Kadıncıklar...Tuncer Cücenoğlu...

Oyunun adı : KADINCIKLAR

Yazar : Tuncer CÜCENOĞLU

Yazar Bilgisi :

..1944 - .. (Çorum)

Ortaöğrenimini Çorum'da tamamladıktan sonra, Ankara Üniversitesi, Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Kütüphanecilik Bölümü'nü bitirdi. Milli Eğitim Bakanlığı merkez örgütünde kütüphane memurluğu, şube müdürlüğü, Halk Eğitim Merkezi müdürlüğü, Milli Eğitim basımevi müdür yardımcılığı görevlerinde bulundu. 1983 yılında istifa ederek devlet memurluğundan ayrıldı.

Yazı hayatına lise yıllarında mizah öyküleri yazarak başladı. İlk öyküsü Çorum'da yayınlanan bir günlük gazetede çıktı

Oyunları Devlet Tiyatroları özel tiyatrolar ve yurtdışında, Yugoslavya'da, Avusturalya'da vb. birçok ülkede sahnelendi. İlk oynanış yıllarına göre: Kördöğüşü (1972), Altın Fındık En Başarılı Yazar ödülü; Öğretmen (1973) ise Ankara Sanat Kurumu övgüye değer yazar ödülü aldı. Kadıncıklar (1984) oyunuyla üç ödül birden kazandı: TOBAV Birincilik Ödülü, Avni Dilligil En İyi Yazar, İsmet Küntay Yılın Yazarı Ödülü. Dosya (1985) adlı oyunu ile Ankara Sanat Kurumu En İyi Yazar Ödülü'nü aldı. Çıkmaz Sokak (1986) Abdi İpekçi ve Avni Dilligil En İyi Yazar Ödülü'nü, Şapka Tobav Ödülü'nü (1996), Ziyaretçi Lions En Başarılı Yazar Ödülü'nü (1996) aldı. Devlet tiyatrosunda İlhan Tarus'un Varolmak adlı romanından uyguladığı Biga-1920 (1987) yine sahnelenen bir oyunudur. Yayımlanmış oyunları Kadıncıklar (1984) ve Çıkmaz Sokak-Dosya (iki oyun birarada, 1986), Kördöğüşü (1989), Kadıncıklar-Yeşil Gece-Kumarbazlar (Üç oyun bir arada, 1992). Yıldırım Kemal, Gog, Helikopter, Matruşka, Ziyaretçi, Şapka, Boyacı 1972'den bu yana yurtiçi ve yurtdışında sahnelenen oyunlarıdır.

Türk oyun yazarlığında 1970 kuşağı içinde yer alan Tuncer Cücenoğlu toplumsal içeriğin ağır bastığı oyunların yazarıdır. Hemen bütün oyunlarında toplumsal sorunlara öncelik tanır. Cücenoğlu her oyununda toplumsal bir sorunun irdelenir ve bu sorun oyunun ana temasını oluşturur. Oyunlarında basit yalın konular vardır.

Oyunları:

Kördövüşü, Öğretmen, Kadıncıklar, Çıkmaz Sokak, Dosya, Biga-1920, Kumarbazlar, Helikopter, Yıldırım Kemal, Matruşka, Ziyaretçi, Şapka, Boyacı, Neyzen, Kızılırmak, Çığ, Tiyatrocular, Sabahattin Ali, Yeşil Gece, Ah Bir Yoksul Olsam, Che Guevara.

Yazar Olarak Ödülleri : Tobav(2),Türk Kadınlar Birliği (l),Ankara Sanat Kurumu (2), Abdi Ipekçi (l), İsmet Küntay (l) , Avni Dilligil (2) , Uluslararası Tiyatro Enstitüsü (l) , Kasaid (l) , Lions (2), Kültür Bakanlığı (l) olmak üzere Türkiye'den 14, ayrıca Yugoslavya (l) ve Hollanda (l) olmak üzere toplam l6 ödül kazandı.

Oyunlarının Çevirilerinin Yapıldığı Diller:

Cücenoğlu'nun oyunları Rusça, İngilizce, Almanca, Fransızca, Bulgarca, Yunanca, Makedonca, İsveççe, Gürcüce,Urduca, Japonca, Romence, Azerice, Tatarca, Lehçe, Çuvaşça, Sırpça, İspanyolca, Arapça, Farsça vb. olmak üzere bir çok yabancı dile çevrildi/çevriliyor.

