Bazen Acıtır Gökyüzü

Ulu şehirlerin nazar boncuğu,

Mavilerine bakan gözlerle dolu toprak.

Melek olamayabiliriz,

Hiçbir kalbin anahtarı da olamadık belki

Gözlerimizi dolduran iyiliklerimizle ağladık bir zaman.

Ey hayat !!!

İçimdeki boşlukları doldurma oyunu oynar mısın ?..

Gökyüzü,,,,

Özgürlüğün yüzü,,,

Sancılarını bedenine esir edenler.

Bekler özlettiğinde, renklerini.

Sevgi kırılıp dağıldığında

Buz gibi,

Kanayan yanların vardır elbet,

Kesilir gölgelerin avuçlarımın çizgilerinde.

Sevilmek değer bir ömrün heba olmasına

Aşk anlamlı değildir, düşünmemeli.

Hislerin hesapsızlığıdır süregelen,

Hangimiz toplayabildi alacaklarını.

Giden gitti…

Saklı sandıklardaki hüzünler,

Birkaç damla gözyaşıyla canlanmadı mı ?..

Çocuk yaşta gökyüzünde gördüğümüz o gürültülü ışıklar,

Aklımızın dolaplarında yıllarca duruyor,

O an ki gibi korkabiliyor muyuz ?..

Unutulmaz olanlar,

Bazen unutmak istemediklerimizden daha değersizdir.

Belki yaşadığımız her acı ruhumuzun takısıdır.

Kederlere sevinilecek bir yer vardır belki.

Serkan BARNİ.

ATEŞ MEZARLIĞI

Sızı bırakıyor gün diğerine,

Her karanlık sokağın girişinde, pusuda cehennem.

Hasret, evrenin.

Evren herkesin.

Keder sığmaz insanlarıma.

Gözyaşları değil kanlı bedenlere düşen;

Kurşun yarasıdır elini bastırdığın.

Toprak,

Dağların tanıklığını taşır şarkta ve garpta.

Çatlak ve kızgın yatak gibi,

Toprak,

Hazin bir eylem suskunluğunda.

Çizgili göz kapakları ve kızıl gözleri,

Ha açıldı

Ha açılacak.

Öyle bir kavga dolu ki gökyüzü,

Ha yarıldı

Ha yarılacak.

Isınan denizler içerken serin nehirleri,

Çığlıkların altında ezilir,

Daha ufacık umut,

Dayanamaz,

Elleri yüzünü kapatırken, vurulur.

Duyulur bir rüzgarın uğultusuyla,

Gölgeye düşen sesim.

Bana,

Yetmeyen

Sesim,

Bize

Nasıl kafi gelecek ?

Çocuğum,

Mermiler güneşin değdiği her yerdeler.

Serkan BARNİ..

İçimizden geçen her hüznü,her sevinci cümlelere yansıtmanın heyecanıdır şiir,

İçinde kendimizden birşeyler bulabiliyorsak eğer,her birimizin aynasıdır şiir...

Yüreğine sağlık serkan....

efkar bastı yine.. neyse dolapta şarap var, yanına da bi dokunan ezgi dinledim mi....

teşekkürler......

Maviler henüz gülümserken sıcacık sabaha

Düşündeki aşkları çoktan terk etmiştir,

Balıkçı.

Gerçek biri gelene kadar, cümle kurmaya uğraşmaz.

Sesi,

Bulutlar kadar sessiz dudaklarında saklı.

Yalnızlığını sahiplenmeye hazır sırdaşları ağında ağlarken ;

Gülmeyi beceremez balıkçı.

Kazanmakla dolu kalbi,

Kaybettiklerinin hesabını yapamazken,

Mavilerin üzerindeki tahtına kurulur,

Karşısında bir resim

Resimde,

üzerinde yüzdüğü deryadan ,

Deryanın ulaştığı her yerden çok daha güzel.

Bir kadın .

Dalgalar sallarken balıkçıyı ve sandalı,

Hareketlenir sanki kadın,

Doyamaz balıkçı,

Baktıkça bakar

Baktıkça sol yanı eriyip denize akar.

Bekler,

Doğa onu kovana kadar

O mavi senin,

Bu mavi benim gezer durur ,

Balıkların cesetlerine,

Mavilerin akıntısına

Karanlığın dayanmasına aldırmadan

Seri hareketlerle seyreder;

Gözlerindeki hayalin sandalındaki misafirliğini..

Ne var ki,

Gitme vakti hep çok çabuk gelir.

Deniz uyumaya hazırlanırken yeryüzündeki yatağında,

Düş evine döner balıkçı.

Gözlerini sildiği resmi bırakır bir yere,

Omzunda ağır bir sevda taşımanın zevkiyle

Yakar sigarasını,

Dumanın çarptığı camdan denize bakar,

Ve yine,

Her akşam aynı saatte.

Sevgisini paylaştığı denize teşekkür eder gözleriyle.

Serkan BARNİ

bir çırpıda insanı okurken zorlamaya itmeyen, fakar derin düşüncelere (iyi-kötü) davetiye uzatan ( bu şiir gibi) şiirlere hep hayranlıkla bakmışımdır...

.....ellerine sağlık yazar ustamızın....

teşekkürler yorumun için........

kitabın adını söylersin çıktığı zaman alırım

anlaştık...

çok güzeller ya harika hepsi..