Opus Dei

Latince’de “Tanrı’nın İşi” anlamına gelen Opus Dei, 1928 yılında İspanyol papaz Josemaria Escriva de Balaguer tarafından kurulan bir Katolik tarikatıdır. Tarikatın Avrupa, Amerika ve diğer bölgelerde yaklaşık 2,000’i papaz 80,000 civarında üyesi bulunmakta, sempatizanlar ve gönüllülerle birlikte 1 milyona yaklaşan bir topluluk oluşturmaktadır. Tarikat üyeleri geleneksel Katolik söylemlere sahip olup, Katolikliğin diğer Hıristiyan mezhepler arasında en iyisi olduğuna inanmaktadırlar. Opus Dei’nin temel felsefesi sadece rahiplerin değil, gündelik işlerini takip eden sıradan insanların da kutsal mertebelere ulaşabileceği yönündedir. Bu yüzden seküler işlerde çalışanlar arasında yayılmak hedefine sahiptir.

Üyeliğin ancak davetle gerçekleştiği, bir takım özel ritüellere sahip bu tarikata masonluğun Katolik versiyonu olduğu yönünde eleştiriler getirilmektedir. Ayrıca, tarikatın gizli ve manipülatif birtakım faaliyetlerde bulunduğu iddiaları dile getirilmektedir. Opus Dei yetkilileri bu iddiaları yalanlamakta ve açık bir organizasyon olduklarını ve gizli faaliyetlerde bulunmadıklarını, üyelerin istedikleri zamanda üyelikten ayrılmakta serbest olduklarını söylemektedir. Fakat bunun hangi tür üyeler için olduğu belirgin değildir.

Opus Dei'de birkaç tip üye bulunmaktadır. 'Numerari' (tam üyeler) hiç evlenmiyorlar, hatta Opus Dei evlerinde hep beraber yaşıyorlar. 'Süpernumerari' ise Opus Dei'ye tam üye olup evlenip, çocuk sahibi olan üyelerden oluşuyor. Bunlar yaşamlarını tarikatın evleri dışında normal bir biçimde yürütüyorlar ve aylık aidat ödüyorlar. Üyelerin % 80’ini bu grup oluşturuyor. 'Aggregati' adı verilen üçüncü tip üyeler ise evlenmedikleri halde çeşitli nedenlerle Opus Dei'in evlerinde yaşayamayacak insanlara tanınan bir üyelik biçimi. Bunların dışında 'cooperatori' adı verilen Opus Dei'in yardım ve eğitim çalışmalarına katılan gönüllüler var.

Resmen sahiplenmese de tarikatın dünya çapında belirlenebilen 15 üniversitesi, 11 ticaret koleji, 36 da ilk ve orta eğitim kurumu bulunmaktadır. Bunun dışında prestijli üniversitelere yakın kurulmuş gençlik merkezleri ve enstitüler vasıtasıyla üye edinme faaliyetlerine devam etmektedir. Dünya çapındaki faaliyetlerinin ticari büyüklüğü 3 milyar dolara yaklaşmaktadır.

Opus Dei tarikatının üyelerinden 'numerari' olanlar çok ilginç ritüeller uyguluyorlar. Bunların başında beden işkencesi geliyor. Üyeler günde 2 saat bacaklarına bir tür çivili zincir bağlıyorlar. Ayrıca haftada bir defa uyguladıkları başka bir beden işkencesi de sırtlarına ve kabalarına bir tür kamçı ile vuruyorlar.

Opus Dei tarikatı Papa II. John Paul tarafından 1982 yılında bir Toplumsal Piskoposluk olarak tanınmıştır. Bunun farkı, başındaki kişinin hükmünün bir bölgeye münhasır değil, her nerede olurlarsa takipçileri üzerinde geçerli olmasıdır. Sözkonusu kararla ayrı bir kilise de sayılmamakla birlikte, Vatikan hiyerarşisine dahil edilmiştir. Bir anlamda Opus Dei, dünyanın her yanında faaliyet gösterebilmekte, fakat Vatikan’ın yerel piskoposluklarının yetkisi dışında hareket edebilmektedir.

Opus Dei’nin 1975 yılında ölen kurucusu, azizliğin ilk mertebesi olarak önce 1992 yılında Papa tarafından kutsanmış, 2002 yılında da aziz ilan edilmiştir. Tarikat faaliyetlerine ilişkin söylentilerin kaynağı büyük ölçüde Papalıkla bu özel ilişkisidir. Papa II. John Paul’un Papa seçilmesini bu örgüte borçlu olduğu ve bunun karşılığı olarak örgüte özel statü kazandırdığı iddiaları dile getirilmektedir.

