Victor Hugo

D:1802 Ö:1885

Romantik gerçekçiliğin en önemli yazarlarından birisi sayılan romancı, oyun yazarı ve şair.

Babası, Napoléon’un ordusunda generaldi. Babasının imparatorluk ordusuyla birlikte ülkeden ülkeye dolaşması ve annesiyle babası arasındaki anlaşmazlıklar yüzünden çocukluğu düzensizlikler içinde geçti. 1821’de annesi öldü. Bir yıl sonra aşk mektupları yazdığı çocukluk arkadaşı Adéle Foucher ile evlendi. Aynı yıl, ilk şiir kitabı olan Odes et poésies diverses’i (Odlar ve Çeşitli Şiirler) yayımladı. Ardından ilk romanı Han d’Islande (İzlanda Hanı) çıktı. 1827’de manzum oyunu Cromwell büyük bir ilgiyle karşılandı ve tanınmasını sağladı. Aşkla arınan bir fahişeyi ele alan Marion de Lorne (1829) adlı oyunu sansür tarafından yasaklanınca liberal eğilimleri güçlendi. Bu yasaklamaya hemen Hernani (1830) adlı oyunu yazarak karşılık verdi. Notre Dame de Paris (Notre Dame’ın Kamburu; 1831) ile ününü daha da artırdı. Roman, başdiyakoz Frollo ve asker Phoebus’un kişiliklerinde, kambur Quasimodo ile çingene Esmeralda’yı mutsuzluğa boğan toplumu lanetliyordu. Bir önceki romanı Le Dernier Jour d’un condamné de (Bir İdam Mahkumunun Son Günü; 1829) ölüm cezasına karşı çıkışın bir ürünüdür. Hugo aynı konuyu Claude Gueux (1834) adlı kitabında yeniden ele aldı. Temmuz Monarşisi sırasında dört şiir kitabı yayımladı: Les Feuilles d’automne (Sonbahar Yaprakları; 1831), Les Chants du crépuscule (Şafak Türküleri; 1835), Les Voix intérieures (Gönülden Sesler; 1837), Les Rayons et les ombres (Işınlar ve Gölgeler; 1840). 1856’da Les Contemplations (Düşünceler) adlı kitabındaki şiirlerinde kızını kaybetmenin verdiği derin acıyı ele aldı. 1851’de III. Napoléon iktidara gelince Hugo için 4 Eylül 1870’e kadar sürecek bir sürgün hayatı başladı. Eserlerinin büyük bölümünü sürgün döneminde yazdı. Les Châtiments (Azaplar; 1853) adlı kitabı, Fransız dilinde yazılmış en güçlü yergili şiirleri içermektedir. 1854-60 arasında yazdığı La Fin de Satan (Ölümünden Sonra Şeytanın Sonu; 1886), Dieu (Ö.S. Tanrı; 1891), La Légende de Siécles’ı (Yüzyılların Efsanesi; 1859) ile şiir alanındaki çalışmalarını sürdürdü. 1862’de yayımlanan ve başyapıtı kabul edilen Lés Misarables (Sefiller) ile büyük bir başarı kazandı ve roman çeşitli dillere çevrildi. Hugo’nun Fransa dışında da tanınmasını sağlayan Sefiller, Paris halkının destanı olarak kabul edilmektedir. Hugo sürgünden döndükten kısa bir süre sonra 1871’de Paris Komünü kuruldu. Komünün bastırılmasına karşı çıkan Hugo kısa bir süre sonra yeniden sürgüne gitti. 1874’te Quatrevingt-treize (1793 Devrimi) yayınlandı. 1885’te ölen Hugo’nun cenazesi ulusal törenle kaldırıldı ve Panthéon’a gömüldü.

Diğer önemli eserleri

Şiirleri: Nouvelles Odes (Yeni Odlar; 1824), Odes et ballades (1826; genişletilmiş baskı, 1828; Odlar ve Baladlar), Les Orientales (Doğulular; 1829), Les Chansons des rues et des bois (Sokak ve Orman Şarkıları, 1865), L’Art d’être grand-pére (Büyük Baba Olma Sanatı; 1877), Les Quarte Vents de L’esprit (Usun Dört Rüzgârı; 1881), Toute la lyre (Ö.S. 1888, 2 dizi; 1893, 1 dizi; Bütün Lir), Les Années funestes, 1852-1870 (Ö.S. Uğursuz Yıllar; 1898: 1852-1870)

Romanları: Bug-Jarnal (1826), Les Travailleurs de la mer (Deniz İşçileri; 1866), L’Homme qui rit (Gülen Adam; 1869).

Manzum Oyun: Le Roi s’amuse (Kral Eğleniyor; 1832), Ruy Blas (Ruy Blas, 1838), Les Burgraves (Derebeyler; 1843).

Düzyazı oyun: Amy Robsart (1828), Lucréce Borgia (1833), Marie Tudor (1833) Angelo, tyran de Padoue (Padova Tiranı Angelo; 1835), Thêâtre en liberte (Ö.S. Özgürlükte Tiyatro; 1886),

Eleştiri yazısı: Littérature et philosophie mêlées (Karışık Edebiyat ve Felsefe; 1834), William Shakespeare (1864)

Siyasal Yazı: Napoléon le petit (1852; Küçük Napoléon), Histoire d’un crime (Bir Suç Öyküsü; 1877), Actes et paroles (4 Dizi, Eylemler ve Sözler), Avant L’exil (1841-51, 1. dizi; Sürgünden Önce, Pendant L’exil (1852-70, 2. dizi, Sürgün Boyunca); Depuis L’exil (1870-85, 3 ve 4. dizi; Sürgünden Bu Yana)

Gezi: Le Rhin (Ren; 1842), Alpes et Pyrenées (Ö.S. Alpler ve Pireneler; 1890), La France et la Belgique (Ö.S. Fransa ve Belçika; 1894), Choses vues (Ö.S. 1887-99, 2. cilt; Görülen Şeyler)

http://www.toplumdusmani.net/kimdir/wp-content/themes/J2bata/images/transparent.gifhttp://www.toplumdusmani.net/kimdir/wp-content/themes/J2bata/images/transparent.gif

alıntıdır.

cok ıyı bır yazar bence,dili cok kuvvetlı ozellıkle Bir İdam Mahkumunun Son Gününü okudugumda cok garıp hıssetmıstım.

Yeryüzünü feryatlar kaplamıştı dört yandan

Etsiz parmaklar fışkırıyordu sefalet yataklarından

Buzlu bir yel uğulduyordu yüzbinlerce kefende

Kara tırpan altında çılgına çevrilen kitle

Karanlıkta benziyordu kaçan bir korkmuş sürüye

Çiğnediği her yerde herşey ürkü, yas ve gece!

Arkada, alnı tatlı bir ışıkla yıkanan melek

Ruhların demetini taşıyor gülümseyerek

Bugün Ruy Blas elime geçti sonunda. Son Türkçe baskısı 60'larda yapılmış, 48 baskısını buldum. Kimi sayfaları kopmuş ama yine de sağlam sayılır 65 yıllık bir kitaba göre. Kapak içindeki damgadan anlaşıldığı kadarıyla bir zamanlar Bezciyan Ermeni İlkokulu'nun kütüphanesini süslüyormuş. Kitabın çevirisini Sabri Esat Siyavuşgil yapmış. İlber Ortaylı bu çeviriyi Türkçenin zaferi olarak anlatır çok güzeldir.

http://u1310.hizliresim.com/1g/q/tttfl.jpg