Percy Shelly

canım ormancıma...

Küçülen Ay

Ve çok zayıf ve solgun, ölmekte olan bir hanımefendi gibi,

Öne doğru sendeleyen, tüllü bir peçeyle örtülü,

Yol gösterilen, yatak odasından dışarı

Sönmekte olan beyninin delirmiş ve halsiz gezintileriyle,

Ay çıktı meydana orada karanlık doğunun içersinde,

Beyaz ve şekilsiz bir kütle.

BİR SÖZCÜK GEREĞİNDEN FAZLA BAYAĞILAŞTIRILMIŞTIR

Percy Bysshe Shelley

Bir sözcük gereğinden fazla bayağılaştırılmıştır

Benim onu bayağılaştırmam için

Bir his gereğinden fazla küçümsenir yanlış yere

Senin onu küçümsemen için

Bir ümit gereğinden fazla benzer ümitsizliğe

Sağduyunun onu boğması için

Ve senden gelen acıma daha değerli

Gelenden başkasından.

Veremem sana ben başka adamların aşk dediğini;

Fakat kabul etmezmisin

Kalbin göklere doğru kaldırdığı hayranlığı

Ve gök kubbelerinin reddetmediği, --

Pervanenin arzusunu yıldız için,

Gecenin arzusunu yarın için,

Düşkünlüğü uzakta birşey için

Küresinden bizim kederimizin?

Ay İçin

Senin soluk yorgunluğun

Gökyüzünde tırmanmaktan ve yeryüzüne bakmaktan mı gelir,

Arkadaşsız gezinerek

Başka bir doğuştan gelen yıldızların arasında,--

Ve durmadan-değişerek, neşesiz bir göz gibi

Hiçbir nesneyi ona bağlanacak kadar değerli bulmayan?

DÜZENSİZ SIRAYLA DEĞİŞKENLİĞİ YAĞMURUN

Percy Bysshe Shelley

Düzensiz sırayla değişkenliği yağmurun,

Ürperten rüzgâr, acı çekermiş gibi isteksizken

Kendi ağır rutubetinden, orada burada

Gezinir arasından gri ve ışık vermeyen atmosferin

BİR TARLA KUŞUNA

Selamlar olsun sana, tasasız can!

Kuş ta olsan hiçbir zaman olmayan—

Ne cennetten ne de onun yakınından

Geniş kalbini savurgan gerginleşmelerin içinde akıtan

Önceden tasarlanmamış sanattan.

Yükseklere ve daha yükseklere atlayan

Dünyadan,

Bir bulut gibi kaçan yangından;

Derin deniz mavisi bile olsa kanatların,

Ve hala şarkı söylerken havalarda süzülen, ve süzülürken şarkı söyleyen hiç durmaksızın.

Yıldırımının içinde altından

Batan güneşin,

Üstünde bulutların rengi açılmakta olan onun,

Bedensiz bir keyif gibi dolaşır ve koşarsın sen

Yarışına az önce başlamış olan.

Soluk erguvan rengi düzgün

Uçuşunun etrafında erir senin;

Bir yıldız gibi gökten

Göze çarpan gün aydınlıkken

Göze gözükmesen de sen, tiz ses çıkartan neşeni işitirim ben buna rağmen —

Oklarının keskin olduğu kadar

O gümüş kürenin

Onun güçlü lambası azalırken

Beyaz şafağın içinde açıkça duran,

Biz onu güçlükle görünceye kadar, biz onun orada olduğunu hissedinceye kadar

Bütün yeryüzü ve hava

Çok daha parlaktır senin sesinle,

Açık olduğunda gece

Tek bulutla yalnızbaşına

Ay yağmur gibi yağdırır ışıktan demetlerini, ve dolup taşmıştır gökyüzü.

Bilmeyiz biz nesin sen;

Nedir sana en çok benzeyen?