II. John Paul, 1978 yılında Papa VI. Paul’un ölümünden sonra toplanan Kardinaller Meclisi’nden hemen önce İspanya’ya tarikat merkezi’ne ziyarette bulunmuş ve Escriva’nın mezarında dua etmişti. Kardinaller Meclisi Papa olarak I. John Paul’u seçti fakat yeni papa sadece 33 gün yaşadı. Sonraki seçimde II. John Paul Papa seçildi. II. John Paul, Opus Dei’nin ikinci lideri Piskopos Alvaro del Portillo’nun ölümünde de İspanya’ya gitti ve piskoposun cenazesi önünde diz çöktü. Bu protokol sadece Kardinallere uygulanan bir protokoldü.

Papa 16'ncı Benedict'in geçen aylarda Opus Dei'nin kurucusu Escriva'nın heykelini binlerce insan önünde kutsaması büyük tartışma yaratmıştı. Tarikatın resmi web sitesinde 16. Benedict’in kurucu Escriva hakkındaki olumlu görüşlerini içeren bir yazısı yer almaktadır.

Opus Dei’ye ilişkin eleştiriler sadece Papalık’la ilişkisinden ibaret değildir. İsviçreli parlamenter ve toplum bilimci Jean Ziegler; Opus Dei kendisiyle Komünizm kadar mücadele edilmesi gereken, gizli çalışan aşırı sağcı bir harekettir. Nitekim, tarikat esas ekonomik gücünü, kurucusu papaz Escriva de Balaquer’in İspanyol diktatör Franco’ya verdiği destek karşısında aldığı ayrıcalıklarla kazanmıştır. Bununla birlikte, tarikatın bir kolunun Franco sonrası dönemle ilgili çalışmalar yaptığı da bilinmektedir. İngiliz araştırmacı Michael Walsh; Bu örgüte Opus Dei (Tanrının işi) değil Octopus Dei (Tanrının ahtapotu) denilmelidir.

Opus Dei tarikatı Latin Amerika ülkelerinde oldukça etkindir. Siyasi, bürokratik ve askeri elitler arasında ve iş çevrelerinde üyelere ve etkin bir güce sahiptir. Hatta Vatikan’ın yerel piskoposluklarını aşan bir etkinliğe sahiptir. Reagan döneminde ABD’de de etkin olmaya başlamıştır. Beyaz Saray ve Pentagon’da orta seviye bürokratlar arasında etkin olmaya başlamıştır. Clinton döneminde FBI direktörü olan Louis Freeh’ın da tarikat üyesi olduğu söylenmektedir. Kendisi bunu yalansa da kardeşinin tarikatın ABD’deki merkezlerinden birinin başında olduğu bilinmektedir.

Avrupa’da Belçika, Fransa, Almanya ve İtalya’da Opus Dei üyeleri ticaret, bankacılık ve hükümet bürokrasisinde etkin bir yere sahiptir. Opus Dei’nin Avrupa Katolik çevrelerine tanıtılması İspanyol Borbon Hanedanına akrabalık bağı bulunan önceki Kraliçe Fabiola sayesinde olmuştur. Buna rağmen 1997 yılında tarikat Belçika’da tehlikeli dini hareketler listesine dahil edilerek sıkı izlemeye alınmıştır.

Polonya gibi ağılıkla Katolik ülkelerde hükümetlerde bile yer almaktadır. Polonya’da bakanlardan biri Opus Dei üyesidir. Fransa’da Cumhurbaşkanı Jacques Chirac’ın karısı Bernadette Chodron de Courcel güçlü bir Opus Dei sempatizanıdır. İngiltere’de devlet tarafından desteklenen birtakım dini okullar işletmektedir. Tarikatın Nijerya ve Kenya’da açtığı bazı okullar da İngiliz hükümeti tarafından desteklenmektedir. US AID, UNESCO gibi uluslar arası yardım kuruluşlarındaki etkin üyeleri sayesinde Opus Dei kendi faaliyetlerinin finanse edebilmektedir.

Alıntıdır.

isviçreli parlamenter ve toplum bilimci Jean Ziegler!e göre ; Opus Dei kendisiyle terörizm kadar mücadele edilmesi gereken, gizli çalisan asiri sagci bir harekettir.

ingiliz arastirmaci Michael Walsh; 'Bu örgüte Opus Dei (Tanrinin isi) degil Actopus Dei (Tanrinin ahtapotu) denilmelidir.' diyor

2.8 milyar dolar serveti, 15 üniversitesi, 97 teknik okulu, 36 ilkögretim okulu olan Opus Dei Tarikati son olarak karikatür krizi ile gündeme geldi. Tarikata bagli 'Studi cattolici' dergisi Muhammed'i cehennemde tasvir eden bir karikatür yayinlayarak dinlerarasi diyalog girisimine agir bir darbe vurmuştu..

