Lord Byron

Yürüyor Güzellikte

Bulutsuz ülkelerin ve yıldızsız göklerin

Gecesi gibi yürüyor güzellikte;

Karanlığın en karası, en beyazı ışığın

Buluşmuş edasında, gözlerinde;

Göğün görkemli günden bile esirgediği

Meyvelerin kadife ışığı teninde.

Işık biraz azalsa, biraz gölgelense yüz,

Kuzguni saç örgülerini dalgalandıran

Ya da gelip usulca çizgilerine konan

Tarifsiz güzelliğin solduğunu görürüz;

O yumuşak, saf yerde konaklayıp geceler

Tatlı, duru, tertemiz düşünceler.

O yumuşak, o dingin, tatlı ve dokunaklı

Alnının üzerinde, yanağında;

Kıvanç dolu gülüşler ve ışıl ışıl renkler

Anlatır, ölümlü, yalan dünyada

Güvenle ve erinç içinde geçen günleri;

Yüreğinde hep masum bir sevgi!

(Çev.:Tozan Alkan)

ARTIK GEZMEYECEĞIZ BAŞIBOŞ, BUNUN İÇİN

Lord Byron (1788-1824)

Artık gezmeyeceğiz başıboş, bunun için

Gecenin içine bu kadar geç vakit,

Hâla sevse de kalp,

Ve hâla parlak olsa da mehtap.

Çünkü kılıç kınını yıpratır,

Ve ruh göğsü eskitir,

Ve kalp mola vermeli nefes için,

Ve aşkın kendisi dinlenir.

Gece başıboş gezmek için yapılmış olsa bile,

Ve gün çok erken dönse de,

Artık başıboş gezmeyeceğiz gene

Yakınında ay ışığının biz.

Çeviren: Vehbi Taşar

O YÜRÜR GÜZELLİKTE

O yürür güzellikte gecesi gibi

Yıldızlı göklerin ve bulutsuz iklimlerin,

Ve en iyi olan şeyler bütün karanlığın ve aydınlığın içinde

Birleşir onun görünüşünde ve gözlerinde,

Böyle yumuşatır o hassas ışığı

Cennetin gösterişli güne vermediği.

Daha çok bir tek gölge, daha az bir tek ışın

Yarısını eksiltirdi isimsiz görkemi

Dalgalanan her kuzgunî saç lülesinde

Ya da yumuşakça hafifleştirirdi yüzünün üzerinde,

Tatlılıkla ifade eden huzurlu düşünceleri

Ne kadar kusursuz, ne kadar değerli onların oturma yerleri.

Ve o yanakta ve o alnın üzerinde

O kadar yumuşak, o kadar sakin, fakat belagatli,

Kazanan gülümseyişleri, parıldayan renkleri

Söylerler iyilikten başka hiçbirşeyle geçmeyen günleri,-

Bir aklı bütün alttakilerle barış içinde,

Bir kalbi aşkı temiz kalpli.

Çeviren: Vehbi Taşar

Gözyaşını Gördüm

Gözyaşını gördüm –iri, saydam gözyaşını

O mavi gözden akan;

Ve sonra düştüğünü gördüm

Menekşe çiy tanesinin;

Gülücüğü, safirin ışığını gördüm

Senin yanında soldu

Güçlü ışınlarla dolu bakışının

Yeri doldurulamadı;

Bulutlar uzaklardaki güneşten

Akşamın karanlığını

Ürküten koyu, tatlı bir renk aldığında

En karamsar insanlara

İlettiğin o kıvançlı, şen yanını

Gökten usulca siler;

Oysa gözlerinin arkasındaki ışık

Solmaz yüreklerden.

Çev.:Tozan Alkan

ELVEDA! BOŞA GİTMEYECEK DUALARIM

Elveda! Gitmeyecek dualarım boşa

Gökyüzüne taşıyacak ismini senin

Eğer Tanrılar aldırıyorsa dualara

Bizlere mutlu bir hayat sunmak için.

Sözcükler, iç çekişler, hıçkırıklar boşa

Kanlı gözyaşlarından daha fazla şey söyler

Feri kaçmış ve suçlu gözlerde gizlenen

Bir elveda sözcüğü, - Elveda! – Elveda!

Bu dudaklar suskun, bu gözler kupkuru

Ama yüreğimde, beynimin içinde

Bitmek tükenmek bilmeyen bir ağrı

Uykuya dalamaz bir daha düşünce

Ruhumda ne bir yakınma ne taviz

Acılar, tutkular ayaklansa bile

Tek bildiğim şey boşunaydı aşkımız

İçimdeki tek söz: - Elveda! – Elveda!

Çeviri; Tozan Alkan

Çünkü kılıç kınını yıpratır,

Ve ruh göğsü eskitir,

Ve kalp mola vermeli nefes için,

Ve aşkın kendisi dinlenir.

Kataa..