Başta Çığ, Matruşka, Boyacı, Kadıncıklar, Kızılırmak, Çıkmaz Sokak, Dosya, Helikopter, Şapka, Ziyaretçi olmak üzere, oyunları; otuzu aşkın ülkede sahneleniyor.

Oyunun Türü : DRAM (Müzikal)

Sayfa sayısı : 72 (Şarkı sözleri dahil)

OYUNUNUN ÖZETİ:

Oyun, 1983'lerin Ankara'sında, Hayriye Maşalı'nin, üç kadın çaşıltırdığı genel evinde geçmektedir.

Oyun genelevdekilerin yeni güne uyanmalarıyla başlar. Önce muşteriler derken öğlene dogru Hayriye gelir. Sermayelerin daha çok muşteri toplamak için ikaz eder.

Mehtap'ın işine son verildigini soylemesi icin Apo'yu gorevlendirir, cunku Mehtap'ın yerine yeni bir kiz gelecektir. Ancak Apo bu duruma çok üzüldüğünden Mehtap'a bir türlü gerçeği söyleyemez.

Ilerleyen saatlerde muşteri sayısı artar. Bu arada İnci'nin belalı erkek kardeşi Sıtkı da gelmiştir ve İnci' yi gerçek ismi olan Sıdıka adıyla sorar. Inci odasında olduğu için karşılaşmazlar ve genelevlerinde Sıdıka isimli bir sermaye yoktur. Inci ile Parlak'in arasinda sicak bir yakinlasma dogar. Inci ona dost olmasını teklif eder.

Gün içinde müşterilerin ve Hayriye'nin İnci'den memnuniyetleri ve zıt şekilde Neriman'dan şikayetleri kimi zaman Argo ve küfürlü konuşmalarla anlatılmaktadır. Neriman müşterilere aksi ve sinirli davranışlar sergilerken, İnci son derece cömert davranmaktadır.

Gece sonunda Hayriye hesap almak için gelir. Mehtap yine iş yapmamistir, kızgınlıkla onu evden kovar.

Parlak, diğerlerini sürekli işleten bir karakter sergilediğinden doğruyu söylediğinde bile kimse ona inanmayacaktır.

Mehtap'ın durumuna son derece üzülen Parlak, onun için başka bir genelevde geçici de olsa iş ayarlamıştır. Bunu ilk söylediğinde kimse ona inanmaz ancak Apo yeni gelişmenin doğru olduğunu öğrendiğinde çok sevinir.

Ertesi gün Mehtap eşyaları elinde genelevden ayrılmaz uzereyken Sıtkı gelir. İnci'yle salonda karşılaşır ve onu öldürmek ister. Inci'nin arkadaşları, başta Mehtap olmak üzere Sıtkı'yı etkisiz hale getirip, Bekçi' ye teslim ederler.

Herkes sevinç icindedi. Ancak bu mutluluk uzun sürmez. Bir şekilde bekçinin elinden kaçmayı başaran Sıtkı ani bir hamle ile geneleve girer. İnci' yi yakalar ve bir odaya girerek kapıyı içerden kilitler. İnci'nin çığlıkları duyulur. Kapı açıldığında evdekiler İnci'nın (yada Sıdıka'nın) boğazı kesilmiş cesedi ile karşılaşırlar.

Kaç Perde : 2

Kaç Sahne (Episod) : 3

Kaç Kişi (Kadın, Erkek) : 4 kadın, 13 erkek

Karakter İsimleri : MEHTAP, NERİMAN, İNCİ, HAYRİYE, APO, PARLAK, HÜSAMETTİN, BEKÇİ RÜŞTÜ, SITKI, 1. MÜŞTERİ, 2. MÜŞTERİ, 3. MÜŞTERİ, 4. MÜŞTERİ, 5. MÜŞTERİ, 6. MÜŞTERİ, 7. MÜŞTERİ, UFAKLIK

Ana Tema : Toplumdan dışlanmış hayat kadınları ile onlarla beraber yaşayan insanların, bozuk bir düzen içindeki temel sorunlarına ilişkin çeşitlememeler. Kısaca Kadınlara ait toplumsal sorunlar da diyebiliriz.

