İç sesimi susturamıyorum!

Bence 0 a yani hiç düşünceye geç nezaman o ses gelse o sesi duydunmu geç 0 a bence işe yarar

kolay değil ama susturmak.sus deyince susmuyor.ve sürekli aşağılıyor , delirtiyor.ve konuşan yine içinizde olunca sığınacağınız hiçbirşey, hiçbiryer olmuyor.bazen iş çığrından çıkıyor. amerikan filmlerindeki ketum rahibeler gibi eziyetçi birşey yaşıyor içimde, anlamıyorum..meditasyon için de konsantre olmam imkansız gibi.susmuyor ya susmuyoor!

bu sorunun sadece bende olduğunu sanıyordum demeki herkezde varmış

bende şizofren olmaya başladım sanmıştım.benim içimdeki ses herşeyime karışır ne yapsam eleştiriyor ve bundan çok büyük rahatsızlık duyuyorum bu yöntemleri deniyicem.

bilinçaltı

sorunun bilinçaltı dışında başka biyerden kaynaklandığını sanmıyorum zaten.ama önemli olan nerden geldiği değil nasıl gideceği benim için..

Ya benim iç sesim ne dediğini biLmiyor keşke birşey söylese ama sadece bir tek şey mesela dediğiniz gibi hiçbirşey yokken kendini camdan at dese ama demiyor kendini camdan at diyor sonrada neden atıyorsun salak diyor sonra sen kimsin diyor bende ben kimim sen kimsin diyorum öyle işte

bende de var bu problem

ama bu günlerde başa çıkar gibiyim

o lanet olası gevezeyi yok etmeyi unutun bence,çünkü o ne sizsinizdir nede başkası...

Bende de çoğu kez tek basamaklı sayıları tekrarlar kafamın içinde birileri:)

Ama dert etmiyorum

eet o banada oluo bi yere gitceksem oraya gitme jnın sıkılcak bişey yapmaya karar verirsem direk yapma onu başına kötü şeler gelcek bak beni dinle gibi şeler sölüo yaa=)çok komigime gidio ama içimdeki ses hiçbi zaman yanılmadı ve bende hep onu dinledim hep karli çıktım ...onun istediklerini yapıorum istemediklerini yapmıorum çünkü benim başıma kötü bişi gelcegi anda beni uyarıo bu bi tek benim içinde diil en yakınımdakiler içinde konuşuo ona söle böle yapmasın şunu demesin oraya gitmesin şunla konuşmasın kötü olcak filann.benim çok hoşuma gidioo ve içimdeki sesi çok sevioyurm çünkü bana hep dogru yönü gösterior:D =)

bence dinle o sesi şizofren olmak güzel bişey olabilir bana kalırsa

Benimde tam tersi odaklanıp soru soruyorum sonra iç sesim cevap veriyor (aslında genelde doğru çıkıyor) ama ben sonradan Allahım kendi kendime konuşuyorum ben şizofrenmi oldum diye korkuyorum.Ses çok kuvvetli ve net geliyor herhalde kendim uyduruyorum diyorum.

Hemen herkeste olan bir şey ama bende de aşırı oluyor nasıl susturulur ben de bilmiyorum

Kitap okurken iç ses değilde bir sürü düşünce oluyor odaklanamıyorum.

Anca söyleyecekleri bitince susuyor benimki. E o da çok uzun zaman sürüyor. Seni kolundan tutup sürükleyen, işinden eden arkadaş gibi bi şey.

Bende susmayan bir ses yok ama kendi kendime yarattığım hassas düşüncelerimin ağırlığı var. Bu yüzden beni rahatlatan bir şey önermek istiyorum nedense işe yarayacağını düşündüm bu konuda.

Ben kendi ruhumla konuşur gibi günlük yazıyorum. Ama o gün olan olayları anlatmıyorum. Genel olarak 'ne hissediyorum,bence neyi doğru yaptım bence neyi yanlış yaptım?' bir çeşit öz eleştiri gibi, sonra kendime tavsiyeler veriyorum. Yani ruhum karşımda onunla konuşuyormuşum gibi. Biliyorum ki o benim tahminimden çok daha bilge ve bu bedenden öncesine sahip. Böylece içimde yaşadığım bir çatışmayı çok da büyümeden çözüyorum..

