birunsatan Oluşturma zamanı: Nisan 19, 2008 Paylaş Oluşturma zamanı: Nisan 19, 2008 SAĞ KOLUM KOPTU SOL GÖZÜM ACIYOR! Bu sabah bir sızıyla uyandım yatağımdan. Sağ kolum yoktu. Bağırmaya başladım. Kolum! Kolum! Yok kalp krizi değil bu sefer. Daha ağır, daha acıtıcı! Vücudumdan bir parça kopartılıyordu! Hem de kepçelerle, iş makineleriyle! İş makineleri iş yerimi ısırıyordu. Parçalamak, öğütmek için! İş makinesini kullanan arkadaşım duvarları değil Ruhları parçaladığını biliyor muydu o sırada? Bence bilmiyordu! Yoksa kollarımızı, bacaklarımızı, ciğerimizi parçalarmıydı? Tiyatrolar yaşarlar. Binalar canlıdırlar. İçinde çalışıp yaratanların teriyle, Nefesiyle yoğrulmuştur harçları. Her gelen bir tuğla eklemiştir varlığına. Her gelen bir toz kapmıştır sahnesinden. Bir süre sonra göğe uçuşacak bütün toz parçacıkları. Tüm dünya, tüm Türkiyeliler içinize çekin bu toz bulutlarını Muhsin Ertuğrul’un, sevgilim Savaş Dinçel’in ve nice aşklarımızın Tadını alacaksınız yüreğinizde... Işıl Kasapoğlu 17 Nisan 2008 Alıntı Yorum bağlantısı Diğer sitelerde paylaş More sharing options...
Önerilen Mesajlar
Sohbete katıl
Şimdi mesaj yollayabilir ve daha sonra kayıt olabilirsiniz. Hesabınız varsa, şimdi giriş yaparak hesabınızla gönderebilirsiniz.