İlginç , teşekkürler

1928'de Josemaria Escriva de Balaguer tarafından İspanya'da kurulan Opus Dei, amacının "bütün topluma bireyin özgürlük ve kişisel sorumlulukla yerine getirdiği profesyonel işi aracılığıyla evrensel kutsallık ve havarilik çağrısına ilişkin derin bir farkındalık yaymak" olduğunu söylüyor. Grubun kurucusu 1975'te öldü. Tartışmalı bir hamleyle Papa, 1992'de onu azizlik derecesine çıkardı ve 6 Ekim 2002'de aziz ilan etti.

Hem Katolik papazlar hem de kilise dışındaki Katolikler üye olabilir. Bütün dünyada tahminen seksen bin üyesi bulunmaktadır. Pek çok Opus Dei grubu kentlerde bulunur ve birçoğu üniversitelerin yakınındadır. En çok üniversite öğrencileri, bir grup olarak, üye alınır. Üyeler kilise dışındaki bir hayatta üye alınabilir, ama ruhsal yaşamları katı bir şekilde Opus Dei tarafından yönlendirilir. Üyeler "yaşam planı" denen plana uyarlar. Bu plan günlük ayinler, tespih duaları ve ruhsal okuma metinlerinden oluşan bir dizi ruhsal uygulamadan oluşur.

Farklı üyelik sınıfları bulunmaktadır. En katı sınıf Numerary Sınıfıdır. Bu sınıfın üyesi olanlar yaşamlarını Opus Dei'ye adamışlardır. Opus Dei evlerinde yaşarlar ve evlenmezler. Bütün paraları Opus Dei'ye gider. Kendi banka hesapları olmasına izin verilmez. Yaşamlarını sürdürmeleri için kendilerine küçük miktarlarda haftalık harçlık verilir. Gelir - giderleri kendi Opus Dei yöneticileri tarafından denetlenir. Aynı yöneticiler tarafından bu üyelerin okduukları materyaller, dinledikleri radyolar ve izledikleri televizyonlar da denetlenir.

Opus Dei tarafından yasaklanmış yaklaşık 300 sayfalık bir kitap listesi bulunmaktadır. Yasaklanmış kitaplar arasında Protestan İncilleri ile evrim kuramından söz eden bütün kitaplar vardır.

İkametgah dışındaki bütün kişisel hareketler yönetici tarafından onaylanmak durumundadır. Üyeler acının iyi olduğuna ve ruhu arındırdığına inanırlar. Hem günahların kefareti hem kendilerine uyguladıkları bu cezalara nefsi köreltme denir. Uyluklarının çevresine cilice denilen sivri uçlu zincir takarlar ve sırtlarını kırbaçla kamçılarlar. Bu cilice, Pazar günleri dışında her gün iki saat takılır. Kırbaç ise haftada bir kez sırta ya da kalçalara vurmak için kullanılır. Üyeler kendilerini daha sık kırbaçlamak isterlerse, izin almak zorundadırlar. Üyelere sıcak su yerine soğuk suyla banyo yapmaları söylenir.

Eski bir üyeye göre "cilice ve cezalandırmalar birçok kişinin deneyimine öyle yabancıdır ki, hemen Opus Dei'nin onları emirle yaptırmanın çok tuhaf olduğu sonucuna varırlar. Bu aslında doğru, ama işaret edilmesi gereken daha önemli bir nokta var. Mazoşizmin tehlikeleri yüzünden, bu tür nefsi köreltme hakkındaki geleneksel Katolik öğreti bunun ruhani bir yöneticinin sözü altında yapılması şeklindedir. Bu tür denetim aslında Opus Dei'de de var ama çoğunlukla bu yetki gerekli olgunluğa ve sağgörüye sahip olmayan kişilere emanet edilir. Asıl nokta şu: cilice ve cezalandırmalar kabul edilebilir kefaret biçimleri olsa bile, bunların kullanılması Opus Dei üyelerinin sıradan kişiler olmadığını, özgür bireyler olmadığını gösterir."

Üyelerden çoğunlukla yerde uyumaları istenir. Bu sınıfın bazı üyeleri sıradan üye olarak katılır, sonra da Opus Dei papazlığına seçilir ve bunun için eğitilirler. Her Opus Dei evinin ayinleri yapan ve günah çıkarttıran kendi papazı bulunur. Üyeler, üye olmayan papazlara günah çıkartmaktan vazgeçirilirler.