Sevgili ruhum;

diye başlıyorum yazmaya ve gerisi geliyor.

Rahatsız olduğunuz sesin size ait olduğunuzu biliyorsunuz. Öyleyse kendi kendinize bir şeyler yazmak belki de çözer sorunu Çünkü günlük hayatımızda hislerimizi anlatmaya pek fırsat bulamıyoruz koşuşturmacadan. Ama unutuyoruz ki kendimizi ifade etmeye çok ihtiyacımız var. En sonunda patlamaya hazır hale geldiğinde iç ses kontrolden çıkıyordur belkide? Bilmiyorum bunlar sadece benim görüşüm doğruluğu ile ilgili hiçbir iddiam yok yaşamadım çünkü bu durumu. Sadece bir öneri

sağlama yaparsan hayatında ses kesilir

Susmaya çalıştırılan aslında iç sesimiz değil, zihnimizdir bana göre. Zihni susturmanın yolu da meditasyondan geçer. Sevgiler:))

Bu arada kendimi tanıtayım:

2012 yılından beri foruma üyeyim.

Reiki öğretmeniyim.

Susmaya çalıştırılan aslında iç sesimiz değil, zihnimizdir bana göre. Zihni susturmanın yolu da meditasyondan geçer. Sevgiler:))

Zihnimizin bizim kontrolümüzde olması gerekmiyor mu, veya bizim zihnimizin kontrolünde olmamız? Nereyi atlıyoruz?

İç sesimiz özümüz oluyor. Zihnimizin ürettikleri ise düşüncelerimiz.

Kişi zihnini susturmaya çalıştıkça; zihin daha çok konuşmaya başlıyor ve her istediğini yaptırıyor.

Zihni ele geçirmek için özden gelen iç sesi, zihne kabul ettirmek gerekir.

(bu durumda önce zihnimizi kabul etmemiz ön plana çıkıyor)

Ruh-beden-zihin üçlüsü dengeye girdiğinde farkındalık artıyor ve iç ses ön plana çıkmaya başlıyor.

Bu da meditasyonla gerçekleşir ve zihnimizin efendisi oluruz.

Atladığımız birşey yok aslında. Sadece farkında değiliz.

Özümüz diye nitelendirdiğin şeyi en basit haliyle nasıl açıklayabilirsin?

öz = gerçek

öz = zihinle değil, kalben düşünmek

mana alemine yolculuk...varoluş....yüksek bilinç...

sevgiye örülen duvarların yıkma yolcuğu...

Kalben düşündüğümüz şey sanırım duygularımız doğrultusunda verdiğimiz kararlar, zihnen düşündüğümüz şey de sanırım mantığımız doğrultusunda verdiğimiz kararlar olabilir.

Yukarıda bahsettiğiniz, iç sesin varlığını, zihne kabul ettirmek mi? yoksa iç sesin söylediği şeylerin baskınlığını, zihne kabul ettirmek mi?

Bu durumda ön plana çıkan, önce zihnimizi kabul etmemiz gerekiyor derken, kim veya hangi kısmımız tarafından kabul etmemiz gerektiğini pek anlayamadım.

Aslında aşırı alkollüyken iç sesimiz konusmuyor öyle değil mi , sinir sisteminin iyi calısmaması gerek sanırım bu durumda normal bir durumdayken iç sesimizi susturmak için. Öyleyse birazda nefes alıs verisleri kontrol edebilirsek (nefes calısmaları , ,( 1 saatte 60 kere nefes alıp vermekle ilgili bisey görmüstüm sitede) tabi bunun icin meditasyon gerek, cok normal bir insan yapamaz bunu ama anormal bir insanın yapamayacagı anlamına da gelmez, yani diyorum ki sadece zihne sus demekle kalp sesiyle düşünmekle olmuyo bunların hepsini yapmak gerek. Buda benim sacma teorim