Jump to content

Ey Hayat; Bu Kadar Az mı Değerim!...


raskolnikov

Önerilen Mesajlar

kaç nedenim var bu hayatta kalmak için ya da nedenim kaldımı yaşamak için...

 

ölümümden kaç kişi acı çekecek acaba?..

 

kaç acı ölüm sebebim olacak?

 

kan beni yanına çağırıyor...

her gün ölüler görüyorum, zamansız, vakitsiz kaybettiklerim geliyor yanıma... zamanın, vaktin sınırlarından arınmış hayaletler doluyor her yanıma...

 

kan yakınlaşıyor usulca bana doğru!...

 

ölüm her geçen gün bir adım daha yaklaşıyor yanıma, sıkıntılarım çoğalıyor, her gün artıyor yenilgilerim...

 

aslında yazmak istemiyorum ama ne yapmalıyım bilmiyorum, yazmasam çıldıracağımdan kuşkulanıyorum. her gün, her saat usulca tükeniyor hayatım...

 

kaç kişi acı çekecek acaba, ben bu hayattan ayrılınca?.. çektiğim bütün acıalr son bulmalı, her gün artan ıstıraplarımın sonu gelmeli artık...

 

beni affedin dostlarım...

yapmak zorundayım bunları!...

karşımda duran yollardan birini seçmeliyim....

 

ya sonsuza kadar olmayacaktım sizinle ya da hayatımdan bir bölümü çıkartıp, daha sonra yeniden sizinle birlikte olacaktım..

 

aslında hala karışık bir ruh hali içindeyim, hala kendimde değilim, hala ne yapacağımı bilemeden, öylesine dolanıyorum. Zaman her gün, her dakika biraz daha öldürüyor beni, her gün yeni yenilgiler tadıyorum, her dakika yaşamımdan biraz daha gidiyor..

 

ey hayat, bu kadar az mı değerim!...

 

karabasanlar denizindeyim, her yanım karanlık düşlerle örtülü... geleceği yok sayılan bir hayatım var benim, sevdiklerim elimden alınıyor tek tek, gözlerim kendi ışığını yitiriyor yavaş yavaş...

 

kör ediyorsunuz beni, elinizde körleşmiş bıçaklar, acılarıma inati oymaya başlıyorsunuz gözlerimi!...

 

ben isa değilim efendiler!...

 

farklı duruyorlar diye neden çarmıha geriyorsunuz insanları?!...

 

ölüyorum, yüreğim zizin ihanetinize dayanmıyor artık, gözlerim sizden önce kör ediyor kendini...

 

yaşamınız neden bu kadar iğrenç?...

 

her gün duygularınız yok olurken, yüzleriniz siliniyor... dünyanızın bütün güzel duygularını yok etmekle o kadar ilgileniyorsunuz ki, kendinizi öldürdüğünüzü anlamıyorsunuz bile...

 

ey tanrı!...

 

bu ıstıraplarım neden, söyle!...

 

gerçekten yanlış insanlar mıyız biz, yanlışlıklar mı yarattı bizi....

Yorum bağlantısı
Diğer sitelerde paylaş

ben isa değilim efendiler!...

 

farklı duruyorlar diye neden çarmıha geriyorsunuz insanları?!...

 

ölüyorum, yüreğim zizin ihanetinize dayanmıyor artık, gözlerim sizden önce kör ediyor kendini...

 

yaşamınız neden bu kadar iğrenç?...

 

her gün duygularınız yok olurken, yüzleriniz siliniyor... dünyanızın bütün güzel duygularını yok etmekle o kadar ilgileniyorsunuz ki, kendinizi öldürdüğünüzü anlamıyorsunuz ...

 

 

 

 

kaç kişi bu kadar dürüst olabildi kendine?yüzleşmek güzeldir, insanın kendisiyle...eğer tüm suratlar asık dolanıyorsa etrafında ve hayat üzerine üzerine geliyorsa....en azından aynada,sen bari kendine gülümse......eline sağlık...

Yorum bağlantısı
Diğer sitelerde paylaş

Sohbete katıl

Şimdi mesaj yollayabilir ve daha sonra kayıt olabilirsiniz. Hesabınız varsa, şimdi giriş yaparak hesabınızla gönderebilirsiniz.

Misafir
Bu konuyu yanıtla...

×   Farklı formatta bir yazı yapıştırdınız.   Lütfen formatı silmek için buraya tıklayınız

  Only 75 emoji are allowed.

×   Bağlantınız otomatik olarak gömülü hale getirilmiştir..   Bunun yerine bağlantı şeklinde gösterilsin mi?

×   Önceki içeriğiniz geri yüklendi.   Düzenleyiciyi temizle

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Yeni Oluştur...