Soruya Soruyla Cevap Verme

tabi canım kesinlikle üstünde durulması gerekilen bir konu bu... bu şekilde zaten biir yere varamam...

ama insanoğlu garip güçlü olmak zorundaysa ya da güçlü görünmek zorundaysa hayatındaki önemli kişiler için, kendini feda edip o rolü oynuyor sonuçlarını düşünmeden birşeylerin belirtilerini de görse o rolü kaptırmamak karşındakini hayal kırıklığına uğrakmamak üzmemek için görmezden geliyor. yani en azından ben böyleyim....

bende mi sorun var:D?

ailevi hastalıklar nedeniyle ve ölüm nedeniyle birkaç kez kriz geçirdim ama atlattım allahtan ama o zaman hiç cevap veremediğim birşey oluyordu nette araştırdım ama bulamadım. sinirsel olarak yüzünün ve vücudunun biranda hiçbir etken yokken kıpkırmızı kesmesi alev alev yanması buna bağlı olarak tansiyonun çıkması ve nedenini bilmeden ağlamaya başlama ile ilgili birçey duydun mu?

bugun hep o ruh halı ıcındeydım ama panıkatak deıl bence..bana katılıyor musun?

neye katılıcağımı pek bilmiyorum aslında panik atak bana en olabilir cevap gibi geliyor daha doğrusu panik atak değilse ne olabilri sence?

bu arada çok kötü bir durum bugünü bu şekilde yaşaman. üzüldüm çünkü bilirim...

neyi bilirsin aynısını mı yaşadın yoksaa ?

aynısı veya benzeri fark edermi? insanı aynı şeyleri düşünmeye iten ortak bir duygu sadece kişiler üzerinde farklı şekillerde kendini gösteriyor. bence...

yaşanmışlıklar ve sebepler tümüyle farklıyken aynı olay kişiler üzerinde çok farklı izler bırakır..sebepler de aynı dersen onu bilemem ?

sebepler, olaylar veya kişiler çok da farklı olsa aynı da olsa hissedilen şeyler aynı olabilir... mutsuzluk umutsuzluk acı keder bunlar ortak kavramlar. kişiler farklı hissetse bile hissedeni diğer kişinin duygularını anlayabilir. en azından şöyle düşün sevdiği birini kaybetmiş bir insanın hislerini eğer sevdiğin birini kaybetmişsen daha iyi anlayabilirsin onun yaşadığın acının aynısını yaşayamasan da benzerini yaşadığın için acıyı idrak etmen daha kolaydır yani kendi acılarınla onunkini hissedebilirsin.

değil mi?

'Derdimiz, acımız yaralarımız farklı olabilir..Gözyaşlarımızın tadı aynı..' diyorsun yani öyle mi ?

Benim kastettiğim telepati değildi, birebir yaşamaktı..

soru mu soracağız bu bölümde???:p

insanların hissettiği şeyleri birebir yaşamak zaten imkansız değilmi? düşün bir insan topluluğunu denek olarak alsalar aynı olayları yaşatsalar testin sonunda deneklerin hepsi aynı şeyi mi hisseder? hepisiz farklı bireyleriz aynı acıları da yaşasak hislerimiz aynı olamaz...

evet tam da yazdığım şeyi söylemek istiyorum:)

ben ruh eşlerinin aynı olaylar karşısında aynı tepkileri vermesinin olası olduğunu düşünüyorum..sence ?

anemmmm bi gittik bura ne olmus böyle:D

yaa böyle başıboş bırakırsanız bizi konu kayar gider polycim:D

ben ruh eşlerinin varlığına inanmıyorum şahsen belki de inanmam için hiçbirşeyle karşılaşmamışımdır olabilir mi?

aramayı denememiş olabilir misn? =D =D

zıt kişilikler daha kavga gürültüde olsa daha uzun bir ilişki içerisinde bulunmazmı sence?

bulunsan ne olur kine?

ben ruh eşlerinin varlığına inanmıyorum şahsen belki de inanmam için hiçbirşeyle karşılaşmamışımdır olabilir mi?

olabilir..ama bu karşılaşmayacağın anlamına gelmez değil mi ?

tabi ki gelmez ama ilk önce inanmam lazım galiba değiil mi?

başına gelmesi için inanman şart değil..asıl başına gelirse inanman lazım, gelmezse inanmamaya devam edebilirsin bu sana hiçbir şey kaybettirmez..mesela Tanrı'ya inanmayan bir insan bir gün uyanıp da bugün içimden inanmak geldi demez inanması için önce başına 'tanrısal birşey' in gelmesi lazım diye düşünüyorum..yanlış mıyım ?

ama insanlar bazen de inanmadıkları şeyler başlarına geldiğinde beyinlerindeki savunma mekanizması istemsiz bir şekilde harekete geçer inandıkları düşünceyi savunmak adına bunun aslında böyle olmadığı kendileri inandırmak için farklı cevaplar da üretmeye başvur. mesela şöyle bir örnek veriyim Hz. Muhammed elli yaşında iken, Mekke'de Kureyş kafirlerinin ele başları yanına gelip "peygambersen ayı ikiye ayır" demiş, bunun üstüne Hz. Muhammed herkesin, özellikle tanıdıklarının, akrabasının iman etmelerini çok istediği için ellerini kaldırıp dua etmiş ve Allah duasını kabul edip ayı ikiye bölmüş yarısı bir dağın, diğer yarısı başka dağın üzerinde görünmüş fakat Kafirler, Muhammed bize sihir yaptı deyip iman etmemişler. yani tanrısal bir mucizenin bile gelmesi bazen inançlarımızı yenip yeni şeyleri görmeye ve inanmaya yetmeyebiliyor deği mi?

subjektif bi yargı bu..eğer inandığın şey/lere odaklanıp, diğer herşeye çok ilgisiz kalırsan doğru olabilir..ama her zaman bir açık kapı bırakıp, olaylara birçok pencereden bakmayı başarabilirsen biraz geçersiz kalıyor bence.inandığın şeylere körü körüne bağlanmak yanlış, bu Tanrı için de geçerli benim için..çok sorguladım kaç senemi harcadım inanıyor muyum inanmalı mıyım inanıyorsam neden/inanmıyorsam neden..bi filozof ismini hatırlayamıyorum kant olabilir, 'akıl erdiremiyorum, bu yüzden inanmak zorundayım !' der..böyle birşey benimki de..ama herkes inanmak zorunda değildir değil mi ? (:

kesinlikle herkes inanmak zorunda değil her birey diğer kişilerin özgürlükleri ihlal etmediği sürece herşeyi düşünebilmeye ve inanmaya hakkı var. zaten olmaması gibi birşey mümkün mü?

değil mi ? (yukarıyı okumadım valla kısaca yazıorum )

mümkün olması dah mantıklı değil mi ?

öyle mi ?