Ana fikir : Toplumdan çeşitli sebeplerle dışlanarak veya dışlanıldığını hissederek genelev hayatı yaşamaya başlamış olan insanların sorunları ve bu sorunlarla yüzleştiklerinde birbirlerine olan bağlılıkları

Yan Fikirler : Geçmişi sorgulama, gelecek korkusu, aile baskısı, mesleki rekabet, fedakarlık gibi temaları içeren bir oyun. Genelev çalışanları ile patronu oyunun hemen her evresinde geçmişe dönerek neden bu duruma geldiklerini sorguluyorlar. Kimi zaman ise genç dönemleindeki mesleki başarıları ile şu andaki umutsuzluklarını karşılaştırıyorlar. Bu irdelemenin sonunda gelecek kaygıları ortaya çıkıyor.

Bu oyundan yan fikir olarak şu çıkarılabilir. Hiçbir genel ev çalışanı aslında kendi isteği ile orada yer almaz. Onları bu duruma sürükleyen çok farklı sebepler vardır. Bu oyunda anlatılan farkı hayat hikayelerinden dersler alınmalıdır. Ayrıca topluma son derece aykırı bir yaşam süren bu küçük topluluk, bir kriz anında birleşebiliyor ise bunu sağlıklı toplumlar rahatlıkla yapabilir.

Çıkış Episodu : 2 ve 3

Müzikler : Oyun metninde müziklerin yeri belirtilmemiş. Ancak güfteler incelendiğinde hangi bölümlerde müzik girilmesi gerektiği tahmin edilebilir.

Müziklerin girişbölümleri ile ilgili düşünceler:

YENİ BİR KIZ GELDİ : Son sahnede

KADINCIKLAR : Açılışda (ilk sahnede) radyodan gelen müzük olabilir.

NASIL GİDERSİN KÖYÜNE : Apo' nun birinci bölümde köyüne neden dönemediğini İnci'ye anlattığı uzun konuşmanın ardından

ÖZEL TEŞEBBÜS : 1. bölümde gazete haberi üzerine yapılan Özel teşebbüs konuşmalarından hemen sonra Hayriye içeri girdiğinde

1. PERDE 1. SAHNE İÇİN ÖZET :

Hayriye Maşalı'nın Şirin genelevinde sıradan bir günün başlamaktadır.APO divanda uzanmış uyumaktayken HÜSAMETTİN'in bağırmaları ve NERİMAN' ın çığlıkları ile oyun başlar. Bu bağrışmalar ile APO da uyanmıştır. NERİMAN küfürle karışık argo kelimelerle HÜSAMETTİN arkasından sürekli söylenmektedir. Buna rağmen onun isteklerini de yerine getirmektedir. Çünkü başında iyi veya kötü bir erkek olmasına şükür etmektedir.

NERİMAN'ın bakmak zorunda olduğu bir kızı vardır.

APO ile İNCİ arasında gerçekleşen sohbet sırasında APO'nun köyünden Libya'ya çalışmaya gitmek üzere ayrıldığı ve köydeki tüm akrabalarının onu Libya'da bildikleri için 5 yıldır köyüne gidemediği hikayesi anlatılır. Düzenli olarak Köydeki annesine PARLAK vasıtası ile para göndermektedir. APO bir gün mutlaka Libya'ya gideceği hayalini kurmaktadır.

PARLAK diğer genelevlerden öğrendiği dedikoduları anında yetiştirirken özellikle APO'yla dalga geçmekten de geri kalmaz.

MEHTAP yaşlılığın ve yılların yorgunluğu ile bitkin ve zayıf düşmüştür ve oyunun bu bölümünde neden sadece kendi odasının boyandığını sorgulamaktadır. HAYRİYE, MEHTAP'ı işten çıkaracak ve yerine genç bir kız getirtecektir. Odadaki boyanın sebebi budur. Bunu bilen APO, Parlak'ın Mehtap'la alaylı konuşmasına dayanamaz ve durumu anlatır. Ortamdaki herkez MEHTAP'ın durumuna çok üzülmüştür. PARLAK ise yaptıklarından utanmıştır.

İNCİ'nin gazetede okuduğu ilginç haberlere APO ve MEHTAP yorum yapıp eğlenirken, NERİMAN da HÜSAMETTİN'İ uğurlamıştır.

BEKÇİ o bölgenin güvenliğini sağlamaktan sorumlu dürüst bir kişidir. Ara ara genelevleri ziyaret eder ve yeni yeni ahlak kuralları (küfür etmek yasak gibi) çıkararak düzen sağlamaya çalışır.

