bakıyordu

http://img180.imageshack.us/img180/2745/war2ra6mn0.jpg

insanlık mı yapmaya çalışmış bu general şimdi o çocuğun canını bağışlayabileceğini söyleyerek

küçüklüğümden beri en etkilendiğim olaydır vietnam sağol serenada