Hezekiel'in Kerubu

[Karabuyu]

Kerub: Tanrıya en yakın melekler

 

Antik çağın Yahudileri, Hezekiel'i gizli öğretinin sırlarını avama açıklamakla suçladılar (bknz: zohar). Vardıkları sonuç, Hezekiel'in görüsünü deliliğin tartışılmaz kanıtı olarak gören Thomas Inman'ınkiler ile ne kadar farklı! Eksiksiz bilgeliğin semboli olan Keruplar, Yaratan'ın ihtişamından çıkan dört nehrin ruhani bekçileridirler. İsrail'in on iki kabilesi çölde kamp kurduklarında, kampın dört köşesine Reuben (insan), Judah (Aslan), Empraim (Boğa), ve Dan (Kartal) sancakları dikilmişti.

 

[url="http://hizliresim.com/oE67E2"][img=http://i.hizliresim.com/oE67E2.png][/url]

 

Sir W. Drummond, "The Aedipus Judacius" adlı eserinde, Kircher'den bir figürü kitabına koyar, bu resim İsrail'in çöldeki kampının evrenin sembolik düzenini temsil ettiğini gösterir. Kilise'de de tıpkı Keruplar gibi dört tane sütun olmalıdır, kelam bunların ortasından çıkar. İranaus da Mesih'i kerupların üzerinde oturan her şeyin Yapıcı olarak görür, böylece Mesih'i kesin bir biçimde Kabalacı İhtişam, yani Şekinah'la ilişkilendirir. Mistisizimde, Tekvin bölümünde tarif edilen keruplar cennet bahçesini çevreleyip onu gözlerden saklayan ve içinde hayaletsi yaratıklar olan kesif, koyu bulutları gösterir. Eden bahçesini arayanlar, aşağı duyuların bu yaratıkları tarafından yanıltılırlar. İnsan nur küresine girmeden önce dört hayvani doğayı alt etmelidir. Adolph Franck, "The Kabbalah" adlı eserinde şunları yazar: "Bütün insan yüzleri ilk dört tipe kadar takip edilmelidir, bu yüzler ruhların entelektüel ve ahlaki düzen içindeki mertebelerine göre ya yakındır, ya uzaktır. Bu figürler Hezekiel'in gizemli arabasındaki dört yaratık, insan, aslan, boğa ve kartal figürleridir"

 

(Kaynak : The History Of Magic)