HAYRİYE küfürlü konuşmalarıyla ve tam bir patron edasıyla geneleve gelir . APO ve diğerlerini sürekli azarlar.

Son sahnede İnci'nin SITKI genelevinin önüne gelir. Bakınır ve gider.

1. PERDE 1. SAHNE İÇİN YORUM :

Genel olarak oyundaki ana karakterler ile dekor ve efektlerin analiz edildiği bu bölümde Neriman'ın sürekli şikayet etmesine rağmen Hüsamettin'e olan bağlılığı, patronlarından nasıl çekindikleri, APO nun evdeki kadınlara ve Hayriye olan yalaka tavırları, İnci'nin konuşmayı seven ve canlı kişiliği, Parlak'ın dedikoducu ve bir o kadar palavracı halleri ile Mehtap'ın yılların getirdiği ağır yükle nasıl ezildiği anlatılıyor.

1. PERDE 2. SAHNE İÇİN ÖZET :

Bu bölümde genelevin çalışır haldeki durumu bir gece ile anlatılıyor.

Camın önünde, evdeki kadınları izleyen müşteriler arasında hararetli konuşmalar geçmektedir. Anlaşılan müşterilerin hemen hepsi İNCİ için beklemektedir. Müşterilerin İNCİ ile yaptıkları hoş konuşmaların ve INCI'nin müşterileri her yönü ile memnun etmesinin aksine, NERİMAN sürekli asabi tavırlarıyla ve müşterileri çileden çıkarmasıyla önplandadır.

Kalabalık arasından SITKI gelip NERİMAN'a SIDIKA'yı sorar. Bu isimle bir çalışan olmadığını öğrenir ve gider.

İNCİ tüm bu iş yoğunluğunun arasında PARLAK'a dost hayatı yaşamayı önerir. PARLAK teklife şaşırır ama kabul eder.

PARLAK bir fırsanı bulup APO'yu Libya konusunda gene işletmeye başlar. APO'nun her seferinde PARLAK'a inanması ve sonrasıda yaşadığı hayal kırıklığı PARLAK'ı çok eğelendirir.

Müşteriler arasında 16 yaşlarında bir UFAKLIK vardır ve BEKÇİ telaşla onu aramaktadır. Yakaladığı vakitte komik dialoglar eşliğinde yaka paça dışarı atar.

HAYRİYE, İNCİ ve NERİMAN'dan paraları toplarken MEHTAP'a söylenmeketedir. MEHTAP artık HAYRİYE için sermayeden çok yük haline gelmiştir. İşten çıkarıldığını yerine 18 yaşlarında genç bir sermayenin getirileceğini, sabah erkenden ayrılması gerektiğini öğrenen MEHTAP geleceği ile ilgili endişelerini ve zavallılığını anlatır. Ancak HAYRİYE yumuşamaz.

NERIMAN öğle saatlerinde iri yarı bir adamanın gelip SIDIKAisminde birni sorduğunu söyler. İNCİ korkuyla gerçek adının SIDIKA olduğunu belirtir. 1. perede bu şekilde biter.

1. PERDE 2. SAHNE İÇİN YORUM :

İkinci sahnede Genelevin trafiğinin en yoğun olduğu saatler anlatılıyor. Seyirci bir genelev gerçeği ile tam olarak karşı karşıya kalıyor. Mesleki çatışmalar ile karakterler arasındaki uyumsuzluklar ön planda tutuluyor. Belli bir yaşın üzerindeki hayatkadınlarının düşebilecekleri zavallılıklar seyirciye en net şekli ile veriliyor.

2. PERDE 3. SAHNE İÇİN ÖZET :

İNCİ'nin korkudan bütün gece uyumamış, PARLAK'ı da uyutmamıştır. Kendinide İNCİ'yi de bütün gece gelen kişinin İNCİ'nin ağabeyi SITKI olamayacağıan ikna etmeye çalışmıştır. Çünkü SITKI'nın hapisten çıkmasına 2 sene daha vardır.

Bir taraftan da MEHTAP'ın durumuna üzülen PARLAK ve APO onun için uygun işler düşünmeye koyulurlar.

Sohbet sırasında PARLAK eski dublörlük anılarından birni analtır. Ortam neşelenir.