Damlalar akmaz ebemkuşağı bulutlarından

Göze bu kadar parlak gözüken,

Sanki bir yağmur yağıyormuş gibi nağmeden senin buradalığından:--

Bir ozan gibi sanki saklı duran

Işığı içinde düşüncenin,

Şarkısını söylerek ilahilerin kendiliğinden,

Dünyayı umutlarla ve korkularla dövünceye kadar paylaşması için

Önemsemediği acıyı onun:

Bir hanımefendi gibi saray kulesinde doğan

Asil olaraktan,

Onun aşk yüklü ruhunu müzikle yatıştıran

Gizemli saatte, aşk kadar tatlı olan

Dolup taşıran çardağını onun:

Bir ateşböceği gibi altından

Bir çiyin kuytu yerinde duran

Serperek kimseye borçlanmadan

Onun renk özünü havadan

Arasında çiçeklerin ve çimenin onu gözden saklayan:

Bir gül gibi korunan

İçinde kendine ait yeşil yaprakların

Sıcak rüzgârlarla koparılan

Verdiği koku bayıltıncaya kadar çok fazla tadından

O ağır kanatlı hırsızların.

Sesinden ilkbahara ait sağanakların

Parıldayan üstünde çayırın,

Çiçeklerden yağmurla uyandırılan--

Gelmişin ve geçmişin hepsinden

Sevinçli ve aydınlık ve ışıl ışıl —senin müziğin daha baskın.

Öğret bize, hayalet ya da kuş,

Ne tatlı düşünceler geçer senin aklından:

İşitmemiştim asla ben

Övgü aşktan ya da şaraptan

Bir sel gibi püsküren bu kadar ilahi bir kendinden geçiş.

Evlilik törenine ait korolar,

Ya da zafere ait ilahiler,

Seninkisiyle karşılaştırılsalardı eğer, olmazlardı bütünüyle onlar

Boş bir övüngenlikten başka hiç birşey—

İnce bir şey fakat içinde bizim sezinlediğimiz kadarıyla bir hayli gizli istek var.

Hangi cisimlerdir fıskıyeleri

Senin sevinçli gerilmelerinin?

Hangi kırları, ya da dalgaları, ya da tepeleri?

Hangi şekilleri gökyüzünün ya da düz yerin?

Ne çeşit aşktır bu senin kendi cinsinin? hangi bilmezliği acının?

Açık keskin sefanla senin

Olamaz isteksizliğin:

Gölgesi rahatsızlıkların

Asla gelmiş olamaz sana çok yakın:

Seversin, fakat asla bilmezsin üzgün doymuşluğunu sevginin.

Uykudan uyanırken ya da uyumuşken

Ölümden saymalısın sen

Şeyleri daha gerçek ve daha derin

Düşlerinde görebildiğinden biz ölümlülerin,

Yoksa nasıl bu kadar billur gibi bir akarsunun içinde akabilirdi notaların?

Önceye ve sonraya bakarız biz,

Ve yas tutarız olmayan için:

En gönülden kahkahamız

Bir hayli acıyla doludur bizlerin;

En kederli düşünceyi anlatanlardır en tatlı şarkılarımız bizim.

Eğer gene de tepesinden bakabilseydik biz

Nefretin ve gururun ve korkunun,

Eğer doğmuş olan şeyler olsaydık biz

Bir damla gözyaşı dökmemek için,

Hiç bilmem nasıl yakınına gelebilirdik senin neşenin.

Bütün ölçülerinden daha iyi

Hoş sesin,

Bütün gömülerden daha iyi

Kitapların içlerinde bulunan,

Ozana senin hünerlerin, ey yere tepeden bakan!

Öğret bana yarısını memnuniyetin

Bilmesi gereken senin beyninin;

Böylesine uyumlu delilik

Aktıysa dudaklarımdan benim,

Ben nasıl dinliyorsam onu şimdi, dünyanın da beni o zaman öyle dinlemesi gerek.

Çeviren: Vehbi Taşar