Numerary yardımcıları, Opus Dei ikametgahlarında kahyalık yapan kadınlardır.

Opus Dei'nin ikinci sınıfı Supernumerary Sınıfıdır. Bu sınıfın üyelerinin evlenmelerine ve aile kurmalarına izin verilir. Onlar da "Yaşam Planı" uygulamalarına uyarlar, ama genellikle Numerary Sınıftaki karşılıklarının uçtaki uygulamalarından haberdar edilmezler. Kendi evlerinde yaşarlar, yine de gelirlerinin büyük bölümünü Opus Dei'ye verirler. Opus Dei'nin liderlerinin hepsi Numerary papazlarıdır. Opus Dei'nin Vatikan'a sızdığı ve Papa'ya hizmet eden üst düzey görevlilerin Opus Dei'nin Numerary papazları olduğu iddia edilmiştir.

Bunun ardından kendi evlerinde yaşayan, ama evlenmeme yemini eden üyelerden oluşan Associate Sınıf gelir. Son olarak da grubun resmi üyelerinden sayılmayan ama mali yardım sağlayan Cooperators vardır. Cooperator'lerin mutlaka Katolik olmaları gerekmez.

Birçok kült gibi, Opus Dei de üyelerinin aileleriyle temas kurmalarını engellemeye çalışır. Kendilerine, Opus Dei'yi onların aileleriyle tartışmanın bir zaman kaybı olacağı, çünkü olanların anlayamayacağı söylenir. Birçok üyeye ailelerine gruba katıldıkları gerçeğinden habersiz tutmaları talimatı verilir.

Üyeler agresif üye alma stratejileri oluşturan ekipler kurar. Potansiyel yeni üyelerin ilgileri ve hobileri analiz edilir ve benzer düşünen üyeler temas kurmak için ortak çıkarı kullanmaya atanırlar. Opus Dei toplantılarında daima olası üyelerin özetine ve onlar bakımından işlerin nasıl gittiğine yer verilir. Bütün üyeler gruba katılabilecek on ile yirmi arkadaş edinmeye teşvik edilir. Üyeler arkadaşlığı yem olarak kullanırlar ve gruba katılması muhtemel olmayan kişilerle arkadaşlığı bitirirler. Potansiyel üyeler, kendi üyeliklerinin resmi olarak planlandığının farkında değildirler. Bazı yüksekokullarda ve üniversitelerde, Opus Dei "ön cephe örgütleri" aracılığıyla üye alırlar. Bütünüyle Opus Dei tarafından ama başka bir ad altında yönetilen kulüpler oluşturulur. Yaşama Hakkı ve dua grupları bunlara dahildir. Bu kulübe katılanlar agresif bir şekilde Opus Dei'ye üye alınırlar. Üye alma aynı zamanda Katolik bölgeleri için yapılır.

1980'lerin başlarında Vatikan tarafından çıkarılan ve Opus Dei'nin Kilise içinde "özel bir yüksek dereceli din adamlığı" olduğunu belirten bir hüküm sayesinde, yerel piskoposluk bölgelerinin kendi yörelerinde çalışıyor olabilecek Opus Dei ikametgahlarının etkinlikleri üzerinde kontrolleri yoktur. Dışarıdan kişilerin Opus Dei'nin bir piskoposluk bölgesine sızma derecesini belirlemesi imkansızdır. Çünkü Opus Dei etkinlikleri gizli tutulur. Katılma baskısı çoğunlukla potansiyel üyeler krizde olduğunda, duygusal bakımdan zayıf oldukları bir durumdayken uygulanır.

1991'den beri Opus Dei Awareness Network/Opus Dei Farkındalık Ağı (ODAN) denen bir grup dünyayı Opus Dei'nin "sorgulanabilir uygulamaları" denen uygulamalar hakkında dünyayı bilgilendirmek için varlığını sürdürmektedir. ODAN Opus Dei'nin eski üyelerinden ve o anki üyelerin ailelerinden oluşur.

ODAN'a göre Opus Dei'in yeni üyeleri kendilerine bağlılığın neler gerektireceği açıklanmadan önce kendilerini gruba bağlamayı kabul ederler. Bu taahhütlerinin boyutunu öğrendiklerinde, kendilerine bir söz verdikleri, ve bu sözü tutmamanın "Tanrı'ya sırt çevirmek" anlamına geleceği söylenir. Opus Dei'den ayrılmaya karar verenlere "kesinlikle Tanrı'nın inayeti olmaksızın bir hayat yaşayacakları, hatta lanetlenebilecekleri" söylenir.

Michael Bensen - Gizli Topluluklar Sözlüğü