PARLAK, APO'yu işletmek için bu sefer çok daha çaba srfetmiş ve oyununa BEKÇİ'yide dahil etmiştir. BEKÇİ elindeki mektupla gelir. Önce İNCİ'yi SITKI konusunda korkmaması gerektiğine ikna eder ardından da Mektubu okuması için İNCİ'ye uzatır (APO'nun okuması yoktur). Mektupta APO, zamanında yaptığı Libya başvurusuna istinaden İş bulma kurumuna davet edilmektedir. APO ve diğer herkes (PARLAK hariç) çok şaşırmış ve bir o kadar da sevinmişlerdir. Olayın sadece bir şakadan ibaret olduğunu öğrendiğinden PARLAK'ı APO'nun elinden zor alırlar.

HAYRİYE ile NERİMAN, HÜSAMETTİN'in sürekli olarak evde kalıyor olması ve NERİMAN'nın asi davranışları yüzünden hararetli bir tartışmanın içindeyken HAYRİYE NERİMANI dövmeye başlar. Kimse korkudan müdehale edemez ve METHTAP inip kavgayı durudurur. NERİMAN zavallılaşmış ve ağlamaya başlamıştır. Kısa süre sonra da HAYRİYE' den af diler.

Bu olaylar yaşanırken PARLAK heyecanla içeri girer ve MEHTAP için civardaki genelevelerden birinde geçici süreliğine iş bulduğunu müjdeler. Önce kimse inanmaz ama sonrasına APO genelevle konuşarak haberin doğru olduğunu söyler. Herkes sevinç içindedir. Öyle ki APO, PARLAK' ın onu işletmesini bile unutmuştur..

Bu mutluluk yaşanırken içeri SITKI girer , ceketinden çıkardığı bıçağı eline alarak ve İNCİ'ye (SIDIKA'ya) doğru koşar. MEHTAP aynı hızla SITKI'ya sarırlır ve onu tutar. Diğerleri de hep birden SITKI'nın üzerine çullanırlar . BEKÇİ gelip SITKI'yı ellerinden alır.

Olayın şokunu kısa sürede üzerlerinden atan genelev halkı, nasıl cesur davrandıkları birbirlerine anlatıp şakalaşmayı sürdürürken aniden SITKI içeri dalar ve İNCİ'yi kolundan tutarak odaya kapatır. Kapıyı içerden kilitler. Cam kırma sesi ve İNCİ'nin çığlaıkları ardından kapı açılır. İNCİ'nin boğazı kesilmiştir. Aynı anda elinde bavulu ile yeni sermaye geneleve giriş yapar.

2. PERDE 3. SAHNE İÇİN YORUM:

Her insanın bir hikayesi vardır. Ama genelevde çalışan hayat kadınlarının hikayesi bambaşkadır. Dayak yerler ama dayak yedikleri eli öperler. Genç yaşlarda el üstünde tutulup, yaşlanınca kapı önüne konurlar. Ama en acıklısı bir çoğunun can güvenliği dahi yoktur. Namus uğruna vahşice katledilirler.

Buna rağmen genelevelerin hep sermayeleri vardır.

TEMEL KARAKTERLER İÇİN TAHLİL

MEHTAP

F.Ö : 55 yaşlarında hastalıklı,

P.Ö : Gelecek kaygısı var ancak tüm diğer kararterlerden daha cesur, geçmişte yaşıyor

S.Ö : Uzun yıllardır genelev sermayesi

NERİMAN

F.Ö : 35 yaşlarında,

P.Ö : Asabi ve asi, endişelerinin çok fazla su üstüne çıkarmıyor ancak tehdit altında zavallılaşabiliyor.

S.Ö : Çocuk sahibi ve bir dostu var. Genelev sermayesi

İNCİ

F.Ö : 25 yaşlarında genç güzel

P.Ö : Her zaman mutlu ve hainden memnun görünmeye çalışır. Etrafındakileri mutlu etmek ve hoş tutmak onu da mutlu eder

S.Ö : Onun fahişe oluşunu ağabeyi namus meselesi yapıp onu öldürmeyi kafasına koymuştur. Gençlik hatasının sonucu olarak geneleve düşmüş.

APO

F.Ö : 35 yaşlarında, güçlü kuvvetli

P.Ö : Aptallığa varır derece de saf

S.Ö : Meydancı , en büyük ideali Libya ya gitmektir. Ailesi ve tüm akrabaları Köyde yaşamaktadır.

