Hermann HESSE Şiirleri..

BÜTÜN ÖLÜMLER

Öldüm bütün ölümlerle ben şimdiye dek,

Yeniden isterim ölmek bütün ölümleri,

Ağacın ölümünü ölmek tahta tahta,

Taş taş dağın ölümünü,Toprak ölümünü kumun.

Çıtırdayan yaz otlarının ölümünü yaprak yaprak

Ve kanlı ve zavallı ölümünü insanoğlunun.

Yeniden doğmak isterim bir çiçek biçiminde,

Yeniden ağaç olmak, çayır olmak,

Balık ve karaca olmak, kuş ve kelebek.

Özlem verir bana bütün biçimler

Son acıların özlemini verir,

İnsan acılarının özlemini verir,

Titreyerek gerilmiş yay,

Özlemin çılgın yumruğu ey,

Ey hayat ey bir gün olur da

Birleştirmeye kalkışırsan kutuplarını

Yeniden beni uzun uzun

Sürersin ölümden doğuma,

Acı dolu yollarına yaratmanın,

Yaratmanın eşsiz yollarına.

GÜNLER NE KADAR

Ne kadar üzüntülü geçiyor günler

Artık ne ateşler ısıtır beni,

Ne güneşler yüzüme gülümser,

Boş, dünyadaki bütün şeyler,

Bütün şeyler soğuk, insafsız şimdi.

Ve sevdiğim pırıltılı yıldızlar benim

Tesellisiz bakar durur halime.

Tâ sevginin ölebileceğini sezdiğim

Zamandan beri kalbimde.

KİMSESİZ AKŞAM

Boş şişeyle bardakta.

Titremekte mum alevi;

Oda soğuk buz gibi.

Dışarda otlara yağmur yağmakta.

Yatıyorsun kısa bir zaman için

Üşüyerekten üzgün, yatağına.

Yine sabah olacak, akşam daha sonra,

Sabahlar, sabahlar gelecek tekrar,

Ama sen hiç gelmeyeceksin.

SİSTE

Ne tuhaf, siste yürümek!

Her çalı, her taş ıssız,

Ağaçlar görmüyor birbirini,

Hepsi de yalnız.

Hayatım aydınlıkken henüz

Dostlarımla doluydu dünya.

Çöktü işte şimdi sis,

Biri yok ortalıkta.

Karanlığı bilmeyen

Bilge değil, olamaz.

İnsanı ayıran her şeyden,

Karanlık: hafif, kaçınılmaz.

Siste yürümek ne tuhaf!

Yalnız olmaktır yaşamak.

Kimse kimseyi tanımaz,

Herkes yalnız.

Hermann HESSE..

Yabancı Şehir

Nasılda üzüyor insanı

Yürüyüş, yabancı bir şehirde

Çatıları ayın parlattığı

Öylece uyuklayan sessiz gecede

Kule ve tepelerin üzerinden

Bulutların imrenilen gidişi

Vatansız, ama vatanını arayan

Güçlü ve sessiz bir ruh gibi

Fakat sen iradesizce, aniden

Teslim oluyorsun bu acılı sihre

Ve bırakıp mendilini elinden

Acı acı ağlıyorsun uzun süre

Hermann Hesse

Hermann Hesse en beğendim üç yazardan birisi şiirleri de süper oluyor teşekkürler paylaşım için

Hermann Hesse seviyorsanız ; mutlaka Bozkırkurdu ' nu okumalısınız..

Karanlığı bilmeyen

Bilge değil, olamaz.

İnsanı ayıran her şeyden,

Karanlık: hafif, kaçınılmaz.

Siste yürümek ne tuhaf!

Yalnız olmaktır yaşamak.

Kimse kimseyi tanımaz,

Herkes yalnız.

çok teşekkürler Silent olması gerekiyordu sitede.

Nerdeyse tüm kitaplarını okuduğum , sevdiğim yazar . Paylaşım/hatırlanması ve sevildiğini görmek çok güzel .. Merciler ..

Ama sen hiç gelmeyeceksin.

Ne tuhaf, siste yürümek!

Her çalı, her taş ıssız,

Ağaçlar görmüyor birbirini,

Hepsi de yalnız.

Çok güzelmiş =)