Yine Karışmaya Başladı Sessizliğime Gözyaşlarım…

Yine karışmaya başladı sessizliğime gözyaşlarım… Kelimelerim de sustu sessiz iniltilerimi dinliyor artık… Yoruldum yalnızlıktan… Hep anlaşılmak istedim sadece anlaşılmak… Niye konuşmadığımı niye hep suskun yaşadığımı ve niye insanlardan kaçtığımı anladım artık… Çünkü kime uzatsam elimi, kime tutunsam kaybolmaya başlıyor, zamanla eriyip gidiyor… Her şey dalga geçer gibi bakıyor yüzüme… Sanki her şey çıkar… Sevmiyorum bu dünyayı… Mutluluk kadar gözyaşı da veriyor bana… Arınmak istiyorum aklımdan… Unutmak istiyorum hayatı… Ama her şey aklımda… Ben aklımdayım… Parçalamak istiyorum bu bedeni, bu ruhu… Atıp yakmak istiyorum sobaya… İçimde kaç Esra dile geliyor kim bilir… Her gün yenisiyle yüzleşmekten bıktım artık… Yoruldum bu hayattan… Her günün, üzerime gecenin karanlığı gibi doğmasından bıktım… Tükenmekteyim artık… Kime yakarayım?

Hep değer verdiklerim geliyor aklıma bir bir… İçimi döktüklerim… O zaman niye bu haldeyim... Hani sevdiklerim sevenlerim… Niye hala tükenmekteyim… O kadar boşluktayım ki… Sanki yuvarlanırcasına kayalıklardan… Korkuyorum… Her an eksiliyorum… Yok oluyor içimdeki ben… Kaybetmek üzereyim artık kendimi… Kurtaracak güç kalmadı bu bedende bu ruhta kendimi… Ne yaptıklarım huzur veriyor bana ne de insanlar… Bir geceleri huzur akıyor gözlerimden… Bir bu geceler anlıyor beni… Ama tükeniyorum… Yetmiyor bu cana… Bir el arıyorum sıkıca tutacak… Bir omuz arıyorum asla kaybolmayacak… Bir BEN arıyorum artık mutlu olan… Yoruldum artık ağlamaktan… İçim acıyor anla artık… BEN acıyor… Ama anlayan yok işte… Yok, yok yok… Bir anlayan yok beni, bir saran beni… Tutup da kaldıran… Kalkamıyorum ki kendim…

Artık konuşmuyorum da… Hep suskun bu yürek… Ne yaşarsa sineye çekmekte… Biraz daha sabır dilemekte… Ama yetmiyor işte… Tükenmekteyim… Çaresizlikler içinde sürüklenmekteyim… Işığa hasret kaldı bu yürek… Kendimi parçalamadan önce kurtulmam gerek ama yapamıyorum… Kurtulamıyorum bu illetten… Her gece bıktım artık başıma üşüşmesinden… Kurtulmak istiyorum artık ve arınmak bu BENden… Kaçmak istiyorum kendimden ve insanlardan… Ama hala yardım istemekteyim kaçmak istediklerimden… Ne çok kişide sevgim var ısıtsın diye beklediğim… Ama ne kadar cimri karşımdakiler… Hep benden alıyorlar ama hani yok işte bana vermiyorlar… İstediğim sadece bir tutam sevgi…

Alıntıdır...

sevgi aslında paylaşıldıkça artar..hüzünlü bir yaazı karamsarlık..saol paylaşımın için..iyi kötü her duygu dibine kadar yaşanmalı ki hayat anlam bulsun..

ya kalpsiz sen beni bir gece delirtceksin yakıcam bu dünyamı o olucak en son... paylaşımların için teşekkürler...