PARLAK

F.Ö : 30 yaşlarında,

P.Ö : Palavracı , garantici ve şüpheci

S.Ö : Eski dublör, genelev çaycısı, parasızlık ve dublörlükte tutunamamış olması nedeni ile genelevde

HAYRİYE

F.Ö : 60 yaşlarında,

P.Ö : Baskıcı, zorba, tehditkar

S.Ö : Eski sermaye, bu genelevin patronu. Yaşamı genelevlerde geçmiş. Sermaye iken çok ciddi tehlikeler atlatmış

Alıntıdır...

teşekkürler Pithc bunu tiradlara yazmıştım buraya da ekliyorum .

PARLAK - Şimdi, Abdullahcığım.. İlk filmimi çevirmekteyim.. Cüneyt ağbi başrolde.. Kız da Türkan Sultan.. Cüneyt ağbi gariban, bizim gibi.. Türkan Sultan varlıklı bir pezevengin kızı.. Cüneyt ağbi de yoksul bir pezevengin oğlu.. Aşk ferman dinler mi, bi görüşte vuruluyor Cüneyt ağbimize.. Buluşacaklar.. Türkan Sultan arabasıyla, yoksul delikanlı Cüneyt ağbimizin beklediği Sarıyer sırtlarına gelmektedir.. Cüneyt ağbi uzaktan arabayı tanıyor.. "Sultan, Sultaaaan" diye koşarken, aniden bir kamyon.. (Müzik sesi yapar) altına alıyor Cüneyt ağbiyi.. Kör oluyor kör.. Artık o, kör bir kemancıdır!.. Ona acıma, gözleri açılacak sonunda.. Bana acı asıl.. Dublör benim!.. Kamyon bana çarpıyor, Cüneyt ağbi yatıyor.. Sahneyi yeniden çekiyorlar, kamyon bana çarpıyor, Cüneyt yatıyor.. Beğenmiyorlar yeniden çekiyorlar, kamyon yine bana çarpıyor.. Cüneyt yatıyor!.. Türkan'ın sevgisi sahte değildir.. Babasının karşı koymalarına rağmen, Cüneyt'in çalıştığı, kör keman çalıp arabesk söylediği meyhaneye gelmektedir, her gece. Buraya dikkat.. Yeşilçam'da bir kahve vardır, siz görmediniz oraları.. O kahvede bizim figüran takımı bekler.. (Duygulanır..) Bir rol verilir umudu ile beklerler.. (Yeniden neşeli.) İşte o kahvede, günlerdir bir rol verilir umuduyla bekliyoruz.. Bir minibüse doldurdular hepimizi.. Yallah Sarıyer sırtlarındayız.. İşte o meyhanedeki içki içenleri oynayacağız.. Hani dedim ki, madem içki içenleri oynayacağız, filme uygun olarak sosyal gerçekçi olsun, baştan bir iki kadeh atalım.. Tam bizim sahne geldi ki hepimiz zom, aynen.. O Memduh olacak bağırdı!.. Recisör.. "Ben sizden meyhanede içer gibi yapacak adamlar istedim.. Bunlarla olmaz.." Ben de vallaha da billaha da sırf latife olsun diye, kolumla da destekleyerek "Yeşilçam'da ayık adam nah bulursun!." demiş bulundum. Birden, başta Memduh ağbi olmak üzere, setçisi, ışıkçısı, kameramanı ve hatta Cüneyt'in üstüme doğru geldiklerini gördüm.. Fatma abla var ya, o da çekimi seyrediyormuş, ayakkabıyı çıkarttığı gibi yallah üstüme!. Yer misin yemez misin? Hani, Cüneyt karateci ya, kolumu kırmaya çalışıyor, Fatma topuklusuyla başıma, hele o Türkan yok mu, bi de hanımefendi derler, hayalarıma hayalarıma ver ediyor tekmeyi.. Memduh ağbi desen, durmadan kafa atıyor!.. Tam bayılıyordum ki Memduh'un şunu söylediğini duydum: "Bu ipneyi!" Yani beni! "Bu delikanlıyı, en seri vasıtayla İstanbul il sınırları dışına çıkartın, bu yaştan sonra hapishanelere giremem!" Gözümü açtığımda burdaydım, Ankara'daydım.

aa aaa iyi olmus yaa.. tesekkurler lady...:D