Keçiler Dönemi

KEÇİLER DÖNEMİ

Luan Starova, Balkanların tam ortasından bir yazar. Savaşların, sürgünlerin, özlemlerin, kopuşların ve birleşmelerin coğrafyasından besleniyor edebiyatı da. Sevgisini ve umudunu, her koşulda yaşama sevincini, bakışındaki sevecenliği yitirmeden.

Balkan edebiyatının önde gelen adlarından Luan Starova 1941'de Arnavutluk'ta Pogradec/Pogradeci kentinde doğdu. 1945'ten beri Makedonya'da yaşıyor. Babaannesi Türk. Babası Kait Starova Türkiye'nin ilk başbakanlarından (22 Kasım-Mart 1925) liberal eğilimli Fethi Okyar'ın kuzeni. Üsküp Üniversitesi'nde karşılaştırmalı Fransız edebiyatı profesörü olan Starova halen Makedonya'nın Fransa büyükelçisi. Evli ve üç çocuklu olan yazarın Keçiler Dönemi romanı Fransa'da 1997 yılının En İyi Yabancı Roman Ödülü'nü kazandı.

http://www.ykykultur.com.tr/images/kitap/01_kecilerdonemi.jpg

Yazar:Luan StarovaÇevirmen:Orhan SudaSayfa:162

TADIMLIK

"Savaş, göç, kuraklık, kıtlık zamanlarında, ailemize dilediği gibi girip çıkmıştı ölüm. Bu gibi durumlarda, annemin cılız çocuklarından birçoğu çok geçmeden ölmüş ve bundan dolayıdır ki, son doğan bebeğin küçümencik parmakları, sımsıkı tutunabilmeye bile vakit kalmadan anasının memelerinden ayrılmakta gecikmemişti.

Sağ kalanlarımız arasında ölümün elimizden aldığı bir küçük erkek kardeş ya da küçük kız kardeş vardı ve biz bunun acısını unutamıyorduk. Ölümün bir değirmene girer gibi aramıza girmesine küçük keçimizin bundan böyle engel olacağına hepimiz inanmaya başladık.

Ülkeyi açlık sarıyordu, ama Başkeçi Çobanı'nın mahallesinde mutlu keçiler dönemi gittikçe artan bir parlaklıkla ışıldıyordu. Bunun ne zamana kadar böyle devam edeceğini kimse bilmiyordu, ama süresi ne olursa olsun, hayatımızı sağlama almak, çocukluktan gençliğe, gençlikten olgunluk çağına geçmek için bu süreden yararlanmaktı önemli olan."

alıntıdır.

Okumak isteyen arkadaşlara tavsiye ediyorum...akıcı bir üslubu var yazarın ..kitapda oldukça keyifli....

"Yitik cenneti ölümsüzleştirebilecek bir imge,bir düşünce bulamadım onlarca yıl boyunca.Daha sonra çok daha sonra Paris'te, bir Chagall sergisinde, köklrinden koparılmış ailemizin bağrındaki çocukluk cennetinin uçucu dönemi büyük bir tuvalin üzerinde karşıma çıkıverdi.

Chagall'in tuvallerinin sonsuz maviliklerinde, yeryüzüyle gökyüzünün birbirine karıştığı bu mavimsi gölgeler içinde, gökle yer arasında keçileriyle çevrelenmiş aileller fark ettim.Aslında, onları bir yere koymak imkansızdı, çünkü yeryüzene olduğu kadar göyüzüne de aittiler.

Evet, annemizle, küçük kardeşimizle, küçük keçimizle çevrelenmiş biz çocuklar göğe mi yükseliyorduk, yoksa hala yerçekimi mi bizi bırakmıyordu, pek bilemiyorduk.Tıpkı Chagall'in tuvalinde olduğu gibi..."

Kitabın Kapağında Bulunan Resim Chagall Marc'ın yazıda bahsi geçen resmidir....